Hüznümde Saklı Mavi

Bölüm 17 | Karanlığın İçinde Gizli Kurtarıcı

Multi : Bölüm Müziği

Bütün duygularını en kuytularındaki noktalara gömmüş olan genç kız, kaygısızca attığı adımlarla gecenin bir vaktinde boş sokaklarda dolanırken gözleri ona ilginç gelen bir manzaraya takıldı kısa bir süre. Önce geçip gitmeyi düşündü ama sonrasında nedensizce olay her ne ise dahil olmak istedi. Sarı saçlarını iyice geniş kapşonunun içine gömerek korkusuzca ona doğru ilerlemeye başladı. İki restoranın arasındaki  karanlık boşluğa net olarak göremese de ağlayarak giren kıza ya da erkeğe doğru hiç bir şekilde tereddüt etmeden yürüdü. Karanlığın içerisine girmeden sadece sokak lambasının kısmen aydınlatabildiği yerde durdu. Onun orada olduğunu biliyordu. Nefes alışverişini, arada beceriksizce bastırmak istediği hıçkırıkların seslerini duyabiliyordu. Ve karanlıkta yapmak üzere olduğu şeyi az çok tahmin edebiliyordu.

Topuklularını sabırsızca yere vurup, "Oradasın biliyorum" dedi yorgun çıkan sesiyle. Bu işi olabildiğince çabuk çözüme kavuşturmak ve bir an önce yapması gereken işleri yapmak istiyordu. Nefesini bezgin bir şekilde dışarıya üfledikten sonra karanlığın ötesinde nefes alan, yüzünü dahi görmeyip kız olduğunu kuvvetli bir ihtimalle tahmin edebildiği insana doğru bakarak, "Bir tahminde bulunayım. Gecenin bu saatinde, burada bulunmanın iki nedeni olabilir. Ya uyuşturucu kullanıyorsun -ki bence bu değil-  ya da intihar etmek üzeresin -ki bence tam olarak bu" dedi.

Daha fazla beklemeden karanlığın içine doğru bir adım attı.  Tamda o anda genç kız titreyen sesiyle, "Gelme lütfen" dedi yalvarırcasına.

Kısa bir an onu dinlemeyi yoluna devam etmeyi düşünse de, yine adını koyamadığı bir şeyler ona engel oldu. Adımlarını sıklaştırıp, karanlığın içinde kendine yer edinmiş kızın soluklarına doğru yaklaştı. Onu sanki eliyle oraya kendisi yerleştirmiş gibi buldu. Hemen yanına çöküp sırtını duvara yasladı ve bacaklarını ileriye doğru uzattı. İlerideki aydınlığa baktı ve yüzünü buruşturdu. 

"Neden ölmek istediğini sormayacağım çünkü bence de hayat boktan ve yaşamak için hiçbir sebep yok. Yani ölmek istemene saygı duyuyorum eğer cesaretim olsaydı bende ölmek isterdim" dedi.

Genç kız haklı olarak, "Bana neden engel oluyorsun öyleyse?" diye sordu.

Asi karşılığında sokağı inleten şuh bir kahkaha attı. "Beni yanlış anladın sen. Ölmene engel olmuyorum sadece seyirciyim ben" dedi ellerini havaya kaldırıp.

Kız şaşkın bir bakışla ona baksa da, Asi elbette bunu göremedi.

Ciddiyetle, "Sen deli misin?" diye sordu.

Asi düşünmek için bir kaç saniye bekledikten sonra, "Sanırım bundan daha fazlasıyım. Biraz intihara meyilliyim, biraz karanlığım, biraz deliyim, çokça umursamaz, merhametsiz ve asiyim"

"Kısaca psikopat diyebilirdin"

"Böyle daha havalı oluyor"

"Kesinlikle saykosun sen!"

"O ne demek biliyorum ama eminim ondan da biraz vardır bende"

Genç kız kıkırdadı. Elindeki neşteri yere bıraktı ve ayağa kalkmaya çalıştı. Asi onun hareketlendiğini fark eder etmez. "Ama ya, şuan berbat bir filme iki saatimi ayırmış gibi hissediyorum. Hani benim kan kokum, hani cansız bedenim"

Kız cevap vermedi. Karanlığın içinden çıkıp ışığa doğru yürüdü. Uzun boyunu ve üzerindeki bol eski püskü kıyafetleri o an fark etti Asi. Hızla ayağa fırladı ve peşinden ona yetişti. Kız ona bakmadan, "Kendimi  öldürmeyeceğim. Bir anlık aptallıktı sadece" dedi.