Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 22

Άρης POV

Δεν το πιστεύω ρε γαμοτο πάνω στο καλύτερο εμφανιστηκαν αυτή ποιός ξέρει τι θα νομίζουν τώρα και το χειρότερο θα έχω συνέχεια την Ζέτα πάνω από το κεφάλι μου. Μετά από λίγο έφτασα στην σχολή και είδα την Αναστασία να με περιμένει στο δωμάτιο.

"Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;" είπα νευριασμένος και έκλεισα την πόρτα πίσω μου "Ελα ρε μωρό μού δεν χαίρεσαι που με βλέπεις;" ρώτησε παιχνιδιάρικα "Όχι" είπα και την έσπρωξα από πάνω μου "Είμαι σίγουρη πως αυτά που ειπες δεν τα εννοούσες"Τα εννοούσα Αναστασία θέλω να χωρίσουμε τι δεν καταλαβαίνεις;" ρώτησα και έβγαλα την μπλούζα μου για να αλλάξω "Δεν καταλαβαίνω τον λόγω που θες να χωρίσουμε" είπε και εγώ γύρισα να την κοιτάξω στα μάτια.

Τα μάτια της είναι διαφορετικά από της Μελίνας "Δεν μπορώ άλλο της γκρινιες σου και της ζιλιες σου" είπα και πήγα στην τουαλέτα αλλά ήρθε από πίσω και με τράβηξε "Υπάρχει άλλη σωστά;" ρώτησε και με κοίταζε θυμωμένα "ΟΧΙ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ" είπα φωνάζοντας "ΛΕΣ ΨΕΜΑΤΑ" φώναξε και με έσπρωξε "ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΛΙΝΑ ΣΩΣΤΑ;" ρώτησε "ΟΧΙ ΣΟΥ ΛΕΩ" ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ" είπε και έφυγε νευριασμένη.

"ΓΑΜΟΤΟ" φώναξα θυμομαινως και κοπανισα το χέρι μου με δύναμη στο τοίχο τι έχω πάθει γαμοτο εγώ δεν ήμουν έτσι ποτέ αυτή η κοπέλα με εχει τρελάνει εκείνη την στιγμή μπαίνει μέσα ο Άλεξ "Τι έγινε ρε φιλε;" ρώτησε "ΤΙΠΟΤΑ" είπα φωνάζοντας και μπήκα για μπάνιο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί την σκέφτομαι συνέχεια πρέπει να την ξεχάσω αλλά πως να την ξεχάσω ώρες ώρες είναι τόσο  υπέροχη τέλος παντον πρέπει να σκεφτώ κάτι για να την ξεχάσω πρέπει να γίνω ποιό επιθετικός μαζί της ναι αυτό θα κάνω πρέπει να βρω τον παλιό μου εαυτό και να παψο να σκέφτομαι ποια την Μελίνα η οποία είναι μια θνητή και τίποτα παραπάνω.