Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 54

"Αρη" είπα καθώς άνοιξα την πόρτα και τον είδα χτυπημένο.

"Τι έπαθες; τι συνέβη;" είπα ανήσυχη αφού τον είδα σε άσχημη κατάσταση.

"Μπορώ να περάσω;" με ρώτησε χωρίς να με κοιτάει.

"Ναι πέρνα" είπα χωρίς δεύτερη σκέψη δεν ξέρω αλλα ένιωσα πολύ άσχημα όταν τον είδα χτυπημένο.

Αφού έκατσε στο καναπέ έκατσα και εγώ δίπλα του.

"Τι έγινε; γιατί είσαι χτυπημένος;" τον ρώτησα αφού δεν μπορούσα να καταλάβω τι έχει συμβεί.

"Αυτό που έγινε είναι πως ήμουν πολύ μεγάλος μαλακας που δεν σε άκουσα και σε έδιωξα μαζί με την κόρη μας" τον άκουσα να λέει και μπορούσα να καταλάβω πως όντως έχει μετανιώσει για τι έχει συμβεί.

"Τσακωθηκες με τον Άγγελο από ότι κατάλαβα" είπα χωρίς να τον κοιτάω.

"Ναι θέλω να τους κάνω όλους να πληρώσουν που μας χώρισαν" είπε θυμωμένος.

"Κοίτα..." δεν με άφησε να ολοκληρώσω την πρόταση μου και είπε.

"Μελίνα συγχώρεσε με"

"Αρη κοίτα έχουν περάσει 2 χρόνια και 9 μήνες από τότε που χωρίσαμε και εχω περάσει πολύ δύσκολα αυτά τα χρόνια με την μικρή μου οπότε δεν νιώθω ακόμα έτοιμη αλλά ούτε και σίγουρη ότι πρέπει να σε συνχωρεσω και να γίνουμε όπως πριν" είπα προσπαθώντας να μην αφήσω τα δάκρυα μου να κυλήσουν στα μάγουλα μου.

"Το ξέρω και έχεις απόλυτο δίκιο θα κάνω ότι μπορώ για να με συγχωρέσεις και να καταλάβεις πόσο πολύ σαγαπω και εσένα και την κόρη μας σε παρακαλώ όμως άσε με να την βλέπω σε παρακαλώ" τον άκουσα να λέει και μου φαινόταν αρκετά μετανιωμένος για ότι έχει κάνει.

"Εντάξει μπορείς να την βλέπεις όταν θα είμαι και εγώ μαζί σας όμως αν δεν είμαι εγώ όχι" είπα γιατί δεν τον εμπιστεύομαι ακόμη.

"Εντάξει" είπε χαμογελώντας μου.

"Το χαμόγελο του το ίδιο όπως πάντα" σκέφτηκα και του χαμογέλασα και εγώ μάλλον αυτή η συζήτηση μας έκανε πολύ καλό.

Ξαφνικά βλέπω την μικρή να έρχεται στο σαλόνι τρίβοντας τα μικρά της ματάκια με το που βλέπει τον Άρη τρέχει γρήγορα στην αγκαλιά του φωνάζοντας.

"Μπαμπάκα μου" είπε και πήδηξε  στην αγκαλιά του.

"Αγαπη μου" είπε ο Άρης καθώς την αγκάλιασε και της έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.

"Χιονάτη μου" είπα και τότε η μικρή ήρθε και με φίλησε το ίδιο και εγώ.

"Πεινάω" είπε και τότε εγώ με τον Άρη γελάσαμε λογικό να πεινάει αφού είχε μεσημεριασει.

"Έλα να φάμε" είπα και σηκώθηκα.

"Εγω να πηγαίνω καλύτερα" είπε ο Άρης.

"Μαμα μπορεί να κάτσει και ο Άρης μαζι μας;" ρωτησε η μικρή καθώς με κοίταξε πιάνοντας το χερι του.

"Εμμ.." ήταν το μόνο που είπα γιατί δεν ήξερα τι άλλο να πω.

"Σε παρακαλώ πολύ" την άκουσα να λέει.

"Δεν γίνεται χιονάτη μου γιατι ο Άρης πρέπει να φύγει γιατί έχει κάτι δουλειές" είπα καθώς τον κοίταξα.

"Όχι εγώ δεν έχω καμία δουλειά θα κάτσω μαζί σας και η αλήθεια είναι πως και εγώ πεινάω πολύ" είπε και έκατσε χαλαρός στο καναπέ.

"Ααααααα το κάνει επίτηδες γιατί ξέρει ότι δεν μπορώ να πω τίποτα γιατί είναι μπροστά η μικρή αλλά τέλος πάντων" σκέφτηκα.

"Ναι τέλεια" είπε η μικρή και τον αγκάλιασε.

"Πάω να φτιάξω να φάμε εμείς θα τα πούμε άλλη στιγμή" είπα στον Άρη καθώς τον κοίταξα και πήγα στην κουζίνα.

"Αχχχ" είπα καθώς άνοιξα το ψυγείο όταν ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου.

"Έλα Παύλο" είπα όταν το σήκωσα.

"Τι κάνεις κοριτσαρα μου;" με ρώτησε και ξαφνικά ένιωθα τα μάγουλα μου να κοκκινιζουν. Τον Παύλο τον γνώρισα όταν γέννησα την μικρή δηλαδή μετά από κάτι μήνες είναι και αυτός σαν όλους εμάς και μπορώ να πω πως με έχει βοηθήσει αρκετά με την μικρή μου.

"Καλά μωρέ τώρα θα φτιάξω τίποτα να φάω με την μικρή εσύ;" είπα.

"Εδώ σε λίγοι ώρα πετάω για Θεσσαλονίκη" είπε.

"Πλάκα κάνεις;" ρώτησα ενθουσιασμενη.

"Και όμως όχι έρχομαι να σε δω που έφυγες χωρίς να με χαιρετισεις" είπε.

"Σόρυ ρε Παύλο αλλά ξέρεις πως είναι η κατάσταση" είπα.

"Καλά καλά θα μου τα πεις όλα όταν έρθω στείλε μου την διεύθυνσή σου μπαϊ" είπε.

"Οκ γειά" είπα και το έκλεισε.

"Ποιος είναι ο Παύλος;" πετάχτηκε ο Άρης από το πουθενά και με τρόμαξε.

"Χριστέ μου με τρόμαξες" είπα.

"Κάτι σε ρώτησα" είπε.

"Να μην σε νοιάζει" είπα και πήγα να τον προσπεράσω όταν ξαφνικά με κόλλησε στο τοίχο. Βρισκόμασταν πλέον σε απόσταση αναπνοής.

"Άσε με" είπα και προσπάθησα να τον σπρωξω.

Όταν ξαφνικά ένωσε τα χείλη μας με ένα παθιασμένο φιλί. Τότε τον έσπρωξα και σκουπισα τα χιλι μου.

"Θα σου σπάσω τα κόκαλα αν το ξανά κάνεις ειπα και έφυγα.

Γενικά η μέρα σήμερα πέρασε πολύ γρήγορα με τον Άρη να παίζει με την μικρή και εγώ να μαζεύω της ζημιές τους.