နတ်ဘုရားမုခ်ဝ အတွဲ ၁ နတ္ဘုရားမုခ္ဝ အတြဲ ၁

GOG -Part 86

အပုိုင္း (၈၆)
“ မိုးသက္မုန္တိုင္း”
Translator: Sparrow Translations Editor: Sparrow Translations
“ၾကင္နာစြာ ကူညီတယ္။ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တယ္။ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ေတြ႕မယ္။” 
ခိုင္ယြင္ဖုန္းရဲ႕ ပါးစပ္ကေန ဖန္က်န္းရွီ ေျပာသြားတာေတြကို ျပန္ေရရြတ္ေနေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီ့ေနာက္ သူ႕မ်က္ႏွာကေတာ့ ေသခါနီး လူတစ္ေယာက္လို မိ်ဳး ျဖဴေဖ်ာ့သြားေတာ့တယ္။  သူ႕ရဲ႕ ေခါင္းကို အနည္းငယ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရထဲမွာ နစ္ေနတဲ့ ကန္ရွင္းဖ်င္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့တယ္။  အဲ့ဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ သူတို႕ကို ေက်ာင္းေတာ္သားေတြနဲ႕ မိန္းမလွေတြ ၀ိုင္းၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့တယ္။ ”
သူတို႕ရဲ႕ မ်က္လံဳးေတြကို ၾကည့္မိေတာ့ ခိုင္ယြင္ဖုန္း ထိတ္လန္႕မႈနဲ႕ ေဒါသေတြကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
“ခိုင္ယြင္ဖုန္း။ မင္း မုန္းတီးစရာ မသတီစရာ ေကာင္။ ငါ။ ကန္ရွင္းဖ်င္  မင္းနဲ႕ အတူ ဆက္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ” ေရကန္တြင္းမွာပဲ ကန္၇ွင္းဖ်င္က က်ိန္ဆို လုိက္ေတာ့တယ္။
ေက်ာင္းေတာ္သားေတြနဲ႕  မိန္းမလွေတြကလည္း ေရကန္ထဲက ခိုင္ယြင္ဖုန္းကို ၾကည့္လိုက္ရင္း ေခါင္းေတြ ခါေနၾကတယ္။
ခိုင္ယြင္ဖုန္းလုိ ပုန္းကြယ္ေနေသာ နဂါး အဆင့္က လူတစ္ေယာက္က ဖန္က်န္းရွီနဲ႕ ေပါင္းျပီး တိုက္ခိုက္မယ္လိဳ႕ သူတို႕ရဲ႕ အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ မမက္ဖူးဘူး။  ဖန္က်န္းရွီမွာ ဘယ္လို အစြမ္းေတြမ်ား ရွိေနပါလဲ။
သူတို႕ေတြ သံသယ အျပည့္နဲ႕ေတြးေနခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေရကန္ေဘးမွာ ေပၚလာေတာ့တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ တကယ့္ကို ထိတ္လန္႕စရာ ျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရေတာ့တယ္။ ဘရိုကိတ္ ၀တ္ရံုကို ၀တ္ဆင္ထားျပီး ေရႊအရိုးေငြခ်ည္ ယပ္ေတာင္ကို တဖ်ပ္ ဖ်ပ္ ခတ္ေနတဲ့ ေရခဲ တမွ် ေအးစက္လွလြန္းတဲ့  အမူအယာေတြနဲ႕ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ဟာ ဖန္က်န္းရွီ ေဘးမွာ ေပၚလာတာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္တယ္။

