Sweet Like Cotton Candy

Part 6

မ်က္ရည္စေတြက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ပါးျပင္ထက္သို႔ တစ္စၿပီးတစ္စက်ဆင္းလို႔ေနတယ္။

တစ္စံုတစ္ဦးကေတာ့ ေၾကကြဲလွတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနလ်က္။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္ျခမ္းက ႏွလံုးသားတစ္စံုဟာ တဆစ္ဆစ္နာက်င္စြာနဲ့ ကြဲေက်ေနတယ္။

သူ႔ရဲ႕ႏွလံုးသားဟာလည္းဒီလိုပဲ နာက်င္ေနမွာပါပဲလား။

ကြၽန္ေတာ္နာက်င္တယ္။

သူ႔ဝမ္းဗိုက္မွာ ထိုးစိုက္ထားတဲ့ ဓားတစ္လက္ကို ျမင္ရံုနဲ႔တင္ ကြၽန္ေတာ္ ႏွလံုးသားႀကီးတစ္ခုလံုးဟာ တူနဲ႔ထုခံေနရသလို နာက်င္ေနတယ္။

အားကိုစိုက္ကာ ျပံဳးလိုက္ေသာ ျဖဴေဖ်ာ့ေနသည့္ သူ႔မ်က္ႏွာထက္က ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုဟာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုပိုလို႔ နာက်င္ေစတယ္။

ကြင္းျပင္က်ယ္ထက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ငိုေႂကြးလို့ေနလ်က္။

ေကာင္းကင္ႀကီးမွာလည္း မီးခိုးေရာင္ ဝတ္ရံုကို ဝတ္ဆင္ကာ ေငြေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေရာင္ မိုးရည္စက္ေလးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ထက္သို႔ တဖြားဖြား ျဖန္႔က်ဲေနတယ္။

နာက်င္တယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကို မုန္းတီးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီနာက်င္မႈကို မခံစားႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ ကမၻာႀကီးဟာ ပ်က္သုန္းသြားသလိုပဲ။

ဟင့္အင္း...ဟင့္အင္း...

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ျငင္းဆိုသံမ်ားနဲ႔အတူ အိပ္ယာေပၚ႐ွိ မ်က္ရည္အိုင္ထက္မွာ အိပ္စက္ေနေသာကြၽန္ေတာ္...ႏိုးထလာခဲ့တယ္။

ဟူး...

ဒီအိပ္မက္ကို မက္ေနျပန္ျပီလား။

************************************

အဟမ္း...အဟမ္း...

ဒီေန႔ကေတာ့ ခြန္း႐ွီးေလးအတြက္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္။ 😎😎😎

႐ွင္ရင္ေရႊထီး ေသရင္ေျမႀကီးတဲ့...

ခြန္း႐ွီးတစ္ေယာက္အတြက္ကေတာ့...

႐ွင္ရင္လည္းလက္ဝါး ေသရင္လည္းလက္ဝါးပဲျဖစ္မွာပါေလ 😅😅😅

ႏိွမ္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး 😂😂😂

ရက္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳေတြအရ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္တာပါ 😁😁😁