Κεφάλαιο 12

143 25 0
                                    

Όταν εμφανίστηκε ένα αυτοκίνητο μπροστά μού ήταν ο ΑΡΗΣ??? βγήκε γρήγορα από το αυτοκίνητο και με πλησίασε "είσαι καλά?" με ρώτησε καθώς με είχε αγκάλιασει μέσα στην αγκαλιά του νιώθω ασφάλεια και όμορφα.

"Άρη πάμε να φύγουμε σε παρακαλώ"είπα καθώς δάκρυα έπεφταν από τα μάτια μου εκείνος τα σκουπισε με τον αντήχηρα τού"μην κλαις" είπε και μου άνοιξε την πόρτα για να μπω μέσα.Αφού μπήκε και αυτός άρχισε να οδηγάει για το σπίτι σε όλοι την διαδρομή κανείς μας δεν μιλούσε εγώ κοίταζα από το παράθυρο και ταυτόχρονα ένιωθα τα μάτια του Άρη καρφωμένα πάνω μου.

Ύστερα από λίγο είχαμε φτάσει πλέον στο σπίτι πήγα να φύγω αλλά με σταμάτησε "Μελίνα είσαι καλά?"θες να μάθεις αν είμαι καλά?ε όχι δεν είμαι καλά βλέπω συνέχεια ένα φριχτό εφιάλτη έχω εσένα που δεν με συμπαθείς και μου φερεσαι περίεργα η μητερα μου δεν μου επιτρεπει να βλεπω τον πατερα μου εχω τσακωθει με τον αδερφο μου και τέλος πριν λίγο κάποιος ήρθε και μοίρισε το λαιμό μου και εγώ νόμιζα πως είναι βρικόλακας όμως αυτή δεν υπάρχουν και όλα αυτά τα σκεφτόμουν επειδή είχα τρομάξει πολύ εκείνη την στιγμή"

Τότε άρχισα να κλαίω ο Άρης με πλησίασε και άρχισε να σκουπίζει τα δάκρυα μου"μην κλαις"είπε και μου έδωσε μια αγκαλιά στην συνέχεια με κοίταξε στά μάτια και είπε "εγώ δεν είπα ποτέ ό,τι δεν σε συμπαθω" βρισκόμασταν πλέον σε απόσταση αναπνοής πλησίασε  περισσότερο η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή "γιατί νιώθω έτσι ρε γαμοτο?" ήταν έτοιμος να με φιλισι όταν ξαφνικά χτύπησε το κινητό του είμαι σίγουρη πως είναι η κοπέλα πού ήταν και στο σχολείο.

"Και εγώ" είπε ο Άρης και της το έκλεισε"και με κοιταξε "εγω πρεπει να φύγω ευχαριστώ για όλα" είπα και πήγα να φύγω"Μελίνα εγώ... "τότε τον διέκοψα "αστο Άρη" είπα και έφυγα.Ανέβηκα πάνω και παρατήρησα πως η μαμά δεν ήταν σπίτι τότε έκανα ένα ζεστό μπάνιο φόρεσα μπιτζαμες ετοιμασα την τσάντα μου για αύριο πήρα ένα βιβλίο και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου.

Καθώς διάβασα το βιβλίο μου ήρθε ένα μύνημα από το κινητό μου το οποίο είχα βάλει να φορτώσει ήταν από τον Νίκο
<<Αύριο πρέπει όπως διποτε να σου πω κάτι πολύ σημαντικό. Θα έρθω το απόγευμα να σε πάρω από το φροντιστήριο Καληνύχτα>>

Εκείνη την στιγμή ανχωθηκα "τι να θέλει άραγε να μου πεί?μήπως να έχει σχέση με το όνειρο που βλέπω? μήπως θα μου πει για την Μαρίνα που είναι μαζί?" όλες αυτές η ερωτήσεις περιτριγύριζαν στο μυαλό μου με αποτέλεσμα να κοιμηθώ στης 3:00 η ώρα.

Είσαι τα πάντα μού τελικά💕Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon