Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 38

Μελίνα ΡΟV

Έχω ξυπνήσει εδώ και μια ώρα και χαζευω από το παράθυρο σήμερα είναι τα γενέθλια μου όμως κανείς δεν το θυμάται.Έξω βρέχει ο ουρανός είναι γεμάτο μαύρα σύννεφα.Άρχισα να σκέφτομαι όσα έχουν συμβεί αυτούς τους μήνες.Όλοι μου η ζωή άλλαξε όταν μετακομισαμε στην Θεσσαλονίκη γνώρισα την Ζέτα και την Μαρίνα όπου για μένα είναι πολύ σημαντικές και ευχαριστώ τον θεό κάθε μέρα που της έφερε στο δρόμο μου της νιώθω σαν της αδερφές μου που δεν είχα ποτέ. Από την άλλη γνώρισα τον Άρη και μου φαίνεται απίστευτο πως εμείς η δύο είμαστε μαζί θυμάμαι πως αρχίσαμε με της κόντρες που είχαμε και τους τσακωμούς μας και που φτάσαμε τώρα νιώθω τόσο ευτυχισμένη που τον έχω στην ζωή μου τον αγαπώ τόσο πολύ είμαι τρέλα ερωτευμένη μαζί του.Ξαφνικά νιώθω δύο χέρια να με αγκαλιάζουν και ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο μου."Καλημέρα μωρό μού" είπε "Καλημέρα" είπα καθώς συνέχισα να κοιτάζω από το παράθυρο και να χαμογελαω για όλα όσα σκέφτηκα."Τι σκέφτεσαι?" με ρώτησε και εγώ γύρισα να τον κοιτάξω.Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τον σβέρκο του και εκείνος τύλιξε τα δικά του στην μέση μου."Όλα όσα μου έχουν συμβεί όλους αυτούς τους μήνες" είπα καθώς κοίταζα αυτά τα υπέροχα γαλανά μάτια του "Μμμ... και τι σκεφτοσουν ακριβώς?" ρώτησε καθώς μού έδωσε ένα πεταχτω φιλί. "Θυμάσαι πως ξεκινησαμε και που είμαστε?" ρώτησα και εκείνος μου χαμογέλασε και στην συνέχεια με αγκάλιασε το ίδιο και εγώ "Είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί καρδιά μου" είπε καθώς με είχε στην αγκαλιά τού και τότε ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου "Σ'αγαπω" είπα και άρχισα να τον αγκαλιαζω σφιχτά σαν να φοβόμουν πως θα τον χάσω. "Και εγώ σ'αγαπω μικρή μου" είπε και ένωσε τα χιλι μας με ένα γλυκό φιλί. "Πρέπει να φύγω τώρα γιατί έχω κάτι δουλειές θα τα πούμε μετά" είπε "Εντάξει" είπα και εκείνος με φίλησε στο μάγουλο και έφυγε."Υπέροχα μόνη μου θα περάσω και αυτά τα γενέθλια" σκέφτηκα και τότε πείρα το κινητό μου για να μπω λίγο στο facebook όπου έχω πολύ καιρό να μπω.