“ဆံုျဖတ္ျပီးျပီးလား။” ရန္ရြယ္က ေရကန္ေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့  ခိုင္ယြင္ဖုန္းနဲ႕ ေရကန္ထဲက ကန္၇ွင္းဖ်င္ကို ၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္ေတာ့တယ္။
“အင္းး”  ဖန္က်န္းရွီက ေခါင္းခါလိုက္တယ္။  ရန္ရႊယ့္ေရွွ႕မွာေတာ့ သူ မညာခ်င္ဘူး။  အကယ္၍ ရန္ရႊယ္သာ သူနဲ႕ အတူ စြန္႕စားခ်င္ရင္ စကားတစ္ခြန္းေလာက္ေတာ့ ထပ္ေျပာမွ ရမယ္။  “သခင္ေလးခိုင္ရဲ႕ အကူအညီကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။” ဒီလိုစကားမ်ိဳးကို ေျပာသင့္တယ္။
“ငါမင္းကို ထမင္း လိုက္ေကၽြးမယ္။” ရန္ရႊယ္က ေခါင္းျငိမ့္လိုက္တယ္။
“ေကာင္းျပီေလ။” ဖန္က်န္းရွီလည္း မျငင္းပါဘူး။
ရန္ရႊယ္ကေတာ့ တစ္ဖက္ကို လွည့္လိုက္ျပီးေတာ့ ေရကန္ေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ ခိုင္ယြင္ဖုန္းဆီကုိ သြားေတာ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕ ေလသံကေတာ့ ေအးစက္လြန္းလွတယ္။ “ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သခင္ေလးခိုင္။ မငး္ရဲ႕ ကူညီမႈကို”
ေလေျပေလညငး္ေလး တိုက္ခိုက္သြားသလိုမ်ိဳး အခ်ိန္ေတြဟာ ခဏတာ ရပ္တန္႕သြားသလုိပါပဲ။ 
ေ၇ကန္ေဘးမွာ ရပ္ေနရင္းတဲ့ ခုိင္ယြင္ဖုန္းကေတာ့ ရန္ရႊယ္ကို မယံုၾကည္ႏုိင္တဲ့ အမူအယာနဲ႕ ၾကည့္ေနေတာ့တယ္။
ဖန္က်နး္၇ွီလည္း နည္းနည္းေတာ့ မ်က္စိလည္သြားတယ္။ ရန္ရႊယ္ ဒီ ျပႆနာကို ျမင္မယ္ ဆိုတာ သူယံုတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရန္၇ႊယ္ေျပာလိုက္တဲ့ ဒီစကားက ခိုင္ခိုင္မာမာ သက္ေသထူလိုက္တယ္။
“သူတို႕က တကယ့္ကို တစ္ဖြဲ႕တည္းပဲ”
ေတြေ၀ေနၾကတဲ့သူေတြကေတာ့ သံသယေတြ ေပ်ာက္ကုန္ၾကျပီျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီ ေရခဲတံုးလို ေအးစက္တဲ့ ရန္ရႊယ္က ဘယ္ေတာ့မွ မလိိမ္ဘူးလို႕ လူတိုင္းကယံုၾကည္လို႕ပဲျဖစ္တယ္။
ခိုင္ယြင္ဖုန္း ရွင္းျပခ်င္ေပမယ့္ ေရကန္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ ကန္ရွင္းဖ်င္ကေတာ့ သူ႕ကို စကားေျပာခြင့္ေတာင္ မေပးေတာ့ပါဘူး။
ဖန္က်န္းရွီ နဲ႕ ရန္ရႊယ္ကေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ကို အတူတူ သြားပါေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ေရကန္ေဘးက အေျခအေနကေတာ့ မျငိမ္သက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။  ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ကန္၇ွင္းဖ်င္ကေတာ့ ခိုင္ယြင္ဖုန္းကို ကမွဳဴရွဴးထုိး တိုက္ခိုက္ပါေတာ့တယ္။  သူတို႕ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုခ်င္းစီဟာ ေသေစႏိုင္ေလာက္တဲ့ အထိ ျပင္းထန္ ရက္စက္လြန္းတယ္။
