Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 51

Πέρασαν άλλοι 4 μήνες και νομίζω πως ήρθε η ώρα να φέρω στον κόσμο την μικρή μου.Δεν αισθανόμουν καλά με έπιασαν ξαφνική πόνυ που δεν μπορούσα να τους αντέξω ξαφνικά έρχεται η Δήμητρα και με κοιτάει.

"Μελίνα γεννας" είπε ενθουσιασμενη.

"Ααααααα γενναω" είπα φωνάζοντας και κρατώντας δυνατά την κοιλιά μου.

"Εεεε τι να κάνω τι να κάνω;" την άκουγα να ρωτάει ανήσυχη.

"Πάρε τον Ντάνιελ γρήγορα" είπα καθώς συνέχειαζα να φωνάζω.

Αφού πήρε τον Ντάνιελ τηλέφωνο περιμέναμε να έρθει οι πόνοι δεν έλεγαν να σταματήσουν.

Μετά από λίγο εμφανίστηκε ο Ντάνιελ.

"Ααααααα πονάω βοήθησε με" είπα καθώς κράταγα την κοιλιά μου και είχα ιδρώσει αρκετά πολύ.

"Σσσσ ηρέμησε Μελίνα θα πάμε στο νοσοκομείο μην αγχώνεσαι τα έχω κανονίσει όλα είναι σαν εμάς" τον άκουσα να λέει καθώς με σήκωσε σε στυλ νύφης.

Τότε του απάντησα καταφατικά.

"Θα μας βρεις σε αυτή την διεύθυνση" είπε ο Ντάνιελ και έδωσε ένα χαρτί στην Δήμητρα.

"Εντάξει" είπε και ύστερα από λίγο εξαφανιστηκαμε από το δωμάτιο ο Ντανιελ έτρεχε όσο ποιο γρήγορα μπορούσε το νοσοκομείο βρισκόταν μέσα στο δάσος.

"Έλα φτάσαμε ηρέμησε" τον άκουγα να λέει.

"Ααααααα δεν μπορώ πονάω" φώναζα.

Υστερα από λίγο με έβαλαν σε ένα δωμάτιο.

"Λοιπόν Μελίνα πρέπει να ηρεμήσεις και να κάνεις ότι σου λέω η εγκυμοσύνη σου βλέπω είναι αρκετά δύσκολη." τον άκουσα να λέει.

"Δεν θέλω να πάθει κακό το μωράκι μου" είπα τρομαγμένη.

"Αν κάνεις ότι σου πω θα είστε μία χαρά και η δύο" είπε και τότε εγώ απάντησα καταφατικά.

Μετα από δύο κουραστικες ώρες ακούω το κλάμα της μικρής μου και δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου ένιωθα τόσο ευτυχισμένη αλλά και ταυτόχρονα ταλαιπωριμενη.

"Θα σου την φέρω μετά εσύ ξεκουρασου λίγο" τον άκουσα να λέει.

[....]

Την έχω στην αγκαλιά μου και νιώθω πραγματικά ευτυχισμένη έχει τα μάτια του ξαφνικά η μικρή μου βάζει το μικρό της χεράκι στο μάγουλο μου και τότε εμφανίζονται όλες οι εικόνες που είχα ζητήσει μαζί του δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου.