My life with BTS [voltooid]

Chapter 25

POV Jill

<tijdskip 2 dagen>

Vandaag is de dag dat we naar Nederland gaan. Ik heb die twee nachten niet kunnen slapen. Ik heb alleen maar zitten denken en gehuild. Ik snap gewoon niet dat hij het het bericht gestuurd had. En van wie the hell ik "afscheid" heb genomen. Ik ben diep in gedachten als Jin de kamer in komt gelopen. 'Ben je bijna klaar met inpakken?' Ik schrik en draai me om. Als ik hem zie haal ik adem en knik. 'Ben je er een beetje klaar voor om je broer te zien?' Ik schud me hoofd en ga op bed zitten. 'Ik snap gewoon niet dat hij zoiets kon doen.' Jin zucht en komt naast me zitten. 'Dan is het goed om naar Nederland te gaan.' Ik kijk hem verbaasd aan. 'Dan kunnen hem zijn verhaal laten doen. Waarom hij het gedaan heeft en wie er op het bed lag. En wie er natuurlijk met je mee was gegaan.' Ik knik langzaam en zucht. Dan schiet me opeens iets te binnen. 'Hebben jullie eigenlijk wel wat warme kleding mee?' Jin schud langzaam zijn hoofd. 'Hoezo dat dan?' Ik grinnik. 'Nou laten we zeggen dat het niet echt lekker weer is in Nederland.' 'Oh. Nou dan moeten we straks maar even wat warme kleding gaan kopen.' Ik knik en glimlach. Hij staat op en loopt naar de deur. Hij draait zich om, 'ik ga even tegen de jongens zeggen dat we warme kleding moeten kopen.' Ik grinnik en knik. Hij glimlacht en loopt dan de kamer uit.

Als ik klaar ben met inpakken is het alweer half 9. De jongens komen net de kamer inlopen als ik me koffer dichtrits. 'Ben je er klaar voor?' Ik kijk Jimin aan en knik langzaam. 'Hebben jullie warme kleding gekocht?' Ze knikken braaf en ik grinnik. 'Wat gaan we eigenlijk eten?' Jin komt vanuit de keuken naar me toe gelopen. 'Ik zat dus te denken, nu we toch naar Nederland gaan. Is het leuk als we iets puur Hollands eten?' Ik trek me wenkbrauw op, maar knik toch dan. 'Maar zijn de winkels dan nog wel open? Want het is half 9.' Ik wijs naar de klok en hoor Jin zuchten. 'Jullie kunnen altijd gaan kijken.' Ik kijk Taehyung aan die z'n schouders ophaalt. Ik knik en trek me schoenen aan. Jin staart me aan alsof ik het domste persoon van de wereld ben. 'Wat als de winkel wel open is kunnen we tenminste het eten halen en zo niet dan hebben we altijd nog wat calorieën verbrand.' De jongens moeten z'n best doen om niet lachen uit te barsten. Ik rol met me ogen en pak Jin's arm vast. 'Wij zijn zo terug!' Ik sleur hem de kamer uit en doe de deur dicht. Ik laat hem los en loop naar de lift toe. Als ik me omdraai, staat Jin nog steeds op de zelfde plek. 'Kom je nog of wil je een 16 jarig meisje alleen New York insturen in de avond?' Zodra ik dat gezegd heb komt hij naar me toe rennen alsof ik zijn Mario collectie gepakt heb, en het wil weggooien. Ik barst in lachen uit en de liftdeuren gaan net op het moment open dat Jin naast me staat. We stappen de lift in en ik druk op het knopje "beneden." De liftdeuren gaan dicht en ik voel dat de lift in beweging komt.

Als we bij een winkel aankomen, is die nog open. Gelukkig maar anders moesten we weer helemaal terug lopen. En we moesten best ver lopen. Als we de winkel inlopen worden we gegroet door een meisje van ongeveer 20 die achter de kassa staat. We begroeten haar terug en ik kijk naast me waar Jin verlegen naar haar zwaait. Ik moet moeite doen om niet in lachen uit te barsten, dus pak ik snel een winkelmandje en loop naar de aardappelen.

POV Jin

We komen aan bij de winkel en god zijt dank is die nog open. Want ik had echt geen zin om helemaal terug te lopen. Als we de winkel inkomen, worden we begroet door een meisje van ongeveer 20 jaar. Ze heeft lang bruin haar en bruine ogen. Ze heeft een rond gezicht met roze getinte wangen en roze lippen.

Jill begroet haar terug terwijl ik alleen maar staren. Als ik zie dat ze naar me kijkt, zwaai ik snel en draai me om. Alleen Jill is al de winkel ingelopen. Ik hoor het meisje achter me giechelen, en ik grinnik zacht. Ik loop veder de winkel in en zie dat ze bij de aardappelen staat. Ze pakt een 2 kilo zak en doet die ik het winkelmandje. 'Waarom pak je een 2 kilo zak?' Ze trekt een wenkbrauw op, 'nou ik leef hier met 7 "Volwassen" jongens. Jullie eten behoorlijk veel dus ik weet dat 1 kilo niet genoeg is voor jullie.' Ik knik begrijpelijk. Ik zie dat ze een beetje moeite heeft met het winkelmandje vasthouden dus ik neem hem van haar over. Ze kijkt me verbaasd aan maar glimlacht dan toch.

Na ongeveer 20 minuten zijn we klaar met boodschappen. Het mandje was zo vol geworden dat we er een tweede bij moesten pakken. En raad eens wie er nu 2 mandjes draagt? Ja ik dus. We komen bij de kassa aan en ik zie het meisje opkijken van haar telefoon. Ze glimlacht als ze ons ziet en legt haar telefoon weg. 'Goedenavond, hebben jullie alles kunnen vinden?' Jill knikt en legt alle producten op de rolband. (Ik heb geen idee of je dat zo noemt maar jullie weten (hopelijk) wat ik bedoel.) Als ze alles gescand heeft tikt ze op wat toetsen en komt de prijs op een bordje. 'Dat word dan 63 euro en 55 cent alstublieft.' Jill knikt en kijkt dan mij aan. 'Oh ja euhm,' ik pak me portemonnee uit me zak en betaal het meisje. Ze doet de boodschappen in een tas en doet dan de bon erin. We bedanken haar en lopen dan de winkel uit. Jill barst opeens in lachen uit en ik kijk haar verbaast aan. 'Is onze Jin verliefd?' Ik voel dat ik rood word en loop snel door. Ik hoor Jill achter me lachen en ik rol met m'n ogen. Ik zie dat Jill naast me komt lopen. Ik zie dat ze iets wil zeggen als ik haar een waarschuwende blik geef. Ze sluit haar mond en giechelt. We lopen door en de hele weg zeggen we geen woord tegen elkaar. Het enige wat ik hoor is dat Jill soms giechelt.

DUSS HIER WEER EEN NIEUW HOOFDSTUK VOOR JULLIE! Ik ben best wel proud dat ik zo snel een chapter af heb 😂

Maar ja. Veel lees plezier en het nieuwe hoofdstuk komt snel! BYEE

~Valesca