Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 2

Μετα από μία ώρα είχαμε φτάσει πλέον στο αεροδρόμιο.Όταν κατεβηκαμε από το αεροπλάνο πήραμε της βαλίτσες μας και προσπαθούσαμε να βρούμε ένα ταξί για να μας πάει στο σπίτι του μπαμπά.

Καθώς περπαταγαμε μπας και βρούμε κανένα ταξί εδώ κοντά εμφανίστηκε μπροστά μας μια μαύρη Mercedes ήταν πραγματικά υπέροχη. Όταν ξαφνικά βγήκε ο Νίκος από το αυτοκίνητο ήταν πανέμορφος είχε αλλάξει παρά πολύ. Τότε μας πλησίασε και είπε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά"Γεια σου Μελινακι"τότε εγώ μόλις πήγα να του μιλήσω πετάχτηκε η μαμά από το πουθενά και είπε

"Νίκο αγόρι μου πόσω μου έλλειψες" και άρχισε να τον αγκαλιάζει καθώς δάκρυα χαράς έτρεχαν από τα μάτια της. Ο Νίκος την αγκάλιασε χωρίς να πεί κάτι τότε εγώ είπα "Γεια σου αδερφουλι"Μικρή μου τι κάνεις?" Καλά είμαι"του είπα χαμογελώντας. Τότε εκείνος άφησε την μαμά από την αγκαλιά του και ήρθε σε εμένα άρχισε να με αγκαλιάζει υπερβολικά πολύ και να μου λέει "Μου έλλειψες μικρή" τότε εγώ είχα γίνει κόκκινη σαν ντομάτα και τον χτύπησα απλά στην πλάτη τότε αυτός απομακρύνθηκε από κοντά μου και είπε " Ώπα συγνώμη είσαι καλά?"Ναι εντάξει καλά είμαι. Από πότε έγινες τόσο δυνατός "Δεν μπορώ να σου πώ είναι μυστικό μικρή" τοτε μου ξέφυγε ένα πνιχτω γέλιο και είπα "Εντάξει μεγάλε" τότε εκείνος άρχησε να γελάει το ίδιο και εγώ όταν η μαμά είπε κάπως απότομα "Θα φύγουμε επιτέλους?"Άντε πάμε" είπε ο Νίκος λίγο ψυχρά και πήρε της βαλίτσες μας για να της βάλει στο πορτ παγκας και αφού μπήκαμε στο αυτοκίνητο αρχίσαμε για το σπίτι του μπαμπά.

Ο Νίκος έτρεχε πολύ και η μαμά φοβόταν μην τρακαρουμε και έλεγε συνέχεια στον Νίκο να μην τρέχει τόσο πολύ. Μετά από μία ώρα είχαμε φτάσει πλέον στο σπίτι του μπαμπά. Είπα σπίτι? Λάθος μου στην βίλα του μπαμπά ήθελα να πω.Μπροστά μας βρισκόταν μια μαύρη πόρτα η οποία άνοιξε και από εκεί βγήκε ένας κύριος ντυμένος στα μαύρα και έκανε νόημα στον Νίκο να μπει μέσα. Τότε ο Νίκος οδήγησε αργά και σταθερά και είχαμε μπει πλέον στην αυλή της βίλας αφού παρκαρε ο Νίκος κατεβηκαμε.

Όταν κατεβηκαμε από το αυτοκίνητο είχα μείνει εκπληκτική δεν ήξερα πως ο μπαμπάς έχει τόσα πολλά χρήματα.

Από της σκέψης μου με διέκοψε η φωνή του Νίκου "Μελίνα θα έρθεις η θα κατσεις ακόμα να σκέφτεσαι?"Έρχομαι" του είπα σαν πεντάχρονο και ετρεξα γρήγορα κοντά του τότε εκείνος χαμογέλασε.

Και χτύπησε το κουδούνι τότε εγώ γεμάτη απορία είπα σιγανα "Νίκο"Τι είναι Μελίνα?"Δεν έχεις κλειδιά?"Όχι"Γιατί?"Θα σου πώ μετά". Τοτε εγώ του εγνεψα θετικά και τότε άνοιξε η πόρτα.