Με το που μπαίνω μέσα μου έρχεται βίντεο κλίση από την ομαδική που έχουμε με τα παιδιά στην Αθήνα τότε απάντησα και εκείνη την στιγμή ακουστικε ένα δυνατό "ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕΛΙΝΑΚΙ" ήταν εκεί όλα τα παιδιά ο Σπύρος ο Γιάννης η Δήμητρα και η Ευριδίκη. Δεν ξέχασαν πως σήμερα είχα γενέθλια τότε άρχισα να κλαίω "Ευχαριστώ" είπα μέσα από τα δάκρυα μου "Οοοο έλα τώρα μην κλαις γιατί θα αρχίσω να κλαίω και εγώ" άκουσα την Ευριδίκη να λέει και τότε σκουπησα τα δάκρυα μου και τους χαμογελασα "Νόμιζα πως κανείς δεν θυμόταν τα γενέθλια μου" είπα "Είσαι χαζό ποτέ δεν θα ξεχαναγαμε τα γενέθλια σου Μελινακι είσαι η καλύτερη μας φίλοι" είπε ο Σπύρος και εγώ άρχισα να κλαίω να γελαω ταυτόχρονα από χαρά "Γιατί δεν έχεις κατέβει?" ρώτησε ο Γιάννης "Δεν είχα χρόνο τώρα με τα σχολεία και αυτά" είπα "Μας ξεχασες" είπε η Δήμητρα "Όχι δεν είναι έτσι" είπα και καταλαβαίνω πως έχουν δίκιο να μου θυμοσουν που δεν έχω κατέβει κάτω και τους έχω παραμερίσει όμως η ζωή μου δεν θα είναι ποιά ίδια από εδώ και πέρα. "Που είσαι?" ρώτησε ο Σπύρος "Εκδρομή στο Παρίσι και σήμερα είναι η τελευταία μέρα μας εδώ αύριο φευγουμε" είπα και εκείνη την στιγμή ακουστικε ένα "Ουαου" από τα παιδιά και εγώ γελασα.Όταν ξαφνικά χτύπησε η πόρτα "Μελίνα είσαι μέσα?" άκουσα την φωνή της Ζετας "Ναι μισώ λεπτό" είπα "Λοιπόν παίδες πρέπει να κλείσω θα τα πούμε φιλιά πολλά" είπα "Γεια σ'αγαπαμε" είπαν όλοι "Και εγώ" είπα και το έκλεισα και πήγα να ανοιξω την πόρτα. "Καλημέρα" είπε η Ζέτα και με αγκάλιασε "Καλημέρα τι κάνεις?" είπα "Καλά ακόμη έτσι είσαι?" με ρώτησε "Γιατί τι έγινε?" ρώτησα καθώς έκλεισα την πόρτα "Ντισου γρήγορα σήμερα είναι η τελευταία μας μέρα στο Παρίσι και μας άφησαν όλοι την μέρα ελεύθερη οπότε θα πάμε για ψώνια" είπε ενθουσιασμένη η Ζέτα "Εντάξει" είπα "Έγινε κάτι?" ρώτησε η Ζέτα "Όχι καλέ πηγενε να ετοιμαστω και σε λίγο θα κατεβω" είπα και εκείνη έφυγε. Τότε εγώ πήγα στην ντουλάπα μου και φόρεσα ένα ψηλό μέσω μαύρο τζιν ένα κόκκινο φουτερ πήρα το άσπρο σκουφάκι μου και αφού χτενισα τα μαλλιά μου και τα άφησα κάτω έβαλα το σκουφάκι μου φόρεσα τα παπούτσια μου έβαλα και το μπουφάν μου και αφού πήρα την τσάντα μου κατέβηκα κάτω όπου εκεί με περίμενε η Ζέτα και η Μαρίνα "Πάμε" είπε η Μαρίνα και με τράβηξε από το χέρι και βγήκαμε έξω από το ξενοδοχείο.Αρχίσαμε να περπατάμε και να συζητάμε διάφορα στο δρόμο μπαιναμε σε διάφορα μαγαζιά και αγοραζαμε ρούχα αξεσουάρ παπούτσια κτλπ."