ဒီလို တိုက္ခိုက္မႈမ်ိဳးက ခိုင္ယြင္ဖုန္းကို တုန္လႈပ္ေစတယ္။ အေလွ်ာ့ေပးလို႕ မျဖစ္ဘူး ဆိုတဲ့ အသိကို ၀င္ေစတယ္။
အဲ့ဒီ့ေနာက္
အေသအေက် တိုက္ခိုက္ပြဲၾကီးတစ္ခုဟာ ေ၇ကန္ေဘးမွာ စတင္ေတာ့တယ္။
အဆံုးသတ္မွာေတာ့ ကန္၇ွင္းဖ်င္ေကာ  ခုိင္ယြင္ဖုန္းေကာ သူတို႕ ဒီလို တိုက္ခိုက္ေနၾကတာ တစ္ခုခု လြဲေနမွန္း သတိထားလိုက္မိတယ္။
…
စားေသာက္ဆိုင္ ထဲမွာေတာ့ ရန္၇ႊယ္နဲ႕ ဖန္က်န္းရွီ တို႕“ဟာ ေဘးကပ္လ်က္ ထုိင္ေနၾကတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္ အျပင္ဘက္မွာေတာ့ မုတ္ဆိတ္ေမႊးေတြနဲ႕ လူၾကီးဟာ ရပ္ေစာင့္ေနတယ္။  စားပြဲထိုးေလး တစ္ေယာက္က ေရေႏြးၾကမ္းလာငွဲ႕ေပးေတာ့တယ္။
ရန္ရႊယ္ ကေတာ့ ေမးခြန္းမထုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥေတြကို သူ အကုန္ နားလည္တာေၾကာင့္ပါ။ ဖန္က်န္းရွီကလည္း  စကားမေျပာပါဘူး။ ရန္ရႊယ္က သူ စိတ္ပါရင္ စကားစေျပာမယ္ ဆိုတာ ဖန္က်န္းရွီ သိတဲ့ အတြက္ ျဖစ္တယ္။
ဒီလိုမ်ိဳးပဲ  စားေသာက္ဆိုင္ထဲကေန ေရကန္ေဘးမွာ တိုက္ခိုက္ေနၾကတာကို ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ၾကည့္ေနၾကေတာ့တယ္။
ဒီ ႏွစ္ေယာက္လံုး အားကုန္သြားျပီး ေနာက္ဆံုး ထပ္ မတိုက္ခိုက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အထိ  ျဖစ္လာၾကတယ္။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရပ္မၾကည့္ရဲေတာ့တဲ့ အတြက္  ထြက္သြားၾကေတာ့တယ္။  တိတ္ဆိတ္မႈကေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ က်ိဳးပ်က္သြားေတာ့တယ္။
“ျမိဳ႕ေတာ္ စာေမးပြဲကေတာ့ ဆယ္ရက္အတြင္း စေတာ့မွာ” ရန္ရႊယ္က စေျပာေတာ့တယ္။
“ဟုတ္ျပီ။” ဖန္က်န္းရွီက ေခါငးျငိမ့္လိုက္ေတာ့တယ္။
“ဒီတစ္ေခါက္ စာေမးပြဲမွာေတာ့ ေမးခြန္းပံုစံေျပာင္းမယ္လို႕ ၾကားတယ္။  ” ရန္၇ြယ္က ဆက္ေျပာေတာ့တယ္။
“ငါေၾကာင့္လား” ဖန္က်န္းရွီက ခန္႕မွန္းလိုက္တယ္။
“ဟုတ္လည္း ဟုတ္တယ္။ မဟုတ္လည္း မဟုတ္ဘူး။” ရန္၇ႊယ္က ေခါင္းျငိမ့္ျပီး ေခါင္းခါလိုက္တယ္။
ဖန္က်န္းရွီကေတာ့ စကားမဆက္ပဲနဲ႕ ေ၇ေႏြးကိုသာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေသာက္ေနတယ္။ ရန္၇ႊယ္ ဆက္ျပီးေျပာျပမွာကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေလး ေစာင့္ေနတယ္။
“ခ်ီကူယန္ရဲ႕ ရာထူက ျမင့္ေပမယ့္ ဒီ စာေမးပြဲ ေမးခြန္းကိုေတာ့ ေတာ္၀င္ေက်ာင္းေတာ္ကပဲ ထုတ္တာ။ ေမးခြန္းကိုေတာ့ လက္၀ဲရဲ ၀န္ၾကီးကေန ၾကီးၾကပ္တာ ျဖစ္တယ္။” 
“ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ ယံုၾကည္မႈ ျမစ္ ျမိဳ႕ေတာ္မွာ စုေ၀းလာတဲ ့ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြ အရမ္းမ်ားလြန္းတဲ့ အတြက္  ေမးခြန္း ျပင္ဆင္သူက ေမးခြန္း ပံုစံ အသစ္ ျပဳလုပ္ဖုိ႕ အၾကံေပးလိုက္တာျဖစ္တယ္။  ေတာ္၀င္ေက်ာင္းေတာက ေမးခြန္းထုတ္ျပီးျပီ။ လက္၀ဲရံ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဆံုးျဖတ္ဖို႕ပဲ လို္ေတာ့တာ။”
