My life with BTS [voltooid]

Chapter 23

POV Jill

We zitten op dit moment in stilte aan de eettafel. Niemand durft iets te zeggen want we zijn bang dat Jin nog bozer word. 'Jongens waarom zijn jullie zo stil?' Iedereen stopt met eten en kijkt Jin aan. 'Omdat we bang zijn dat je nog bozer word.' Jimin kijkt naar beneden terwijl wij langzaam knikken. 'Wat waarom zou ik nog bozer worden. Jullie weten toch dat ik niet lang boos kan blijven?' We kijken hem aan. Hij zucht, 'ik heb het jullie al lang vergeven.' We zuchten onze blijkbaar ingehouden adem uit. We beginnen weer met eten en dit keer wel met een gesprek.

Oke dus raad eens wie er weer in de keuken staat om af te wassen? Ja ik dus. We hadden het stomste weddenschap ever gewoon. "Wie kan de meeste hete ramen eten zonder water te drinken." En blijkbaar kan ik niet tegen heet eten dus ik heb dus verloren. Ik ben een bord aan het droog maken als Jhope naast me komt staan. Ik slaak een gil en laat het bord dat ik in me hand heb vallen. het valt in stukjes op de grond. 'Jezus Jhope je moet me echt niet zo laten schrikken!' 'Oeps sorry mijn schuld.' Ik rol met m'n ogen en wil de scherven oppakken, als ik wordt tegengehouden door hem. 'Laat het mij het maar doen, straks raak je nog gewond. En het was toch mijn fout.' Ik zucht en wil hem tegenspreken als hij al bukt om de scherven op te rapen. Ik zucht (wow ik zucht wel echt veel man) en ga op het keukeneiland zitten.

Als Jhope klaar is komt hij naar me toe gelopen. 'Klaar!' Ik knik. 'Waar zijn de andere jongens eigenlijk?' Ik kijk rond en zie dat het de jongens er niet zijn, wat waarschijnlijk de reden was dat niemand naar se keuken toe liep toen ik het bord uit me handen liet vallen. 'Oh die zijn even naar de winkel gegaan want ze wouden per se ramen kopen.' Ik knik en pak me telefoon. Ik scrol wat door me meldingen als ik opeens een bericht krijg van een onbekend nummer. Ik klik erop en lees het bericht. Ik snap echt niet dat je nog kan leven na wat er gebeurd is. En waarom blijf je bij deze jongens? Ze zijn veel te goed voor jou. Je kan jezelf beter van een brug afgooien of zoiets want jij bent her leven niet waard! X S. Ik lees het bericht over en over als de tranen over mijn wangen rollen. Ik gooi me telefoon op de stoel en zak op me knieën. Jhope heeft blijkbaar gehoord dat ik huil en komt naar me toe gelopen. 'Wat is er gebeurd?' Ik zeg niks en wijs naar me telefoon. Hij pakt het en lees het bericht dat "S" gestuurd had. Jhope balt zijn vuisten en legt mijn telefoon terug op de stoel. Hij komt naar me gelopen en gaat gehurkt naast me zitten. Ik veeg me tranen weg en haal diep adem om tot rust te komen. 'Ken je iemand met de naam die begint met een S?' Ik denk na en schud vervolgens mijn hoofd. 'Niet dat ik weet.' Hij knikt en staat op. 'Als de jongens terug zijn zeggen we het tegen de jongens. Misschien kan Yoongi achterhalen wie het is.' Ik knik en loop naar de keuken om een glas water te pakken.

Als de jongens terug zijn, laten we het bericht zien en gelukkig kan Suga helpen om te achterhalen van wie het bericht is. Hij is op dit moment bezig op zijn laptop om te kijken waar het bericht vandaan kwam. Ik ga staan van me stoel en loop naar Suga toe. Ik zie op zin laptop allemaal cijfers en zinnen staan. 'En weet je al van wie het is?' Hij kijkt op en schud zijn hoofd. Ik zucht en ga terug op mijn stoel zitten. De andere jongens zijn rustig hun noodles aan het eten en kijken soms naar de laptop van Suga om te kijken of hij al iets gevonden heeft. 'Jongens ik heb iets gevonden!' We rennen naar Suga toe om te kijken wat hij gevonden heeft. Ik kijk naar zijn laptop en zie een groen stipje staan in een buurt waar mensen wonen. 'Waar is dit?' 'Euhm het is een plaats in Nederland.' Ik schiet naar voren en zie de plaats "Amsterdam" staan. 'Daar woon ik.' De jongens kijken me aan, en daarna weer naar de laptop. 'Kan je ook zien vanuit welk huis het bericht gestuurd is?' Suga knikt en tikt op wat toetsen.  na 3 minuten komt er een huis in beeld. Ik kijk met grote ogen naar het beeld. De jongens kijken me verbaasd aan. 'Wat is er?' Ik schud me hoofd en haal diep adem. 'Dat is... dat is mijn huis.' 

CLIFFHANGER!! hehehe. Oke dus ik dacht, ja moet ik nou doorgaan of moet ik stoppen? En ja ik dacht laat ik maar stoppen en in een volgend hoofdstuk meer drama typen. Ja dat duss... Ik heb niks meer te vertellen so yeah. BYEE