Αχ πάμε στο βιβλιοπωλείο" είπα ενθουσιασμένη "Γιατί καλέ?" ρώτησε η Ζέτα "Θέλω να πάρω ένα βιβλίο" είπα και μπήκα μέσα χωρίς δεύτερη σκέψη "Τι βιβλίο?" ρώτησε η Ζέτα "Το vampire brothers είναι υπέροχο το έχει γράψει η Ζέτα Καρτινου" είπα και πλησίασα έναν κύριο και τον ρώτησα αν υπάρχει αυτό το βιβλίο εδώ και τελικά υπήρχε αφού το πείρα βγήκαμε από εκεί "Ενδιαφέρον φαίνεται" είπε η Ζέτα καθώς το χαζευε "Ναι γιατί έχει το όνομα σου" είπα και γελασαμε "Εντάξει και για αυτό" είπε η Ζέτα και στην συνέχεια πήγαμε σε μια καφετέρια. Αφού παραγκιλαμε τους καφέδες μας είπα "Είναι πολύ ωραία εδώ στο Παρίσι"Ναι", είπε η Μαρίνα και εγώ συνέχιζα να κοιτάζω το Πύργο του Άιφελ όταν χτύπησε το κινητό της Ζετας.Μετά από λίγο την ρώτησα " Ποιός ήταν?"Τίποτα μωρέ ο Άρης ήταν θα αργήσουν λίγο γιατί έχουν βγει με τα παιδιά" είπε η Ζέτα "Ααα οκ" είπα "Πάμε να φάμε?" ρώτησε η Μαρίνα καθώς φεύγαμαι από την καφετέρια "Εεεε εγώ λέω να πάμε στο ξενοδοχείο" είπα και η Ζέτα είπε "Έγινε κάτι?"Όχι απλώς θέλω να μιλήσω λίγο με την γιαγιά μου και τον παππού μού γιατί έχω καιρό" είπα και η Ζέτα κοίταξε την Μαρίνα "Οκ πάμε" είπε η Μαρίνα και φύγαμε για το ξενοδοχείο. Ύστερα από λίγο φτάσαμε τότε εγώ χαιρέτησα τα κορίτσια και ανέβηκα πάνω αρχικά άφησα τα πράγματα πάνω στο καναπέ που είχε το δωμάτιο και πήγα να κάνω ένα ζεστό μπάνιο για να χαλαρωσω λίγο.Η ώρα είχε πάει 7:00 και έξω έχει βραδιάσει ο Άρης ακόμα να φανεί εγώ είμαι ξαπλωμένη και διαβάζω το βιβλίο που αγορασα και μπορώ να πω πως είναι υπέροχο ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου και το σήκωσα γρήγορα ελπίζοντας πως θα είναι ο Άρης "Άρη?"Όχι Μελίνα ο παππούς είμαι" άκουσα τον παππού μού να λέει και ένιωσα μια απογοήτευση "Τι κάνεις παππού μού πως είσαι η γιαγιά?"Καλά είμαστε κορίτσι μου εσύ? Χρόνια πολλά να τα εκατοστισεις" είπε ο παππούς μου "Ευχαριστώ πολύ παππού μού" είπα και εκείνος είπε "Έλα να σου δώσω να μιλησεις με την γιαγιά να προσέχεις"Εντάξει φιλάκια" είπα και τότε μου έδωσε την γιαγιά αφού μίλησα μαζί της το έκλεισα και εκείνη την στιγμή ήρθε ο Άρης. "Μωρό μου" είπε και με πλησίασε "Που είσαι ρε Άρη τόσες ώρες?Ούτε ένα τηλέφωνο" είπα "Είχα δουλειά" είπε και ήρθε να με αγκαλιάσει αλλά εγώ απομακρύνθηκα και τον άκουσα να ξεφυσαει"Ουφ ρε Μελίνα πάω για μπάνιο" είπε και έφυγε."Τι θράσος θεέ μου" σκέφτηκα και έφυγα νευριασμένη από το δωμάτιο "Ωπ τι έγινε τσακωθηκες με τον γκομενο?" άκουσα την Αναστασία να λέει όμως δεν της έδωσα σημασία και συνέχισα να περπαταω "Μόλις σε ρίξει στο κρεβάτι θα σε παρατήσει και θα γίνεις μια από της πουτανες που έχει έχει στην λίστα του" είπε και εκείνη την στιγμή ένιωσα το αίμα μου να βράζει από θυμό γύρισα και την κοίταξα νευριασμένη "Τι έγινε η αλήθεια πονάει?" ρώτησε με ένα ειρωνικό ύφος και τότε εγώ την έπιασα με δύναμη από το λαιμό και την κόλλησα στο τοίχο εκείνη προσπάθησε να βγάλει το χέρι μου από το λαιμό της τότε εγώ την χτύπησα με δύναμη στον τοίχο χωρίς να την αφήσω "Αν ξανά μιλησεις έτσι για μένα θα σε ΣΚ-ΟΤ-ΩΣΩ" είπα και άρχισα να την σφίγγω περισσότερο "ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?" της φώναξα και εκείνη κούνησε το κεφάλι της καταφατικά "Υπέροχα" είπα και την άφησα και έφυγα εκείνη την στιγμή την άκουσα να βήχει όμως δεν με ενδιέφερε καθόλου. "Επ τι έγινε?" ρώτησε ο Άλεξ "Καλά εσύ?" ρώτησα "Περιμένω τόν Άρη γιατί θα βγούμε" είπε και μόλις πήγα να του μιλήσω είπε "Α να τος ήρθε" είπε και γύρισα να τον κοιτάξω ο οποίος φαινόταν πραγματικα υπέροχος "Τα λέμε" είπε ο Άλεξ και έφυγε με τον Άρη "Ωραία Άρη αφού θες να το παίξουμε έτσι δεν έχω κανένα πρόβλημα" σκέφτηκα και ανέβηκα πάνω.Η ώρα είχε πάει είδη 8:00 τότε φόρεσα το μαύρο φόρεμα που πήρα σήμερα το οποίο ήταν δύο παλάμες πάνω από το γόνατο έκανα τα μαλλιά μου μπούκλες και αφού βαφτηκα φόρεσα της μαύρες γοβες μου πήρα το παλτό μου και την τσάντα μου και ήμουν πλέον έτοιμη να πάω γιορτασω μόνη μου τα γενέθλια μου.Με το που ανοίγω την πόρτα βλέπω μπροστά μού έναν σερβιτόρο "Σας ζητάει η διευθύντρια κάτω ακολούθησε με" είπε και έφυγε "Τι να θέλει?" σκέφτηκα και τον ακολούθησα κατεβηκαμε κάτω και πήγαμε σε μια μεγάλη πόρτα "Σας περιμένει" είπε και έφυγε τότε εγώ πήρα μια βαθιά ανάσα και άνοιξα την πόρτα δεν μπορούσα να δω όλα ήταν σκοτεινά όταν ξαφνικά άνοιξαν τα φώτα "ΕΚΠΛΗΞΗ" άκουσα να φωνάζουν και τότε είδα όλα τα παιδιά να βρίσκονται εκεί παντού υπηρχαν μπαλόνια και είχαν κολλήσει παντού χρόνια πολλά "ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ" φώναξαν τα παιδιά και τότε ο Άρης με πλησίασε "Χρόνια πολλά ζωή μου" είπε και ένωσε τα χιλι μας με ένα παθιασμένο φιλί "Δεν νομίζω να νομιζες πως σε ξεχασαμε?" με ρώτησε "Λίγο" είπα και ένωσα τα χιλι μας "Χρόνια πολλά" είπε η Ζέτα η Μαρίνα ο Άλεξ και ο Νίκος "Ευχαριστώ πολύ" είπα και τους αγκάλιασα."Άντε ρε Κώστα βάλε μουσική"είπε ο Άλεξ και τότε ο Κώστας έβαλε δυνατή μουσική όλοι άρχισαν να χορεύουν τότε εγώ αφού ήπια κάνα δύο ποτά βότκα με τον Νίκο και δυο με τον Άρη ένιωθα ζαλιζμενη όμως ευτυχισμένη άρχισα να χορεύω με τον Άρη στο ρυθμό της μουσικής καθώς είχα κολλήσει πάνω του και ήθελα να τον τρελανω λίγο "Σ'αγαπω" είπα "Και εγώ" είπε και με έκανε μια στροφή "Αυτό είναι για σένα δεν θέλω να το βγάλεις ποτέ γιατί αυτή η νύχτα θα σου μείνει αξέχαστη" είπε και άφησε ένα υγρό φιλί στο λαιμό μου τότε εγώ γύρισα και τον φιλησα.