Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφαλαιο 43

Όταν ξαφνικά βλέπουμε το βασιλιά μαζί με τους μπραβους του. Ξαφνικά πιάνει τον Άρη από το λαιμό και τον κολλάει με δύναμη στο τοίχο.

"ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΊΣΑΙ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΑΛΛΆ ΈΝΑ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟ" άρχισε να του φωνάζει καθώς τον εσφιξε περισσότερο.

"ΠΑΣ ΚΑΛΆ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ?" του φώναξα καθώς πήγα να τον σπρωξω ξαφνικά ένα δυνατό χαστούκι προσγειωνετε στο μάγουλο μου με αποτέλεσμα να πέσω κάτω και να με σηκώσουν η μπραβοι του με το ζόρι και με σήκωσαν πάνω.

Ξαφνικά νιώθω το αίμα μου να βράζει "ΣΟΥ ΕΊΠΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΉΣΕΙΣ" φώναξα με όσοι δύναμη είχα μέσα μου και ξαφνικά από τα χέρια μου εμφανίζονται τεράστιες φλόγες φωτιάς η οποίες επιτέθηκαν στο βασιλιά ξαφνικά αφήνει το λαιμό του Άρη και γυρνάει προς το μέρος μου.

"Μα πως γίνεται?" λέει θυμωμένος και απλώνει το χέρι του προς εμένα κουνώντας το κάπως περίεργα ξαφνικά σταματάει απότομα και γυρνάει προς τον Άρη και λέει

"Δεν τελειώσαμε ακόμα" του είπε θυμωμένος και έφυγε γρήγορα από το σπίτι.

"Μωρό μου είσαι καλά?" τον ρώτησα καθώς είχα πιάσει το κεφάλι του με της μικρές παλάμες μου.

"Ναι" είπε και με αγκάλιασε.

"Έλα σήκω" είπα καθώς προσπαθούσα να το σηκώσω.

"Έλα πάμε" είπε και μου έπιασε το χέρι και με οδήγησε στο αμάξι αφού μπήκαμε μέσα μου έδεσε τα μάτια με ένα κόκκινο πανί.

"Γιατί μου δένεις τα μάτια;" τον ρώτησα περίεργη.

"Θα δεις" τον άκουσα να λέει καθώς έβαλε μπρος την μηχανή.

Σε όλοι την διαδρομή κανείς δεν μιλούσε ένιωθα τα μάτια του όμως συνέχεια πάνω μου και αισθανόμουν να κοκκινίζω και εκείνος να γελάει.

"Γιατί γελάς;" τον ρώτησα δήθεν ενοχλημένη

"Γιατί μπορώ" είπε γελώντας και τότε σταμάτησε το αυτοκίνητό και τον άκουσα να κατεβαίνει.

"Μάλλον φτάσαμε" σκέφτηκα και τότε η πόρτα δίπλα μου άνοιξε.

"Έλα" είπε και ξαφνικά μου έδωσε το χέρι τότε χαμογέλασα πλατιά και σηκώθηκα για να βγω από το αμάξι.

"Που με πας είπα;" καθώς περπατούσαμε.

"Θα δεις" είπε και τότε σταμάτησε.

"Φτάσαμε έτοιμη;" με ρώτησε.

"Ναι" είπα.

"Σίγουρα;" ρώτησε γελώντας.