Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 13

Αρης POV
Δεν το περιμένατε 😈

"Έλα ρε μωρό μού τι έχεις?"Ασε με ρε Αναστασία" της είπα καθώς έβγαζα ένα πακέτο τσιγάρα από την τσέπη μου."Άρη?"Τι ειναι?"ειπα καθώς αναψα το τσιγάρο.

"Υπάρχει άλλη?"Πως σου ήρθε αυτό τώρα?"ΑΡΗ ΚΑΤΙ ΣΕ ΡΩΤΗΣΑ"ΟΧΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΧΑΛΑΡΩΣΕ" είπα φωνάζοντας και πέταξα το τσιγάρο κάτω.

Τότε εκείνη με πλησίασε και με αγκάλιασε από πίσω δεν της έδωσα σημασία όταν ξαφνικά ένιωσα κάποιον να μας πλησιάζει. Γύρισα γρήγορα για να δω ποιος έρχεται όταν ξαφνικά είδα μπροστά μού την Ζέτα.

"Αρη Αρη Αρη..."Ζέτα τι έγινε?" είπα και την πλησίασα"Η Μελίνα κινδυνεύει"Άντε πάλι αυτή η Μελίνα έλεος βαρέθηκα"είπε η Αναστασία "Σκασε μωρή που...α" είπε νευριασμένη η Ζέτα τότε πετάχτηκε η Αναστασία "Ποιά ειπες που...α? μωρή βλαμενη"ΣΚΑΣΤΕ" φώναξα.

Έμειναν και η δύο να με κοιτάνε "Αναστασία φύγε"Μα..."Φύγε" είπα ποιό ήρεμα αυτή την φορά τότε εκείνη έφυγε νευριασμένη
"Λοιπόν λεγε τι έγινε?"Αρη η Μελίνα κινδυνεύει πρέπει να την βοηθήσει"Τι έγινε?"Μισώ.." είπε και σταμάτησε να μιλάει για λίγο.

"ΑΡΗ Η ΜΕΛΙΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ..." τότε έκανε μια παύση "ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ? ΛΕΓΕ ΖΕΤΑ" ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΤΡΕΧΑ ΑΡΗ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑ ΚΑΝΕΙ"

Τοτε εγώ έφυγα όσο ποιο γρήγορα μπορούσα εαν την πειράξει θα τον σκοτώσω τον μαλάκα.Αφού μπήκα στο αυτοκίνητο οδήγησα όσο ποιο γρήγορα μπορούσα αφού έφτασα τήν είδα να τρέχει τότε σταμάτησα και βγήκα  από το αυτοκίνητο.

Φαινόταν αναστατωμενη τότε την πείρα μια αγκαλιά ήταν το μόνο πράγμα που σκέφτηκα να κάνω."Είσαι καλά?" μπράβο Άρη ωραία ερώτηση τότε την άκουσα να κλαίει "Άρη πάμε να φύγουμε σε παρακαλώ" ειπε τοτε εγώ της σκουπησα τα δάκρυα και της άνοιξα την πόρτα για να μπεί μέσα.

Στην συνέχεια φύγαμε για το σπίτι της φαινόταν σε άσχημη κατάσταση σε όλοι την διαδρομή δεν μιλήσαμε εκείνη κοίταζε έξω από το παράθυρο και εγώ είχα τα μάτια καρφωμένα πάνω της. Πλέον είχαμε φτάσει στο σπίτι της πήγε να κατέβει αλλά την σταμάτησα.

"Μελίνα είσαι καλά?"Θες να μάθεις αν είμαι καλά?Ε όχι δεν είμαι καλά βλέπω συνέχεια ένα φριχτό εφιάλτη έχω εσένα που δεν με συμπαθείς και μου φαιρεσαι περίεργα η μάνα μου δεν μου επιτρέπει ένα βλέπω τον πατέρα μου τσακωθηκα με τον αδερφό μου και πρίν λίγο κάποιος μύριζε το λαιμό μου εγώ νόμιζα πως είναι βρικόλακας όμως δεν είναι γιατί αυτή δεν υπάρχουν και εγώ το σκεφτόμουν αυτό επειδή φοβόμουν" είπε και άρχισε να κλαίει.

Όχι ρε γαμοτο δεν θέλω να κλαίει τότε της σκουπησα τα δάκρυα "μην κλαις" είπα καθώς την αγκάλιασα στην συνέχεια την πλησίασα "Μελίνα εγώ δεν έχω πει πως δεν σε συμπαθω" είπα και πλέον βρισκόμασταν σε απόσταση αναπνοής ένιωθα την καρδιά της να χτυπάει όταν πήγα να την φιλησω  χτύπησε το κινητό μου ήταν η Αναστασία.

"Ναι"Ελα μωρό μού είσαι ακόμα θυμωμένος μαζί μού?" δεν της απάντησα"Δεν μπορείς να μιλησεις?"Ναι"Οκ σ'αγαπω θα τα πούμε" είπε και μου το έκλεισε. Τότε κοίταξα την Μελίνα "Μελίνα εγώ δεν..." δεν με άφησε να ολοκληροσω και είπε "Αστο Άρη" είπε και έφυγε "γαμοτο" σκέφτηκα και έφυγα μετά από λίγο είχα φτάσει στο σχολείο και είδα την Ζέτα να με περιμένει στο δωμάτιο μου "Τι κάνεις εδώ?"Σε
π

ερίμενα όλα καλά?"Ναι" είπα ξερά "Ωραία η Μαρίνα μίλησε με τον Νίκο και αύριο ο Νίκος θα πεί την αλήθεια στην Μελίνα προετοιμασου" είπε και σηκώθηκε όρθια "Λες να συμβεί τίποτα?"Αυτό δεν το ξέρω το μόνο που ξέρω είναι ότι και αν γίνει πρέπει να δείξουμε ψυχρεμη"Μιλησες με τόν μαλάκα?"Όχι ακόμα έχω βάλει άτομα να τον βρούνε μην ανησυχεις" είπε και έφυγε από το δωμάτιο.

Τότε εγώ έκανα ένα μπάνιο και αποφάσισα να βγω για κυνήγι όταν ξαφνικά μου επιτέθηκαν η βρικόλακες τού βασιλιά Ντομινίκ άρχισα να παλεβω μαζί τους ήταν περισσότερη όμως και δεν κατάφερα να τους νικησω κάποιος με χτύπησε από πίσω μετά όλα θολά δεν θυμάμαι τίποτα.