Αυτό το φιλί ηταν τόσο διαφορετικό και ΤΕΛΕΙΟ.Τα δάχτυλα του άρχισαν να κατεβαίνουν επικίνδυνα στο κενό ανάμεσα στα κορμιά μας και το σημείο που χώριζε τα πόδια μου. Άσκησε περισσότερη πίεση πάνω στο λεπτό ύφασμα του εσώρουχο μου."Οοοο μωρό μού είσαι τόσο πολύ ζέστη" ψυθιρησε στο αυτή μου.Ήμουν έτοιμη να λυποθημησω όταν παραμέρισε το εσώρουχο μου και να βάζει τα δάχτυλα του μέσα μου.Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα μετά από αυτό το μόνο που έκανα ήταν να κλείσω τα μάτια μου και έβαλα το κεφάλι μου να ακουμπάει στο στέρνο του."Μάλλον σου αρέσει μωρό μού" τον άκουσα να λέει "Ωχ θεέ μου με κάνει να νιώθω τόσο ωραία" σκέφτηκα και τότε μου ψυθηρισε "Πάμε πάνω" είπε και ένωσε τα χιλι μας με ένα γλυκό φιλί.Τότε αφού ηρέμησα λίγο φύγαμε για το δωμάτιο αφού φτάσαμε πλέον στο δωμάτιο μας εκείνος έκλεισε την πόρτα και με φίλησε το ίδιο και εγώ τότε με σήκωσε και εγώ τύλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του με ξάπλωσε στο κρεβάτι σιγά σιγά σαν να ήμουν γυαλί και φοβόταν να μην με σπάσει άρχισε να αφήνει υγρά φιλία στον λαιμό μου και ταυτόχρονα να κατεβάζει το φερμουάρ του φορέματος μου τότε εγώ άρχισα να του ξεκουμπονο το πουκάμισο του αφού μου έβγαλε το φόρεμα και εγώ το πουκάμισο του εκείνος άρχισε να ξεκουμπονη το σουτιεν μου καθώς άφηνε υγρά φιλία στον λαιμό μου εμένα μου ξέφευγαν μερική αναστεναγμη και εκείνος φάνηκε να το απολαμβάνει τότε ανέβηκα από πάνω του και άρχισα να τον φιλαω παντού στην συνέχεια προσπάθησα να του βγάλω το τζιν με μεγάλη δυσκολία όμως στο τέλος τα κατάφερα "Σ'αγαπω" είπε και τότε ανέβηκε αυτός από πάνω μου ένωσε τα χιλι μας με ένα γλυκό φιλί προσπάθησε να μου βγάλει το εσώρουχο όμως δεν μπορούσε και το έσκισε "Θα σου πάρω άλλο" είπε και τότε έβγαλε το μποξερακι του εκείνος έπεσε πάνω μού τότε εγώ τύλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του τότε μπήκε μέσα μου στην αρχή πονεσα στην συνέχεια όμως ο πόνος έγινε απόλαυση αφού τελειώσαμε μαζί σκεπαστικαμε και ο Άρης είπε "Σ'αγαπω ζωή μου" και με φίλησε και κοιμηθηκαμε.

Γεια σάς

Τι κάνετε?

Έτοιμο το κεφάλαιο 38 ελπίζω να μην φρικαρατε σε κάποια σημεία.

Αν σας άρεσε το κεφάλαιο αφήστε μου ένα σχόλιο είτε θετικό είτε αρνητικό η πατήστε το όμορφο 🌟

Το νέο μου εξώφυλλο το έφτιαξε η Sofi_dim και είναι ΤΕΛΕΙΟ σε ευχαριστώ παρααα πολυυυυ 😘😘

Τα λέμε στο επόμενο 😘😘