Gekidnapt

Hoofdstuk 14

~Edited 21-11-2018~

Het geschreeuw van de jongens stopt en ze kijken allemaal naar de deur. Daar staat hij dan, Noah. Hij loopt recht op Matt af en ik houd mijn adem in, maar hij geeft hem een bro-hug. 'Sorry man, ik ben echt gestresst de laatste tijd.'

'Dat kan de beste over komen', lacht Matt die duidelijk opgelucht is dat Noah het niet persoonlijk bedoelde.

'Serieus man, ik bedoel: kijk naar jezelf. Je ziet er niet uit zo, met dat blauwe oog', zegt Noah. Het lijkt er op alsof hij zich schaamt.

'Hou maar op met praten, want straks ga ik me ook nog beledigd voelen', grijnst Matt. 

De sfeer in de kamer is voelbaar verbeterd. Ik adem diep in. 

Maar per ongeluk vinden mijn ogen die van Noah en hij kijkt me ondoorgrondelijk aan. Ik slik en kijk weg. Dat de jongens het goed hebben gemaakt, hoeft voor mij geen positieve verandering te zijn.
Als ik nog een keer naar Noah kijk, zijn zijn ogen nog steeds op mij gericht. Ik heb geen idee wat ik moet doen. De andere jongens lijken het nu ook te merken en volgen Noah's blik waardoor ze bij mij uit komen. 

'We moeten nog kleding voor je bestellen', verbreekt Matt de stilte. Ik kijk hem dankbaar aan, want hij is wel degene die me uit allerlei vervelende situaties redt. 

'Ik help wel', biedt een andere jongen aan.

'Oké Lars, Evy kom mee', beveelt Matt niet onaardig. Ik knik. De naam Lars staat genoteerd.

Even later buigen we ons met z'n drieën over het beeldscherm. Het duurt niet lang of er zitten al heel veel producten in het virtuele winkelmandje. 'Oh en die schoenen!' wijs ik. Ik weet het, ik word veel te enthousiast. De jongens zuchten diep. Ik denk dat Lars er al spijt van heeft dat hij zichzelf als vrijwilliger heeft aangemeld.

Ook de schoenen gaan in het winkelmandje. Het zijn lichtblauwe Nikes. 

'En nu nog ondergoed', zegt Matt en ik zie opeens een grijns op het gezicht van beide jongens. 

'Nee, nee, nee!' roep ik. 'Dat regel ik zelf wel.' Ik probeer ze weg te duwen, maar Matt zegt met een poeslieve stem: 'Van Noah mag je niet in je eentje achter de laptop. Dus ook al laten we je uiteraard liever alleen deze dingen uitzoeken, we moeten wel mee kijken.'

Met een knalrood hoofd luister ik naar de aanwijzingen van de jongens. 'Deze moet je nemen en deze!' 
Zo snel mogelijk kies ik wat lingerie-setjes uit. Geloof me, dit is heel erg ongemakkelijk.
Nadat we ook nog andere meidenspulletjes gekocht hebben, is het al 1 uur.
Tijd om mijn ontsnappingsplan te maken, right?

----------------------------------------------

Hoihoi lieve lezers :),

Hier weer een deeltje! Nog steeds zou ik het leuk vinden als jullie op het sterretje klikken of reageren!

Groetjes!