İNLEYEN ALEV 2. KİTAP- FISILDAYAN RÜZGAR

Bölüm 17

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNİZE GÖRE GELECEKTİR... LÜTFEN YORUMLARINIZI ESİRGEMEYİN...

Kaos, uzaktan izlemeyi tercih etmişti. Oğlunun gerçekten neler yapabileceğini görmek istiyordu. Galen, zorlanıyor gibi görünmüyordu. Eğer gerçekten zor durumda kalırsa ona yardım edecekti. Şimdilik iyi idare ediyordu.

Sırtından atlayan kadın, ilgisini çekmişti. Beyaz bir kaplana dönüşebiliyordu. Demek Galen'ın kurtarma konusunda bu kadar istekli olduğu amazon buydu. Beyaz bir kaplan...

Tesadüf... Olabilir miydi?

Dagon, Kareena'nın dediği gibi hızla bir kenara atılmış olan asaya doğru koştu ve boyundan daha uzun olan sopayı eline aldı. Elinde tuttuğu şeyle çocuğun bir anda içine güç dolmuştu. Küçük çocuk şaşkınlık dolu bir nefes aldı ve tuttu. Gerçekten de çok iyi hissettiriyordu.

Başını çevirdi ve etrafına baktı. Sudan ejderhalarla savaşan Galen'a ve kraliçeyle karşı karşıya duran Kareena'ya baktı. Bu asa her neyse gerçekten çok güçlü bir his uyandırıyordu. Zihninde bir ses istediğini yerine getireceğini söylüyordu. Dagon, derin bir nefes aldı. Sadece bir an için Kareena'nın lanetinden kurtulmasını istedi.

Sadece bir anlık bir istekti. Neden bunu istediğini bilemiyordu. Belki de onunda kendisi gibi lanetinden kurtulmasını istediği içindi. Eğer Galen'ın annesi olmasaydı o cadı onu ölene kadar bir oyuncağa mecbur bırakırdı.

Prangaların bir anda hiçbir şey yokken ufak bir sesle açılıp ayaklarının önüne düşmesi genç kadını şaşırtmıştı. Neler olduğunu anlamayarak bileklerindeki morluklara bakakaldı. Bir an sonra başını kaldırıp Dagon'a baktı. Küçük çocuk elinde kocaman asayla şaşkın bir şekilde ona bakıyordu.

Friggrial'in dikkati Kareena'nın baktığı yöne çevrildiğinde bir erkek çocuğunun elinde asasını tuttuğunu gördü. Öfkeyle bağırdı ve çocuğa doğru koşmaya başladı. Yaşlı olmasına rağmen çok güçlüydü hala. Aynı anda Kareena'da çocuğa doğru atıldı.

Dagon ne olduğunu anlamadan Kareena kollarını iki yana açmış bedenini ona siper ederek önünde durdu. "Dagon" diye bağırdı. "O asayı Galen'a ver. Yaksın"

Küçük çocuk neden onun böyle bir şey istediğini anlayamamıştı. Bu asayla istedikleri gibi kaçabilirlerdi. Hiçbir şeye ihtiyaçları olmadan onları lanetlenmekten kurtarabilirdi.

"Dagon!"

Kareena'nın sesi çocuğu bir anda daldığı düşüncelerden kendisine getirdi. Çocuk hızla gökyüzündeki ejderhaya doğru koşmaya başladı. Ancak bir şey onu ayağından yakaladı. Çocuk acıyla yere düştü. Ayağının hemen dibinde dev bir aslan duruyordu.

Bu başka bir amazondu. Dagon, ayağına baktı. Isırdığı yerde ciddi bir yara vardı. Tek ayağıyla aslanı tekmeleyerek kurtulmaya çalıştı ancak bir işe yaramıyordu. Küçük çocuk bilinçsiz bir şekilde asaya sımsıkı yapıştı. Onu almaya çalışacağını biliyordu.

Aslan hızla ona doğru atıldı ancak Dagon'un beklediği darbe gelmedi. Küçük çocuk başını kaldırdığında dev ejderha hemen önünde durmuştu. Kanadını ısırmış olan aslanı sallayarak kurtulmaya çalışıyordu.

Ejderhanın sırtından küçük bir kız kayarak indi ve Dagon'un önünde durdu. O kadar ufak tefekti ki Dagon onun yanında kocaman kalıyordu. Küçük kız, kocaman kızıl renk gözlerini ona dikti ve bir elini uzattı. "Asayı ben yakarım" dedi.