Κεφάλαιο 28

113 23 4
                                    

Επιτέλους έφτασε η μέρα τού διαγωνισμού είναι απόγευμα εγώ έχω καθήσει στην πολυθρόνα και κοιτάζω από το παράθυρο ο ουρανός είναι γεμάτο μαύρα σύννεφα μάλλον θα βρέξει.

Καθώς καθόμουν και κοίταζα από το παράθυρο μπαίνει μέσα η Ζέτα με την Μαρίνα η οποίες κρατούσαν ένα κουτί. "Ελα σήκω να ετοιμαστεις θα αργησουμε" είπε η Μαρίνα και με σήκωσε από την θέση μου "Αυτό είναι για σένα" είπε η Ζέτα μαζί με την Μαρίνα "Αλήθεια;" ρώτησα και τότε άνοιξα το κουτί ήταν ένα υπέροχο κόκκινο φόρεμα

"Ευχαριστώ πολύ" είπα της αγκάλιασα "Ελα τέλος η αγκαλιες πρέπει να ετοιμαστεις" είπε η Μαρίνα "Εντάξει ελπίζω να μην πεθάνω από το κρύο" είπα και γελασαμε "Δεν φυσάει έξω και δεν κάνει και κρύο έξω μην βλέπεις που έχει σύννεφα" είπε η Ζέτα και με έβαλε να κάτσω στην καρέκλα.

Η Μαρίνα άρχισε να μου κάνει μπούκλες τα μαλλιά ενώ η Ζέτα με έβαφε "Τι ώρα πρέπει να είσαι εκεί;" ρώτησε η Μαρίνα "6:00 και 6:30 ξεκινάμε" είπα "Μια χαρά θα σε πάει ο Νίκος" είπε η Μαρίνα
"Εντάξει θα έρθετε και εσείς ε;"Ναι βρε" είπε η Μαρίνα

"Ρε Μελίνα πες μας επιτέλους ποιό τραγούδι θα πεις" είπε η Ζέτα "Όχι κάντε υπομονή σήμερα θα το μάθετε" είπα "Καλά"Ορίστε τελειώσαμε" είπε η Μαρίνα με την Ζέτα και μπορώ να πω πως είχαν κάνει εξαιρετική δουλειά.

"Λοιπόν τώρα πηγενε να ντυθεις γιατί θα έρθει σε λίγο ο Νίκος μόλις μου έστειλε μύνημα" είπε η Μαρίνα "Οκ πάω" είπα και αφού πήρα το φόρεμα πήγα να το φορέσω "Μελίνα έχεις κάτι μαύρες γοβες έξω από την πόρτα" είπε η Ζέτα "Εντάξει" είπα και αφού φόρεσα το φόρεμα και έβαλα και της γοβες βγήκα από την τουαλέτα όταν είδα μπροστά μού τον Άρη να με κοιτάει από την κορυφή μέχρι τα νύχια.

"Λοιπόν τώρα πηγενε να ντυθεις γιατί θα έρθει σε λίγο ο Νίκος μόλις μου έστειλε μύνημα" είπε η Μαρίνα "Οκ πάω" είπα και αφού πήρα το φόρεμα πήγα να το φορέσω "Μελίνα έχεις κάτι μαύρες γοβες έξω από την πόρτα" είπε η Ζέτα "Εντάξει" είπα και αφού φό...

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Είσαι υπέροχη" είπε και με πλησίασε "Τι κάνεις εδώ;" ρώτησα "Ήρθα να σου πω καλή επιτυχία"Δεν χρειαζόταν φύγε" είπα και τον προσπέρασα.
"Μελίνα σ'αγαπω" είπε και τότε γύρισα και τον κοίταξα θυμωμένη "Λες ψέματα αν με αγαπουσες δεν θα φασωνοσουν με την Αναστασία μπροστά μού" Όχι Μελίνα εγώ..." τότε έβαλα το χέρι μου στα χιλι του για να σταματήσει "Όπως έστρωσες να κοιμηθεις" είπα και αφού πήρα την ζακέτα μου έφυγα από εκεί.

Είσαι τα πάντα μού τελικά💕Where stories live. Discover now