My life with BTS [voltooid]

Chapter 53

POV Jimin

'Come on Jimin schiet op, we hebben niet de hele dag de tijd.' Nienke duwt me opzij zodat ze naar tafel kan lopen waar allemaal spullen op ligt. Maar niet de normale spullen zoals kleding of eten. Nee op deze tafel liggen wapens. De hele tafel ligt er vol mee. Handwapens pistolen geweren noem maar op. Ik staar alleen maar naar de tafel.

 Herman pakt me bij m'n schouder en duwt me de gang op. 'Dude wat is er?' 'Wat is er? Is dat echt een vraag Herman? Er liggen wapens op tafel. Wapens! Waarvoor ga je die gebruiken?!' Herman schenkt me alleen een glimlach. 'Dat zie je later wel Jimin.' Ik kijk hem aan en zucht. Ik loop naar boven en loop naar de kamer waar ik de afgelopen dagen heb overnacht. Ik ga op het gammelende bed zitten en zucht. Straks gaan ze die echt gebruiken. Ik hoop echt dat de jongens me snel vinden. Ik wil echt niet naar Nederland. En al helemaal niet met Nienke.

POV Jill

Na een paar uur rijden komen we aan in een bos. Ik kijk naar buiten en zie alleen maar zwart. Geen wonder het is al elf uur in de avond. Ik zie de jongens ook om zich heen kijken. 'Waar zijn we?' 'Geen idee maar wel in een bos.' Ik zie in de verte een heel klein lichtje branden. Dat is waarschijnlijk het huis waar ze verblijven. 'Jongens kijk, er brand een lichtje in de verte. Dat is waarschijnlijk de plek waar Nienke is.' De schieten met z'n alle naar het linker raam toe. Ik word zowat geplet door Jungkook die met zijn hele lichaam tegen het raam kleeft. 'Jungkook je plet me! Ga van me af!' Hij gaat snel recht zitten. 'Sorry.' Ik zeg niks en kijk weer naar buiten door het raam.

We komen aan bij het huisje. Het is echt een super klein huisje. Er passen amper 7 mensen in. Een politieman draait zich om en praat in het Koreaans. Namjoon draait zich naar mij, 'hij zegt dat we moeten blijven zitten totdat we een seintje krijgen van hem. Als we dat krijgen dan moeten we zo stil mogelijk dit busje verlaten en naar de achterkant van het huisje komen. Als het goed is staan daar de politiemannen met Nienke, Herman en Jimin.' Ik knik en bedank hem voor zijn uitleg. 

Het is zo ver. De politiemannen lopen bewapend naar buiten. Ze trappen de deur van het huis in en rennen met z'n alle naar binnen. Ik hoor een oorverdovend gegil en ik hou mijn handen voor m'n oren. Ik hoor vage stemmen mijn naam roepen maar het enigste waar ik me op kan concentreren is het geluid van schoten en gegil van Nienke.

 Opeens is het stil. Ik haal m'n handen van mijn oren af en kijk naar buiten. De jongens doen het zelfde. Ik zie 3 politiemannen bebloed naar buiten komen. Ik kijk met grote ogen naar de mannen. Ik maak mijn gordel los en open het busje. Ik ren naar de mannen toe en help ze in het busje. 'Wat is er gebeurd?!' Ik kijk Namjoon aan die het vraag in zijn eigen taal. Een zwaar gewonde man beantwoord zijn vraag. Als hij klaar is met praten richt Namjoon zich weer naar mij. 'Het blijkt dus dat Nienke samen met Herman zat te wachten in de woonkamer. Ze wisten dat ze eraan kwamen. Toen de politiemannen de deur intrapten schrok ze en gilde ze. Ze had een hele tafel vol met wapens en ze pakte er een en begon in het rondte te schieten. Er liggen 6 dode mannen binnen. Hun waren de enige die er nog levend uit kwamen.' Tranen lopen langs m'n wangen. 'En Jimin?' Hij knikt. 'Jimin zit boven in een kamer opgesloten.' Woede komt opeens uit het niks in me op. Ik voel de adrenaline in me opkomen. 'Oke nu is het genoeg.' Ik doe de deur open en loop het busje uit. 'Jill wat ga je doen? In je eentje Jimin redden?' Ik draai me om en knik. Ik pak een geweer van een van de politiemannen en wil me omdraaien als ik Jungkook hoor. 'Dus jij wilt zeggen dat je weet hoe je met een geweer om kan gaan.' Ik zucht en richt de geweer op een verroest blikje in het gras. Ik haal de trekker over en ik raak het blikje precies in het midden.' De jongens kijken me met open mond aan. 'Geleerd van Rick.' Ze knikken langzaam. 'Nog andere vragen of zijn jullie er klaar voor om die bitch voor eens en altijd uit te schakelen?' Ik zie Jungkook het busje uitlopen met een geweer. 'Oh hell yeah.' Ik glimlach en loop richting het huisje. Het is tijd voor deze bitch om op te rotten. It's time to nut up or shut up.

Dus met Nienke gaat het niet goed aflopen. En ik hoop met die Herman ook niet! Ik denk soms als ik hoofdstukken terug lees dat Herman een stiekeme crush heeft op Jimin. Maar dat kan ook aan mij liggen natuurlijk. 

Ik weet niet hoelang het duurt voordat het volgende hoofdstuk online komt want ik wil er graag een groot hoofdstuk van maken. Dus sorry als het lang duurt voordat het online komt. BYEE

PS:  Wat vinden jullie? Moet Nienke blijven leven maar de gevangenis in, of moet ze voor eens en altijd worden uitgeschakeld?