နတ်ဘုရားမုခ်ဝ အတွဲ ၁ နတ္ဘုရားမုခ္ဝ အတြဲ ၁

GOG - Part 23

အပို္င္း(၂၃)

“အႏၱရာယ္ၾကားတိုး၀င္ျခင္း”
မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္အခ်ိန္တြင္းမွာပဲ တစ္လတာဟာကုန္ဆံဳးခဲ့ပါျပီ။ ဖန္က်န္းရွီဟာ ေတာ့ မနက္ေစာေစာ တာအိုခန္းမကိုသြားကာ စာဖတ္ျပီး ညအခ်ိန္မွာေတာ့ ျပန္လည္ေလ့က်င့္ေလ့ရွိပါတယ္။ တာအိုခန္းမအျပင္မွာ ေန႕လယ္အိပ္တာကို ရပ္တန္႕လိုက္ျပီပဲျဖစ္ပါတယ္။

သာယာလွတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခုကိုေတာ့ ေအာ္သံက်ယ္ၾကီးတစ္သံက အက်ည္းတန္ေစပါတယ္.။

င့ါၾကက္တစ္ေကာင္ေပ်ာက္ျပန္ျပီ။ ဘယ္ၾကက္သူခိုး ကေလက၀ေကာင္လာခုိုးတာလဲ။
အိမ္နီးခ်င္းအေဒၚလီရဲ႕ ျခံ၀န္းကေန ထြက္ေပၚလာသံပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကၾကက္ေလးတစ္ေကာင္ပဲ မဟုတ္ဘူးလား အဲ့ေလာက္ေအာ္ေနတာ အပိုပဲေလ။ လိပ္ေခါင္းထြက္ေအာင္ေအာ္လည္း ၾကက္ျပန္ရမွာမို႕လား။

ရြာျပင္ ျမစ္နံေဘးမွာေတာ့ ဖန္က်န္းရွီဟာ အရသာရွိလွတဲ့ ၾကက္ကင္ကို ဖန္တီးေနပါတယ္။ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိဳင္ေရာင္စံုျဖဴးထားတဲ့ ၾကက္ကင္ရနံ႕ ဟာ မိုးေကာင္းကင္တု္ိင္သင္းပ်ံ႕ေနသေယာင္ပါပဲ။

ဖန္က်န္းရွွီဟာေတာ့ ၾကက္ကင္ ပူပူေႏြးေႏြးကို အရိုးပဲ က်န္ေအာင္ကိုက္၀ါးစားေသာက္ရင္း သူၾကက္ကင္ထားတဲ့ လက္စလက္နေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ သူဟာေရြးခ်ယ္စရာမရွိတဲ့ အတြက္ ယခုလို ျပဳရတာျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕ဖခင္ဟာ တစ္လလံုးလံုးသားေကာင္မ်ားစြာ ရရွိေအာင္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ေပမယ့္ အခ်ိဳးက် ခြဲေ၀မႈအရ သနားစဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ မေျပာပေလာက္တဲ့ ပမာဏ ေ၀စု အနည္းငယ္သာရရွိပါတယ္။

သူ႕ရဲ႕ အစာအာဟာရလိုအပ္ခ်က္အတြက္ ဒီလိုမ်ိဳး အမႈကို ျပဳရျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အိမ္က “လီ” မိသားစုဟာေတာ့ ၾကက္ေကာင္ေရေတြ အမ်ားအျပားရွိတဲ့အျပင္ ေ၀စုလည္း မ်ားစြာရတဲ့ သူ တစ္လတစ္ခါေလာက္ ေခ်းယူ သံဳးစြဲတဲ့ မီးေတာက္အေမႊးဖြာၾကက္တစ္ေကာင္ ပမာဏဟာ မႈစရာ အေျခအေနမဟုတ္ပါဘူး။

အစာအာဟာရလံဳေလာက္ျပည့္၀သြားျပီးေနာက္ ဖန္က်န္းရွီဟာ ကိုယ္ကာယ စြမ္းအားကို အသံုးခ်ဖို႕ျပင္ဆင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။