Machakil.. (voltooid)

Deel 24

De enthousiasme Romaissa trok me mee naar binnen en er werden tientallen vragen op m'n afgevuurd. "Wie is dat? Hoe oud is hij? Je had toch Hamza? Waarom heeft hij je niet naar huis gebracht? Je klopt de jongens echt van je schouders af." "Oke wacht even. Dat was Judensio, ik heb geen idee hoe oud hij is, heb ruzie met Hamza en dat klopt totaal niet Judensio is gewoon een jongen die ik ken." "Jij hebt ook een goed geheugen zeg." "Oke dus we kwamen aan bij Hamza zijn huis waar we Selma zagen die op het punt stond zelfmoord te plegen, later is ze naar me toe gekomen en heeft mij bijna vermoord. Ze begon te liegen tegen hem, hij wist niet wie hij moest geloven dus vertrok ik maar. Ik kon niet naar huis, had geen geld en de batterij van mijn telefoon was leeg. Ik kwam Judensio tegen die achteraf best wel een leuke knul blijkt te zijn. Hij bracht me hierheen en ik wat blijkt. Hij en Selma hebben al een half jaar een relatie. Ik gun hem zeker niet zo iemand als zij dus heb ik het hem eerlijk verteld." Ze pakte mijn handen vast en begon te praten. "Maar Nassira, je weet dat Selma zijn zusje is. Hij kan niet kiezen tussen twee personen waar hij van houdt, ik begrijp hem, dat moet jij ook doen. Jij zou het ook lastig vinden om te kiezen tussen hem of Nasr, dus begrijp hem. Hij is nu zeker erg in de war, laat hem geen spijt krijgen van deze relatie en bel hem op." Ze heeft verdomd veel gelijk ging er in de hoofd van Nassira om. Ik heb het recht niet om boos te zijn.
"Zie je nou wat je doet!" Riep Hamza toen Nassira boos de deur uit liep. "Zij viel mij aan! Mag ik mezelf niet verdedigen?!" "Ik trap niet meer in dat zielige gedoe van jou. Mijn huis uit." En hij wees naar de deur. "Sorry? Stuur jij mij weg om een of andere slet die jou heeft kunnen ompraten." "Noem haar niet zo! En nee, ik doe het omdat ik weet dat jij nep bent, schijnheilig en niet te vertrouwen. Nogmaals verlaat mijn huis!" Met een gebogen hoofd deed Selma wat van haar gevraagd werd. Hamza belde zijn beste friend op, zijn rechter hand degene die alles van hem wist. "Ik wil dat je uitzoekt wat mijn zusje allemaal uitspookt." "Wie Selma?" "Nee Halima, tuurlijk Selma." "Hou mij niet voor de gek, weet je echt miet waar zij elke nacht uithangt." Hamza schrok van de woorden van Rayan. "Salma is een hoer. Maar ik zal het voor je uitzoeken, tot de laatste detail." En hij hing op, Rayan zou nooit iets zeggen wat niet waar is en al helemaal niet over zijn zusje. Hamza moet naaf Nassira toe om zijn excuses aan te bieden maar eerst langs de zaak.
Hamza liep binnen in een groot pand, zijn grote pand. Er hing een rare sfeer, het was allemaal dof door de hoeveelheid shisha dat zich hier versprijd.
De dames trokken huilend aan zijn kleren en riepen allemaal door mekaar. Hier zette hij zijn neutrale, kille blik weer op zetten. Niemand mocht wegen dat hij eigenlijk niet zo stoer is, alleen de mensen die dicht bij hem stonden. "Laat me los!" De meiden deinsde naar achteren en liepen op hun beurt de kamers weer binnen. Hij liep naar zijn kantoor aan het einde van deze lange gang. Hij trof daar een gestresste Rayan aan. "Wat is er aan de hand?" "Ze is weg!" "Wie is weg?!" "Waissal natuurlijk!" "Hoe kan ze weg zijn? Iedereen was tevreden met haar! Ze bracht ons bakken met geld binnen!" Hij ging met zijn handen over zijn hoofd heen en dacht na. "Hoe kan dit? Hoe kan ze weg zijn? Heeft niemand hey zien gebeuren?" "Ze is geholpen, door Nasr de broer van Nassira."