Mucize Aranıyor (Tamamlandı)

1-Yıkılmadım Sürünüyorum

"Ya teyzecim sorma! O şerefsiz, o kendini bilmez, haysiyet yoksunu ahlaksız herif işte benim böyle gençliğimi çürüttü. Hiç hak etmedim bunları teyzem, en temiz hislerimle, yıkılan genç kızlık hayallerimle kaldım ortada böyle!"

Otobüs durağında yanıma oturmuş iki teyzeye, muhtemelen okuldan kaçmış, telefonuyla oynarken bir taraftan da belgesel izlermiş gibi çaktırmadan bana bakan liseli çocuğa ve elinde gazetesi, gözünde burnunun üstüne indirdiği yakın gözlüğü ile dikildiği köşeden mendil uzatmakta olan amcaya tam olarak on beş dakika önce yaşadığım dramı bağırarak gözyaşlarım eşliğinde anlatıyordum. Tüm dünya öğrenmeliydi o Kenan hayvanının rezilliklerini. Şaka gibiydi ya! Üç gün sonra düğünü olan insanın başına gelebilir miydi bu? Üstelik benim başıma! Her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüp planlamıştım, daha Kenan'ın haberi yokken ben düğün tarihimizi ayarlamıştım be. Onu bugüne beynini yıkayarak hazırlamıştım. Şimdi nerede ne hata yapmıştım da bu hale düşmüştüm?

"Ah kızım üzme kendini, değmez bu erkek milleti için. Gencecik güzel kızsın, gözünün yaşına değmez Hülyacım."

"Öyle diyorsun da Selma Teyze o uçkuru düşüğe ben tam iki yılımı verdim! En verimli, güzel çağımda resmen ölü yatırım yapmışım. Ne olacak şimdi benim mağduriyetim? Psikologa gitsem, aylarca terapi görsem o sahneyi unutamam artık. Yoksa ben de biliyorum, değmez o dingil için. Ama ömrümü yedi! Benim yenen ömrümün, bana kol gibi giren kredi borçlarımın, zamanımın, bu ilişkiye harcadığım emeğin hesabını kim verecek?"

"Boyu posu devrilsin ahlaksız herifin. Ah yavrum bunların en iyisi karısının cenazesinde kravatını düzeltir, saçını tararmış. Bunlar böyle işte, ne yapacaksın?"

Yaklaşık yedi dakika önce tanıştığım yeni dostlarımdan Rabia teyzemin boynuna sarılıp bir posta da o halde gözyaşı döktüm.

"Bilmez olur muyum Rabia Teyzem! Bunları bir taraflarından çivileyip tavana asmak gerek aslında! Biz de kabahat ki baş tacı ediyoruz. Ben onu tepelerde gezdiren başıma sıçayım!"

Bir taraftan otobüs gelsin, kendimi eve atıp günlerce çıkmayayım istiyordum ama diğer yandan da dinleyicilerimle dertleşmek iyi gelmişti. Benim ki öyle büyük bir mağduriyetti ki olabilecek en dipteydim herhalde. Ancak şu an içinde bulunduğum durumun beni düşürdüğü acınacak hali değil de atılan kazığı düşünüp öfkelenme evremdeydim. Bence hep beraber bu durakta el ele tutuşup kötü enerjimizi toplayarak Kenan soysuzuna gönderebilirdik. Şahsen şu son yirmi dakikada benden aldığı beddualarla hayatının kalanında lanetlenmiş olması gerektiğine inanıyordum. Ama dinleyicilerimden birisi kara büyü falan biliyorsa ona da hayır demez varımı yoğumu ortaya koyup o pisliği süründürebilirdim. Gözümde dünyanın en aşağılık varlığı oydu artık. Üstelik daha bu sabah canım sevgilim, aşkım, hayatım diye upuzun, aşk dolu bir günaydın mesajı atmıştım. Aramamıştım çünkü gece çok çalıştıysa uykusunu alsın diye izin vermiştim. Ben prensimizin sabah uykusunu düşüneyim ona kıyamayayım adam meğer yeni dayayıp döşediğimiz eve kız atmış! Benim çeyizlik nevresimlerimin üstünde, bankadan kredi çekerek aldığım yatak odası takımının tam ortopedik yatağında elalemin kadınlarıyla... Düşündükçe kan beynime sıçrıyor ya!

Sabahın yedi buçuğunda, izin günümde erkenden soluğu kuaförde alıp saçlarıma fön çektirdim. Manikür yaptırdım, ayağımda stilettolarım, yüzümde kusursuz makyajım, beni kadınsı gösteren bilmem kaç para bayıldığım elbisem... Aylardır ağzıma bir lokma ekmek, hamur işi, tatlı koymadan diyet yaptım. Çimen suyu, kereviz, ıspanak detoksu... Allah ne verdiyse kimsenin midesinin kaldırmayacağı her türlü ağır diyete katlandım da son gelinlik provamda o üstüme oturan gelinliğin içine sığmayı başardım. Bunun haklı gururu ve neşesiyle kendime bin liralık çatal kaşık bıçak seti aldım. Kredi kartım sağolsun. Çeyizim kusursuz olmalıydı, evimin hiçbir eksiği kalmamalıydı. Damat tarafına aman kız tarafı da ne cimriymiş, bu Hülya'nın da çeyizi bu kadarcık mıymış dedirtmemek için aylardır saçımı süpürge etmiştim. O ev benim huzur dolu kalem olacaktı. Kendi krallığımın kraliçesi olacaktım sözde. Ya ben adamın beni iki yıl boyunca bir kere bozulmuş ojeyle, fönsüz saçla, makyajsız yüzle görmesine izin vermemişim. Üstüme, başıma bin tane yatırım yapmışım, onu kariyeri için desteklemekten, sabahtan akşama övmekten dünya yağ çekme ustası olmuşum herifin yaptığına bak be! Evlilikten, bağlanmaktan korkmasın diye fazla kıskanmadım, özgür bıraktım da ondan mı bokunu çıkardı bu kadar acaba? Hayır çünkü gerçekten anlamıyorum. Ben erkeğimi elimde tutmakla alakalı milyon tane kitap okudum, sayısız romantik komedi filmi izledim. Bu ilişkinin hiçbir adımında hata yapmamış olmam lazım. Resmen kendime âşık olacak kadar kusursuz bir kadın, itaatkâr sevgili örneğiydim. Ona ayak uyduracağım diye bulunduğum kabın şeklini alacak kıvama geldim. Herhalde bunca çabaya, emeğe rağmen ben de aldatıldıysam hakikaten şu dünyada aldatılmayacak kadın yoktur.