Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 18

Μετά από μια εβδομάδα

Έχει περάσει μια βδομάδα από τότε που βγήκε ο Άρης από το νοσοκομείο εγώ δεν κατάφερα ποτέ να μιλήσω με τον πατέρα μου γιατί πάντα με εμπόδιζε ο Νίκος.

Έξω βρέχει πολύ εγώ περιμένω τον Νίκο να έρθει να με πάρει για να πάμε στην σχολή μαζί η ώρα ήταν 8:00 και σε 15 λεπτά χτυπάει το κουδούνι. Τότε πήρα τον Νίκο τηλέφωνο

"Έλα Νίκο που είσαι?θα αργησεις?"Όχι κατεβα ήρθα" είπε τότε εγώ φόρεσα το μπουφάν μου πήρα τα κλειδιά την τσάντα μου και κατέβηκα κάτω.

"Καλημέρα" είπα καθώς μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο "Καλημέρα όλα καλά?" είπε καθώς άρχισε να οδηγάει "Αν με ρωτάς για τον Άρη όχι τσακονομαστε συνέχεια είναι τόσο μαλάκας ώρες ώρες και με εκνευρίζει άσε που πρέπει  να κάνουμε και μια εργασία μαζί" είπα με μία ανάσα τότε άρχισε να γελάει και είπε "Κατάλαβα"Νίκο" είπα κάπως δειλά "Τι είναι?"Είδα τον Άγγελο χθες όταν σχολασα από το φροντιστήριο" τότε γύρισε και με κοίταξε "ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕ?" είπε νευριασμένος "Νίκο ηρέμησε δεν με πείραξε"Μελίνα μήνε μακριά του"Ρε Νίκο δεν φταιω εγώ όμως που εκείνος έχει φάει κόλλημα μαζί μού" είπα νευριασμένη γιατί συνέχεια εγώ φταιω ότι και αν γίνει συνέχεια με κατηγορούν βαρέθηκα όμως.

Μετά από λίγο είχαμε φτάσει και με το που κατέβηκαμε χτύπησε το κουδούνι. Αφού κάναμε προσευχή πήγαμε για μάθημα είχαμε λογοτεχνία πρώτη ώρα "Τέλεια" σκέφτηκα αφού μπήκαμε στην τάξη ήρθε και η κυρία και ξεκίνησε το μάθημα στην συνέχεια άρχισε να μας ρωτάει για την εργασία αν της έχουμε ξεκινήσει και φυσικά είπα όχι αφού δεν έχουμε κάνει τίποτα και αυτό νευριασε την μαϊμού δίπλα μου.

Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι για διάλυμα πήγα να φύγω αλλά η μαϊμού δεν με άφησε "Τι θες ρε γαμοτο?" είπα και τράβηξα το χέρι μου "Μελίνα γιατί είσαι έτσι μαζί μου εγώ σ'αγαπω"Έτσι λες σε όλες? Καταλαβαιτω δεν πρόκειται να κάνω τίποτα μαζί σού ΠΟ-ΤΕ" είπα και συλλαβισα την τελευταία λέξη.

"Μικρή πρόσεχε πως μου μιλάς" Μικρό να πεις αυτό που έχεις στο παντελόνι σου και όχι εμένα παλιό μαϊμού"είπα και τον έσπρωξα για να περάσω και είπα σιγά"είμαστε μόνο φίλοι και αυτό γίνεται με δυσκολία γίνεται" είπα και έφυγα μετά από λίγο βρήκα τα κορίτσια.

"Μελίνα σου έχουμε μια έκπληξη" είπαν και η δύο ταυτόχρονα "Τι έκπληξη καλέ?" ρωτησα θα γίνει ένας διαγωνισμος τραγουδιού και μιας και εσύ τραγουδάς υπέροχα διλοσαμε συμετοχή"είπε η Μαρίνα "Ναι και αύριο να είσαι έτοιμη γιατί θα σε δούνε κάποια άτομα αύριο" είπε η Ζέτα "Μα..." δεν με άφησε να ολοκληροσω και είπε η Ζέτα "Δέν έχει μα"Καλά ρε κορίτσια οτι πείτε εσείς ευχαριστώ πολύ" είπα και της αγκάλιασα.

Η επόμενες ώρες πέρασαν γρήγορα πήγα και είπα και ποιό τραγούδι θα πω αύριο για να δούν αν αξιζω το κόπο να πάω στο διαγωνισμό ή όχι. Το απόγευμα πήγα φροντιστήριο με τον Νίκο φυσικά γιατί δεν με αφήνει μόνη μου πιά και αφού διάβασα για το σχολείο και τελείωσα άρχισα να κάνω πρόβα το τραγούδι για αύριο όταν ξαφνικά γουργουρισε η κοιλιά μου με όλα αυτά με έπιασε η πείνα τότε κατέβηκα κάτω για να φτιαξω ένα τόστ για να φάω.

Ήταν 12:30 η ώρα όταν με πέρνει ο Σπύρος τηλέφωνο "Ναι" είπα καθώς ετρωγα τοστ μου "Πάλι τρως μωρή χοντρή"είπε και γέλασε"Σπύρο σκασε δεν έχω φάει τίποτα όλοι μέρα άσε που έχω ανγχως για αύριο"Γιατί τι είναι αύριο?" είπε "Δήλωσαν η φίλες μου συμετοχή για έναν διαγωνισμό τραγουδιού και πρέπει να με δουν καποι αύριο για να μου πουν αν αξίζει να πάω στο διαγωνισμό" είπα "Τέλεια μην ανησυχεις θα τα καταφέρεις είσαι πολύ καλή"Ευχαριστώ ρε Σπύρο"Άντε σε αφήνω να ξεκουραστεις καλή επιτυχία για αύριο καληνύχτα"Ευχαριστώ πολυ χαιρετισματα στά παιδιά καληνύχτα"είπα και το έκλεισα με τά από λίγο ανέβηκα πάνω και έπεσα για ύπνο.