Gekidnapt

Hoofdstuk 12

~Edited 21-11-2018~

Ik buig me naar de tafel toe om eten te pakken. Eerst durf ik niet zo goed, maar hé, ik heb ook een bord gekregen dus ik mag vast wel.

Zeer bewust van wat ik doe, gaat mijn hand naar de zak friet. Noah is echter sneller dan ik. Hij pakt mijn hand vast en zegt: 'Voordat je gaat eten wil ik eerst weten wat de regels waren die ik net verteld heb.'
De andere jongens kijken Noah grijnzend aan.
'Ehm niet ontsnappen, geen grote mond en doen wat er gevraagd wordt', zeg ik zacht.
'Hoorden jullie wat ze zei?' vraagt Noah pesterig. 'Dat kan wel wat harder, toch?'
Ik kijk hem aan en ik voel dat ik bijna moet huilen. Aan iets anders denken, Evy, aan iets anders denken. Maar hoe kan ik aan iets anders denken?
'Dus... Komt er nog wat van?'
'Noah', hoor ik Matt zeggen en als ik opkijk zie ik dat hij naar Noah seint.
'Goed, oké, ga maar eten', klinkt dat zijn stem.
Ik doe een beetje friet op mijn bord. Ik heb honger, maar toch ook weer niet.
Onder normale omstandigheden is friet wel lekker, maar nu eet ik het met lange tanden.
'Moet je niet meer, Evy?' vraagt Matt.
Ik schud mijn hoofd en hoewel ik vast van plan was om niet hier in slaap te vallen, voel ik hoe moe ik ben en hoe graag ik wil slapen. Met mijn hoofd leun ik tegen de bank en al heel snel vervaagt de kamer.

.........

Ik draai een beetje, maar het lukt niet echt. Vreemd, het voelt alsof ik vastzit. 'Sst, slaap maar verder', fluistert iemand. Wat is dit nou weer?
Ik hoor meer geroezemoes en opeens gejuich en voorzichtig open ik mijn ogen. Het eerste wat ik zie zijn twee armen die om me heen geslagen zijn. Als ik links van me kijk zie ik jongens en rechts van me ook. Ze lijken niet door te hebben dat ik wakker ben. Ze staren allemaal naar het tv-scherm.
Ik beweeg weer een beetje en ik kijk naar boven. Daar zie ik het gezicht van Noah die, in tegenstelling tot de andere jongens, naar mij kijkt. Ik merk dat ik half op zijn borstkas lig en mijn wangen worden rood. Hoe ben ik hier beland?
'Hé, je bent dus wel wakker. Wil je verder slapen? Dan breng ik je wel even boven.'
Ik knik slaperig. Hij zegt er niets van dat ik niet hardop antwoord geef. Die regel is hij hopelijk vergeten.

Hij zet me voorzichtig neer op de grond en gaat zelf ook staan.
'Welterusten Evy,' glimlacht Matt. Ik moet zeggen dat hij aardig is. De andere jongens zeggen niks tegen me, eigenlijk, behalve Noah dan natuurlijk.
Noah wacht totdat ik klaar ben in de badkamer. Inmiddels is mijn eigen kleding gewassen en ook al droog dus ik trek snel mijn bh weer aan.
Dan hoef ik straks niet in die oversized sweater te slapen en is het shirt voldoende.
Ik doe mijn haar in een staart met een elastiek dat al de hele tijd rond mijn pols zit. Mijn tanden poets ik met een tandenborstel die Noah net aan me gaf.

Ik loop de badkamer uit met de sweater onder mijn arm en ik loop mijn eigen slaapkamer in. Meteen kruip ik onder de dekens.
Noah knipt het licht uit en loopt zonder iets te zeggen de kamer uit. Ik hoor een sleutel en mijn kamerdeur zit op slot.
Ik ben weer helemaal alleen.
Toch ben ik niet zo moe dat ik niet even op ontdekkingstocht kan gaan.
Als ik zeker weet dat Noah beneden is, glip ik het bed uit en doe de lamp weer aan. Ik duw de deurklink naar beneden, gewoon om even te checken of Noah zijn werk goed gedaan heeft. (In de hoop dat hij dat niet gedaan had).
De deur zit zeker weten op slot. Er is verder nergens een deur. Alleen het raam zou uitkomst bieden en anders zit ik hier vast. Dan is er geen weg uit.
Ik loop naar het raam en ik trek dezelfde conclusie als eerder. De grotere ramen, waar ik doorheen zou kunnen, zitten vast.
Hoe ga ik hier dan wegkomen?
Heel erg teleurgesteld kruip ik terug in bed. De lamp heb  ik nog uitgedaan.
Even later val ik in een onrustige slaap.

---------------------------------------
Hoihoi :)

Weer een nieuw deeltje!
Wat vinden jullie er van?

X