Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 44

Αισθάνομαι ένα χέρι να μου χαϊδεύει τα μαλλιά τότε ανοίγω σιγά σιγά τα μάτια μου και βλέπω μπροστά μου τον Άρη να μου γελάει με αυτό το απίστευτο σεξι χαμόγελο του.

"Καλημέρα" είπα χασμουριοντας και τον άκουσα να γελάει.

"Καλημέρα Αγάπη" είπε και άφησε ένα απαλό φιλί στα χείλη μου.

"Έλα σήκω έχω ετοιμάσει πρωινό"

"Εντάξει τώρα έρχομαι" είπα καθώς σηκώθηκα από το κρεβάτι ξαφνικά ένιωσα μια ξαφνική ζαλάδα.

"Μελίνα είσαι καλά?"

"Ναι μια χαρά απλώς ζαλίστηκα λίγο" είπα

"Σίγουρα είσαι καλά?" ξαναρώτησε

"Ναι πήγαινε και έρχομαι" είπα αφού τον αγκάλιασα.

"Εντάξει αγάπη" είπε και έφυγε από το δωμάτιο.

Τότε έπιασα το τηλέφωνο και ξαφνικά ένιωσα κάτι να κουνιέται μέσα μου.

"Ντάνιελ" είπα ψιθυριστά για να μην με ακούσει ο Άρης.

"Μελίνα καλημέρα τι κάνεις?"

"Καλημέρα καλά εσύ?" συνέχεισα να μιλάω ψιθυριστά.

"Καλά αλλά γιατί μιλάς ψιθυριστά?" με ρώτησε περίεργος.

"Γιατί δεν θέλω να μας ακούσει ο Άρης" είπα.

"Γιατί τι έγινε?" ρώτησε.

"Δεν ξέρω αλλα έχω ζαλάδες και αισθάνομαι κάτι να κουνιέται μέσα μου" είπα.

"Τι πράγμα?" τον άκουσα να φωνάζει.

"Μπορείς να μην φωνάζεις σε παρακαλώ" είπα.

"Πρέπει να έρθεις όπως δι πότε από το νοσοκομείο" τον άκουσα να λέει.

"Είναι τίποτα σοβαρό?" ρώτησα ανήσυχη.

"Θα σου πω από κοντά" είπε.

"Εντάξει γειά" είπα και το έκλεισα.

Στην συνέχεια πήγα στην τουαλέτα έκανα ένα ζεστό μπάνιο και αφού τελείωσα πήγα στην κουζίνα.

"Μωρό μου" είπα στον Άρη καθώς έκατσα.

"Έλα αγάπη?" με ρωτάει καθώς μου δίνει μια κούπα καφέ.

"Ευχαριστώ" είπα και του χαμογέλασα.

"Τι ήθελες να μου πεις?" με ρώτησε.

"Α ναι λοιπόν ήθελα να σε ρωτήσω αν θα στολίσουμε το σπίτι?" είπα

"Με δέντρο φωτάκια και άλλα μπλα μπλα μπλα" είπε ειρωνικά στριφογυριζωντας τα μάτια του και συμπλήρωσε "Όχι δεν μου αρέσουν" είπε και δάγκωσε ένα κομμάτι από την φρυγανιά του.