Sweet Like Cotton Candy

Part 11

မေသခ်ာ မေရရာေသာ ပံုရိပ္မ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕မွာ ေျပးလႊားလို႔ေနတယ္။

ထိုပံုရိပ္မ်ားနဲ႔အတူ စကားသံမ်ားကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕နားနားမွာ ပ်ံဝဲလို႔ေနလ်က္။

ကြၽန္ေတာ့္ဦးေႏွာက္ဟာ ႐ႈပ္ေထြးေနလ်က္ ဦးေခါင္းဟာလည္း ေပါက္ထြက္မတတ္နာက်င္မႈကို ခံစားေနရတယ္။

သူ႔နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့မွတ္ဥာဏ္ေတြေပၚလာတာနဲ႔အမ်ွ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ဟာ တဆစ္ဆစ္နာက်င္ေနခဲ့...

သို႔ေပမဲ့
အျဖဴေရာင္နန္းတြင္းအက်ီၤ႐ွည္ကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့သူ...
ခါးေပၚမွာ ေက်ာက္စိမ္းျပားေလးကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့သူ...
မိုးရည္စက္မ်ားနဲ့အတူ ေရာေထြးေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေလးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေန႐ွာေသာသူ...

ထိုပံုရိပ္မ်ားေပၚလာတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားဟာ ရင္ဘတ္ထဲကေန ကဆုန္ေပါက္ၿပီး ေျပးထြက္ေတာ့မည့္အလား နာက်င္မႈမ်ားကို သိမ္းက်ဳန္းယူေနရတယ္။

ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ...
ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒီထက္ပိုၿပီး နာက်င္မႈေတြကို မေပးပါနဲ႔ေတာ့။

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ သူ႔ကိုျမင္ေနရတဲ့အခ်ိန္တိုင္း မ်က္ရည္ေပါက္မ်ားက ရပ္တန္႔မႈမ႐ွိ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ဝန္းထဲကေန တစ္စၿပီးတစ္စ စီးဆင္းလာတယ္။

************************************

ယေန႔ဆိုင္ပိတ္သည္

ဒီစာေၾကာင္းေလးတစ္ေၾကာင္းကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ အခိုက္အတန္႔...

ခုနေလးကတင္ ခုန္ေနေသးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ႏွလံုးေတြ ရပ္သြားသလိုပါပဲလား 😣😣😣

သြားပါၿပီ။
ဗိုက္ေပါက္ထြက္မတတ္စားခဲ့ရတာေတြ၊ ခြန္း႐ွီးကို အာေပါက္မတတ္ေျပာခဲ့ရတာေတြ...
အခုေတာ့ အခ်ည္းႏွီးပါပဲလား 😑😑😑

ကြၽန္ေတာ့္မွာျဖင့္ ေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႔
လည္ေသာ္လည္း ေကာင္းေကာင္းမလည္ရ...ေပ်ာ္လိုေပမဲ့လည္း ေကာင္းေကာင္းမေပ်ာ္ရပဲနဲ႔ အႏွစ္ေထာင္ေသာင္းမက ငရဲက်သလိုအခ်ိန္ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတာကို 😭😭😭