Kabanata 21

52 8 2
                                    

A/N: Here's my promised long update. I really do hope magustuhan niyo.

~~~~~~~~~~~~~

     "Ms. Alcano? Are you okay?" nairinig kong sabi. Unti unti akong bumabalik sa realidad. I saw Mr. dela Cruz's worried face. "Okay ka lang ba hija? Bigla kang namutla eh."

     "Okay lang po ako sir," I lied. I sat straight and placed my hands in my lap. Little did I know na nasa harap ko pala yung anak ng CEO.

     "Ms. Alcano, it's a pleasure to have finally meet you," panimula niya. Napatingin ako sa kanya, with fear na baka galit siya. But, he wasn't. Actually, ang laki ng ngiti niya, hanggang tenga. "I'm Engr. Philip Jace dela Cruz, the CEO's son. I'll be your partner in Mr. Gokongwei's project."

   Iniabot nya yung kamay niya and I did the same "It's nice to finally know your name, sir. Sorry for the past incidents. It was so immature of me."

     "That's not a problem. Lahat naman tayo nagkakamali diba? It's normal," he said at ipinatong yung kaliwang paa nya sa kanan na binti. Holy macaroni! He's like a model come to life and nasa harap ko.

     "That's right," singit ni mr. dela Cruz. "Anyways, I called you both here to inform you na starting this Monday, you'll be working with each other. May office akong pinagawa para sa inyong dalawa. It's two floors below from here. You can both check it out anytime."

     "Thanks dad. It's a great help, really. Ang sikip sikip kasi sa opisina ko sa 5th floor," sabi ni Philip, with class at guys? Ang sarap magmura, holy macaroni, anak ng kabaw! He's like a modern time Adonis or a painting come to life. "Ms. Alcano? Is it okay if I call you Michelle? Or MJ? Or Mich? Or what do you prefer?"

     "Mich would do. That's what everyone calls ke in the office," pormal kong sagot kahit sa kalooblooban ko, sa pinakatip ng pagkababae ko, ang sarap isigaw na SAKIN KA NA LANG PLEASE?

     "Not that. That's common," he opposed and stared at me. "I'll call you MJ then. Mas madali eh. You can call me PJ if you want."

   I just shrugged kasi naiinis ako, pero slight lang. Eh sino kaya di maiinis? Nagtanong pa siya tapos yung gusto niya rin naman pala masusunod?

     "Well, dad, mauna na kami. We'll be checking our office now," paalam niya kay CEO at tsaka tumayo. "MJ, shall we??"

   Tumango ako at saka tumayo. Nagpaalam ako kay mr. dela Cruz bago sumunod kay Philip palabas. PJ and MJ. Mga guuuyyysss, may common! Yung letter J! Pero sa fb kasi, yung mga letter J manloloko daw at sinungaling. Does it mean ganun din kami?? Sana naman hindi siya ganun. Kasi ako, ganun ako. Niloko ko pamilya ko and I lied. I left them without leaving any trace.

     "Sasakay ka ba MJ or hindi?" iritableng tanong ni PJ sa'kin.

   I immediately climbed on the elevator and stood beside him. Medyo lumayo ako sa kanya kasi what's the point of sticking to him diba? Ang laki laki ng elevator talagang lalapit ako sa kanya? I was playing with my lower lip when the elevator signaled that we arrived. Bumukas eto at lumabas agad ako. Di ko na pinansin si PJ kasi baka mas magalit pa siya.

     "Kanina napakabagal mo. Ngayon, nangiiwan ka na?" he asked. I looked at him with a puzzled face. I heard him chuckled and composed himself. "Ikaw, I'm talking to you. Para kasing wala kang kasama kung makalakad eh."

     "Ganun ba? Sorry po," I sarcastically apologized. I was expecting a frowning face at tsaka yung nakanoot na noo, kulang na lang maging unibrow yung kilay niya. But I was wrong. He laughed. A genuine laughter from him. "What's funny? May dumi ba sa mukha ko?"

Regrets are Always at the EndWhere stories live. Discover now