Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 55

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω μπροστά μου τον Παύλο.

"Γειά σου όμορφη" τον ακουω να λέει και ξαφνικά νιώθω τα μαγουλάκια μου να έχουν πάρει φωτιά.

"Καλός ήρθες" είπα και τότε αυτός με αγκάλιασε σφιχτά.

"Έλα περνα μέσα" είπα και τότε ο Παύλος μπήκε μέσα και εγώ έκλεισα την πόρτα.

"Αγαπη έλα να δεις ποιος ήρθε" είπα όταν ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι.

"Περιμένεις κάποιον;" με ρώτησε ο Παύλος.

"Όχι πάω να δω ποιος είναι" είπα και πήγα να ανοίξω.

Ανοίγω την πόρτα και ξαφνικά βλέπω μπροστά μου τον Αρη.

"Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;" ρώτησα όσο ποιο σιγά γινόταν για να μην με ακούσουν.

"Ήρθα να δω τι κόρη μου" είπε και πήγε να μπει μέσα αλλά τον σταμάτησα.

Ξαφνικά ακούω την φωνή της μικρής να τον φωνάζει "Μπαμπά" και να τρέχει γρήγορα στην αγκαλιά του και εκείνος την σηκώνει ψιλά.

"Τι συμβαίνει;" άκουσα την φωνή του Παύλου.

"Τέλεια" σκέφτηκα και κοίταξα τον Παύλο.

"Μελίνα ποιος είναι αυτός;" ρώτησε.

"Εμ.." δεν πρόλαβα να πω τίποτα αφού πετάχτηκε η μικρή.

"Είναι ο μπαμπάς μου" την άκουσα να λέει.

Τότε ο Παύλος με κοίταξε "Εγώ καλύτερα να φεύγω" είπε κοιτώντας τώρα τον Άρη θυμωμένος.

"Παύλο να σου εξηγήσω" είπα καθώς τον έπιασα από το μπράτσο.

"Θα μιλήσουμε αργότερα" τον άκουσα να λέει και αφού μου έδωσε ένα απαλό φιλί στο κεφάλι έφυγε.

"Αγάπη πήγαινε στο δωμάτιο σου" είπα όσο ποιο ήρεμα μπορούσα.

"Μα..." δεν την άφησα να ολοκληρώσει.

" Δεν έχει μα μίλησα" είπα και τότε κατέβηκε από την αγκαλιά του Άρη και έφυγε.

"Γιατί της μίλησες ετσι είναι μικρή" άκουσα τον Άρη να λέει.

"Εγώ εσένα θα σκοτώσω" είπα θυμωμένη και τον εσπρωξα με δύναμη στο τοίχο.

Όταν ξαφνικά με γύρισε και βρισκόμουν εγώ στο τοίχο τώρα "γαμωτο" σκέφτηκα.

"Τώρα;" ρώτησε ειρωνικά.

"Άσε με" είπα καθώς προσπαθούσα να τον σπρωξω.

"Ποτέ δεν θα σε ξανά αφήσω" μου ψιθύρισε και τότε με κοίταξε στα μάτια.

"Σαγαπω Μελίνα και εσένα αλλά και την κόρη μας" είπε.

"Δεν είναι κόρη σου" είπα φωνάζοντας.

"Είναι κόρη μου μην λες ψέματα" είπε σφίγγοντας με περισσότερο.

"Όχι δεν είναι και καλά θα κάνεις να μείνεις μακριά μας γιατί προσπαθώ να φτιάξω την ζωή μου" είπα θυμωμένη και τον εσπρωξα.

"Φύγε" είπα.

Τότε άνοιξε την πόρτα και έφυγε κοπανόντας την  με δύναμη πίσω του.

Αρης POV

Έφυγα κοπανόντας την πόρτα με δύναμη πίσω μου. Ανέβηκα στην μηχανή και άρχισα να οδηγώ με μεγάλη ταχύτητα.

Ύστερα από λίγο έφτασα στο σχολείο και κατέβηκα από την μηχανή.

"Αρη" άκουσα την φωνή της Αναστασίας και τότε γύρισα να την κοιτάξω.

Την έπιασα από το λαιμό και άρχισα να την σφίγγω με δύναμη.

"Εξαιτίας σου έχω χάσει την κοπέλα που αγαπάω και το παιδί μας" είπα θυμωμένος καθώς εκείνη προσπαθούσε να βγάλει το χέρι μου από το λαιμό της.

"Ασε με" είπε με δυσκολία.

"Θα σε σκοτώσω μωρή καριόλα" είπα και ξαφνικά το χέρι μου προσγειώθηκε στο μάγουλο της με αποτέλεσμα να πέσει κάτω.

Προσπάθησε να απομακρυνθεί από κοντά μου αλλά την έπιασε από το μαλλί.

"Εξαιτίας σου ηκόρη μου μεγάλωσε χωρίς πατέρα τόσα χρόνια" είπα θυμωμένος.

"Και ο γιος σου;" είπε φωνάζοντας.

"Τι;" ρώτησα καθώς την άφησα.

"Είμαι έγκυος στο παιδί σου" είπε και μου έδειξε το τεστ εγκυμοσύνης.

"Τι γίνεται εδώ;" άκουσα τον Αλεξ να ρωτάει ενώ η Αναστασία προσπαθούσε να σηκωθεί.

"Όχι όχι αυτό αποκλείεται αν είναι και αυτό ένα από τα κόλπα σου θα σε σκοτώσω" είπα και πήγα να την χτυπήσω αλλά ο Αλεξ μπήκε μπροστά.

"Εεεε ηρέμησε" είπε και με κράτησε.

Τότε εγώ τον εσπρωξα και έφυγα από εκεί.

"Όχι όχι δεν είναι έγκυος στο παιδί μου αποκλείεται άμα το μάθει η Μελίνα θα με μισήσει περισσότερο όχι ρε γαμωτο πως έχουν γίνει τόσο σκατα τα πράγματα" σκεφτόμουν καθώς οδηγούσα πάρα πολύ γρήγορα την μηχανή.

Έτοιμο και το επόμενο κεφάλαιο αν και άργησα λίγο αλλά δεν έχω καθόλου χρόνο τώρα με τα φροντιστήρια και το σχολείο είναι και η τελευταία χρόνια στο λύκειο οπότε ναι.

Ήθελα να σας ρωτήσω πως οταν τελειώσω αυτή την ιστορία σκέφτομαι να ανεβασω μια άλλη που την έχω γράψει πολύ παλιά και θέλω να μου πείτε αν θέλετε να την ανεβάσω και αν θα με στηρίξετε?

Αυτα τα λέμε στο επόμενο.