Regrets are Always at the End

Kabanata 49

    "Sean, you're alive!" sigaw ko when I went in his room. "Akala ko mawawala ka na samin."

     "Hon, ma-masakit. Nakahiga ka sa sugat ko," sabi ni Sean sa'kin, whimping in pain. "Pinapakita mo lang eh na gusto mo ako mahalikan."

     "Hindi ibig sabihin na nakahiga ka dyan ay hindi na kita babatukan," banta ko sa kanya. "Pero seryoso, masaya ako na gumising ka na."

     "Ayaw ko kasi paghintayin asawa ko," sagot niya sa'kin. "Dalawang taon kami nagkahiwalay kaya ayaw ko na dagdagan pa yun."

     "I miss you, hon. Buti na lang hindi marunog humawak ng baril si Jelyn," sabi ko sa kanya.

     "Let's not talk about it anymore, okay? Let's all be happy kasi binigyan ako ni Lord ng isa pang pagkakataon na mabuhay," he told me.

   Ngumiti ako sa kanya at hinalikan yung noo niya. Pumasok yung doktor para icheck up si Sean. Pagkatapos nun ay tumingin siya sa'kin.

     "I'm quiet impressed kasi ang bilis ng recovery ni Mr. Montemayor," simula nito. "Pero we still need to monitor is vital signs and his wound. Pero pwede na siya ilipat sa private room."

     "Salamat po talaga, doc," sabi ko sa kanya.

   Lumabas na yung doktor at pumasok naman yung mga lalaking nurse. Dinala na nila ito sa isang pribadomg kwarto. Naghintay kami lahat sa labas para maayos ng mga nurse si Sean. When everything was settled, pumasok na kaming lahat.

"Ang dami niyo. Nagiging crowded yung kwarto eh," asar ni Sean samin. "Si Gizelle lang sana gusto ko nandito."

"Huwag kang mag-alala anak. Magkwekwentuhan muna tayo bago tayo umalis," sabi ni mommy. "So what really happened?"

"Si Gizelle sana yung babarilin niya pe-,"

"Nilipat ng babae yung baril kay Sean and then kaboom!" sabat ni kuya Myrick.

"Eeek. Hindi marunong humawak yung babae kaya pagputok niya, sa balikat ko tumama," Sean corrected kuya. Natawa na lang kami lahat sa epic fail niya. "And I'm thankful na rin na hindi siya marunong. Or else si Gizelle ang nakahiga dito."

"Ano ba pinagsasabi mo? No one wants anyone to be lying down on a hospital bed," inis na sabi ni daddy. "Nagpapasalamat ako sa Diyos kasi nagising ka in less than a day."

"Kasi alam ng Diyos pa, na iiyak si Gizelle kapag di pa ako nagigising. Kaya pinagising na niya ako," sagot ni Sean which made me smile. "Dali ka nga dito hon. Di pa kita nahahalikan sa labi eh."

Namula yung mga pisngi ko sa sinabi niya. I playfully spanked his arm pero tawa lang ang natanggap ko. Nagkwentuhan muna kami saglit bago nagpaalam sila mama, ate and kuya. May mga gagawin pa kasi daw sila.

"Ai nga pala Gizelle. Since nandito ka na, you'll be my maid of honor," sabi ni ate sa'kin. Nagulat ako sa sinabi niya.

"What?! Nagpropose na pala si kuya?!" sigaw ko sa kanya.

"Chikka ako later. Malalate na kasi ako. Bye bunso," paalam ni ate. Hinalikan nya ako sa noo at umalis na.

"Mga anak, aalis na rin kami. May site visit pa kasi kami pupuntahan," mommy informed us. Tumayo na sila at nagpaalam kay Sean. "Please take care of my son, hija. Magkakaapo pa ako."

"Heard that, hon? They want grandchildren," sabi ni Sean at diniinan yung children.

"Osige po mommy. Mag-iingat po kayo ni daddy," I told them.

Nung nakalabas na sila ng kwarto, umupo na ako sa tabi ni Sean. He held my hand and kissed it.

"Nagpapasalamat talaga ako kay Lord kasi ginising ka niya agad," sabi ko sa kanya.

"Ako rin. I'm so thankful kasi ikaw agad yung hinanap ko pagkagising ko," sabi niya sa'kin. "Akala ko kasi makakalimutan kita. There are tendencies na nagkaka-amnesia yung pasyente."

"Ganun ba? That's good to hear, hon,"

"Anyways, hon. I want to get married again," sabi ni Sean sa'kin.

"Why? Hindi naman patay si Gizelle eh kasi hindi pinasa ni kuya yung death certi ko," paliwanag ko sa kanya.

"No, what I mean is yung magpapakasal ulit tayo. And this time, dahil na yun sa pagmamahal natin sa isa't-isa," he explained to me. "I want to renew our vows, hon. And I want you to answer them with all sincerity."

"Kung yan ang gusto mo, then yan ang masusunod," sabi ko sa kanya. "Pero yung ifofocus muna natin ngayon is yung pagpapagaling mo."

Tumango lang siya. Saktong tumunog yung cellphone ko. I excused myself from him para masagot yun.

"Beshie!! Kamusta ka na? I heard about what happened kay Sean," bungad agad sa'kin ni Princess. "Is he okay? Are you okay?"

"Calm down, beshie. Oo okay na siya. And yes I'm fine," I answered her para masigurado siya. "Pero how did you know about the incident?"

"What do you mean? It's all over the news, beshie!" sigaw niya ulit sa'kin. "Alam mo naman na big time bigatin asawa mo."

"Oh I see. Sorry na ha? Pwede pa ba magsorry?" asar ko sa kanya. "But, we're all okay now. Gising na si Sean and he's recovering already."

"That's really good to hear, beshie. Mag-iingat kayo dyan, okay?" paalala niya samin. "Bad guys are everywhere. And they can be the goodest person you've met."

"Yes, beshie. I've learned my lesson," sabi ko sa kanya. "Ikaw din mag-iingat ka. Huwag maniwala agad sa mga sweet words ng mga lalaki."

She chuckled from the other line and said, "Opo. Anyways, I need to go. May tatapusin pa ako na design."

Nagpaalam na kami sa isa't-isa at bumalik na ako kay Sean. He was sleeping soundly. I kissed his forehead at umupo na sa silya. I stared at him for a few seconds before I decided to get some rest.

~

"Hon, nagtext si mommy. May ipapakuha daw ako sa Asilo," sabi ko kay Sean. "Okay lang ba if iwan kita muna saglit?"

"Yes, hon. Pero make sure na babalik kang buo. Baka kasi may masamang mangyari sa'yo," paalala ni Sean sa'kin. I went near him at hinalikan yung noo niya.

"Don't worry, hon. I'll be back whole," panigurado ko sa kanya. "Osige, aalis na ako at para makabalik na ako agad."

He pulled my hand and kissed my lips gently. He gave me a smile and so did I. Lumabas na ako sa kwarto niya at naglakad na palabas ng ospital. I made sure that nasa pinakagilid ako ng daan naglalakad. When I reached the main road, I made sure na green yung pedestrian stop light. I crossed the street with care. While crossing, nakatingin ako sa structure ng simbahan. Sobrang ganda kasi. It was an olden times design, pero it really catches attention. Lord, thank you for everything. Thank you for making me the happiest girl on earth, kahit na ang laki laki ng kasalanan ko sa inyo. You never failed to surprise me. I hope na maging masaya na kami habang bu-

"No!"

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Please don't forget to VOTE, COMMENT, and FOLLOW for more updates of the story. Thank you! Love lots, XOXO.

- Shang