Psychopath+Angel (JARLEY)

-25 Gökyüzüne Doğru Gözyaşı

Medya; Richard Sionis

Jerome'un Ağzından

Lavaboya gittiğimde tek istediğim biraz nefes alabilmekti. Bu kızın bana karşı olan yoğun ve anlamsız davranışları karşısında niyetinin iyi olmadığını düşünüyordum. Aynadan kendime bakarak gözlerimi izledim ve kahkaha atmaya başladım. Nedeni yoktu... sadece kahkaha atıyordum işte. Bir sebebi olması gerekmiyordu. Çabuk bir şekilde bu kızın yanından gitmenin bir yolunu arıyordum. Bu esnada boş lavabonun kapısı hızla açıldı ve bu ses gelen kişinin kim olduğuna bakmama sebep oldu. Gördüğüm kişi Richard idi. Onunla görüşmeyeli yaklaşık 2 hafta oluyordu. Sırıtarak sahnede gibi selam verdim ona. O oldukça tedirgin görünüyordu.

"Jerome! Sen ölmek mi istiyorsun?" dedi. Bu sırada bana yaklaşmıştı. Yani, bu sorunun cevabını ben de sık sık düşünüyordum ama onun neden sorguladığını anlamamıştım. "Üzerine düşündüğüm bir konu." dedim sadece. Göz devirip elleriyle omuzlarımı tuttu ve beni biraz sarstı. "Kendine gel. Yanındaki J'nin kızı!" dediğinde gözlerim kocaman açılmıştı. "Niye böyle bakıyorsun?" diye sordu hemen peşinden. Punchline, Joker'in yanındaki kızdı... Benimle bu şekilde tanışması tesadüf olamazdı. İçimden bir ses, onların Harley'i aradıklarını söylüyor. Elbette Harley'i size vermeyeceğim.

Bu kez attığım kahkahaların sebebini çok iyi biliyordum. Richard'a bakıp ona göz kırptım. "Şöyle yapalım, bu kız buraya ne zaman geliyor-gidiyor ve geldiğinde neler yapıyor bana haber ver. Bence iyi plan, sence?" dedim. Yüzümdeki geniş gülümseme hala yerini koruyordu ama Richard daha çok kafası karışıkmış gibi görünüyordu. "Neden bunu yapıyoruz? O Joker'e ait, bunu yapmak istemeyiz." dedi. Derin bir nefes alıp ciddi ifademe büründüm. "Joker'e ait veya değil, sen sadece dediğimi yap. Bundan sadece Roman ve güvenilir adamlarına bahset. Sana destek olsunlar." dedim. Joker'den bu kadar çok çekinmeleri beni iğrendiriyor ve midemde hareketlilik oluşturuyor.

Richard pes etmemişti henüz. Ben tam lavabodan çıkacakken kolumu tuttu. "Bu yaptığımız başımıza büyük bela olur." dedi tedirgince. Göz ucuyla ona bakarak hırıltılı ses tonumla konuştum. "Harley Quinn benim yanımda, J'nin yerinde olsam benden korkardım." diyerek sırıttım. Evet, Joker'in her şeyini herkesten daha iyi bilen Harley benim yanımdaydı ve benim istemediğim şekilde başıma bela olmak kesinlikle Joker'in işine gelmemeliydi...

Lavabodan çıkarak kalabalığın arasına karıştım. Punchline beni fark etmeden buradan çıkmalıydım ve beni takip etmediğinden emin olmalıydım. Harley'in yerini bulmalarına izin vermeyecektim.

Harley'in Ağzından

Barın önüne gelmeyi başarmıştım! İşte, başaracağımı biliyordum. Tam arabadan ineceğim esnada kapıdan çıkan Jerome'u gördüm. Bardan yeni çıkıyordu. Saatlerce burada ne yaptığını çok merak etmiştim açıkçası. Roman ile konuşmuş olabilirler miydi? Belki de Joker ile ilgiliydi. Jerome'un ne beni, ne arabayı fark etmediğini anlayınca uzunca kornaya baktım. Diğer kişilerin ilgisin de üzerime çekmiştim istemeden ama Jerome da beni görmüştü.

Biraz şaşırmış gibi hızla gelip arabaya bindi. "Harley, sen burada ne yapıyorsun?" diye sordu. Arabayı bu sokaktan çıkarıp bu sefer evime doğru sürmeye başlamıştım. Bacağımı daha fazla ağrıtmadan eve dönmek istiyordum. Tabii içim rahatlamıştı çünkü Jerome iyiydi, onu saatlerce göremeyince başına bir şey gelmesinden endişe duymuştum. "Hava karardı ve hala bize ulaşmamıştın, ben de seni aramaya geldim." dedim.

Kahkaha atarak arkasına yaslandı rahat bir biçimde. Sanırım söylediklerim ona komik gelmişti. O kahkaha atarken, ben sadece gülümsemeyi tercih ediyordum. "Joker hakkında bir şey öğrenip öğrenmediğimi bu kadar çok merak edeceğini düşünmemiştim." dediğinde bir süreliğine duraksadım. Bunu gerçekten de Joker hakkında bir şeyler öğrenmiş olabileceği için mi yapmıştım?