Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 37

"Μωρό μου" άκουσα τον Άρη να μου λέει καθώς μου χαϊδεύε τα μαλλιά κάτι που μπορώ να πω πως μου άρεσε. "Μωρό μου" τον άκουσα να ψιθυρίζει στο αυτή μου κάτι που με έκανε να ανατριχιασω ολόκληρη.Τοτε άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρισα αυτά τα υπέροχα γαλάζια μάτια του.

"Καλημέρα" είπα καθώς χασμουριομουν και τον άκουσα να γελάει "Ει μην γελάς" είπα δήθεν στεναχωριμενη και εκείνος ένωσε τα χιλι μας με ένα γλυκό φιλί. "Άρη" είπα καθώς έπαιζα με την παλάμη του "Τι είναι μωρό μού?" ρώτησε."Ξέρεις τι είναι αύριο?" ρώτησα και γύρισα να τον κοιτάξω.

"Όχι τι είναι αύριο?" ρώτησε καθώς κοίταζε το ταβάνι. "Σοβαρά τώρα?" σκέφτηκα και συνέχισα να τον κοιτάζω χωρίς να λέω τίποτα "Έγινε κάτι?" ρώτησε και με κοίταξε "Όχι όχι καλύτερα να σηκωθούμε" είπα και σηκώθηκα όταν με έπιασε από το χέρι.

"Εγώ λέω να μείνουμε λίγο ακόμα" είπε και σχημάτησε ένα πονηρό χαμόγελο "Δεν νομίζω" είπα και σηκώθηκα από το κρεβάτι και τότε χτύπησε η πόρτα "Υπέροχα αυτό μας έλειπε τώρα μα δεν μπορεί κάποιος να βρεί την ησυχία του σε αυτό το ξενοδοχείο" σκέφτηκα και κοίταξα τον Άρη "Ποιός είναι?" ρώτησε ψιθυριστά "Δεν ξέρω" είπα και εγώ στον ίδιο τόνο

"Ποιος είναι?" ρώτησα "Μελίνα η κυρία Κωσταντίνου είμαι" είπε "Μισώ λεπτό" είπα και έκανα νόημα στον Άρη να μπει στην τουαλέτα και τότε άνοιξα την πόρτα "Καλημέρα" είπα "Μελίνα όλα καλά?"Ναι ναι"Τα κορίτσια?" ρώτησε "Η Ζέτα κάνει μπάνιο ενώ η Μαρίνα κατέβηκε κάτω" είπα "Ωραία σε λίγο ελάτε και εσείς"Φυσικά" είπα και έκλεισα την πόρτα "Ουφ" αναστεναξα και ο Άρης με πλησίασε "Τι έγινε?"Τίποτα ετοιμάσου πρέπει να κατεβουμε" είπα και πήγα στην τουαλέτα για να πλεινω το πρόσωπο μου. Ύστερα από λίγο βγήκα έξω και ο Άρης δεν ήταν εκεί τότε είδα πάνω στο κρεβάτι ένα σημείωμα πάνω στο κρεβάτι τότε το πείρα στα χέρια μου

"Μωρό μου έχω μια δουλειά θα τα πούμε μετά Σ'αγαπω"  είχε γράψει τότε το άφησα πάνω στο κρεβάτι  και ετοιμάστηκα για να κατεβω κάτω.

Άρης ΡΟV

"Που πας Άρη?" ρώτησε η Ζέτα καθώς ερχόταν από πίσω "Θέλω να μιλήσω με την διευθύντρια" είπα "Γιατί έγινε κάτι?" ρώτησε "Όχι για τα γενέθλια της Μελίνας θέλω να της πω για να της κάνω πάρτυ έκπληξη" είπα "Τέλεια" είπε και έφυγε από κοντά μου και εγώ χτύπησα την πόρτα του δωματίου

"Περαστε" άκουσα να λέει και μπήκα μέσα "Γεια σας" είπα όσο ποιο ευγενικά μπορούσα "Τι είναι Άρη?" ρώτησε "Έχει γενέθλια η Μελίνα και θέλω να της κάνω πάρτυ μπορώ?" ρώτησα "Ναι φυσικά" είπε χωρίς δεύτερη σκέψη κάτι που με ξάφνιασε "Εντάξει όλα τα άλλα θα τα αναλαβουμε εμείς" είπα και έφυγα όταν έπεσα πάνω στην Αστασια

"Βρε βρε για δες εδώ ο Άρης" είπε γεμάτο ειρωνία και εγώ την προσπέρασα "Μην χαθουμε" την άκουσα να λέει και την μουτζοσα και έφυγα στα παιδιά "Το κανόνισες?" ρώτησε η Ζέτα "Ναι" είπα και της έκλεισα το μάτι.

"Τι λέτε ρε?" ρώτησε ο Άλεξ και τότε εγώ του εξήγησα και εκείνη είπαν "οοοοο πολύ γλυκό η Μελίνα είναι τυχερή που σε έχει" ειπαν και εγώ είπα "Πρέπει να πάω για το δώρο καλυψτε με αν με ψάξει" είπα "Έγινε" είπε ο Νίκος "Έρχομαι και εγώ" είπε ο Άλεξ και φύγαμε για το κοσμηματοπολυο.

Γεια σας!!!

Τι κάνετε?

Ελπίζω καλά

Λοιπόν ανέβασα αν και άργησα λίγο όμως δεν έχω χρόνο τώρα με τα σχολεία και τα φροντιστήρια δεν προλαβαινω.

Λοιπόν πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?

Αφήστε ένα σχόλιο είτε θετικό είτε αρνητικό η πατήστε το όμορφο 🌟

Ααααα μην το ξεχάσω

Έχω ανεβάσει μια νέα ιστορία θα την βρείτε στο προφίλ μμ Αγάπη δίχως όρια λέγεται αν θέλετε και έχετε χρόνο ριξτε τις μια ματια

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας 😘

Κλνχτ 😘😘