ရွင္းျပျပီးတဲ့ ေနာက္ အသက္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္ရွဴလို္က္ေတာ့တယ္။ သဴ႕ရဲ႕ မ်က္ႏွာကေတာ့ အနည္းငယ္ရဲေနတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး စကားမ်ားမ်ားေျပာတာက သူ႕အတြက္ ေတာ့ က်င့္သားမရနိုင္ေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္။
“ငါနားလည္ျပီ။” ဖန္က်နး္ရွီက ေခါင္းျငိမ့္လိုက္ေတာ့တယ္။
“ျမိဳ႕ေတာ္ စာေမးပြဲမွာ ေျပာင္းလဲမႈျဖစ္တာကို မင္း လက္ခံမွာလား။” ရန္ရႊယ္က ေ၇ေႏြး ေနာက္တစ္ငံုေသာက္လိုက္ရင္း ဆက္ေျပာေတာ့တယ္။
“ငါ့မွာ ေ၇ြးစရာေကာ ရွိလို႕လား“
“မရွိဘူး။”
“ဒါဆိုလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ေျဖရတာေပါ့။”
…
ဖန္က်န္းရွီ ျင္ိမ္သက္ေသာ မွင္ကန္မွာ ေပၚ လာတဲ့ သတင္းဟာ ယံုၾကည္မႈ ျမစ္ ျမိဳ႕ေတာ္ တစ္ခုလံုးကို လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္နဲ႕ ပ်ံ႕နွံ႕သြားေတာ့တယ္။ လူတိုင္းကေတာ့ ဖန္က်န္း၇ွီ ဒီ ဆယ္ရက္တာကို သက္ေတာင့္သက္သာ ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္မယ္လို႕ ခန္႕မွန္းေနၾကတယ္။
ဖန္က်န္းရွီရဲ႕ ေန႕ရက္ေတြကေတာ့ သာယာ ေအးခ်မ္းေနပါတယ္။
ရန္ရႊယ္ကေတာ့ သူ႕အတြက္ လွပျပီး သပ္၇ပ္တဲ့ အခန္းတစ္ခုကို ငွားေပးထားတယ္။
ရန္ရႊယ္ကေတာ့ ဖန္က်နး္ရွီကို အေတာ္ေလး ဧည့္၀တ္ေက်လြန္းေနတယ္။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဖန္က်န္းရွွီဒီ လို အကူအညီယူတာက ရန္၇ႊယ္ကို အသံုးခ်ဖိဳ႕ မဟုတ္ဘဲ သူ႕ကိုယ္သူ ကာကြယ္ဖို႕ သပ္သပ္ပဲ ျဖစ္တယ္။

ဆူညံ ဆူညံလုပ္ေနတဲ့ ယင္ေကာင္ေတြကို ေရွာင္ဖို႕က ခက္ခဲတာေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူးေလ။
ျမိဳ႕ေတာ္ စာေမးပြဲၾကီးကိုေတာ့ နီးကပ္လာေတာ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အေတာ္ေလး ေအးခ်မ္းတဲ့ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကို ေပါက္ကြဲသြားေစတဲ့ သတင္းတစ္ခု ေ၇ာက္ရွိလာေတာ့တယ္။
ယြင္ခ်င္း၀ူ ယံုၾကည္ျမစ္ ျမိဳ႕ေတာ္ကို ေရာက္လာတယ္။
ယံုၾကည္မႈျမစ္ ျမိဳ႕ေတာ္ တစ္ခုလံုးကို မီးစအၾကီးၾကီး က်လာသလိုမ်ိဳး ဒီ အျဖစ္အပ်က္ဟာ ျမိဳ႕ေတာ္ကို လႈပ္ရွားေစတယ္။ ဒီကို ယြင္ခ်င္း၀ူ ေရာက္လာတာ အျပစ္သားအတြက္ အမိန္႕ေတာ္ေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြ သိၾကတယ္။
ဒီအျဖစ္မွာ သူမက ခံရတဲ့ သူေလ။
ေနာက္ျပီးေတာ့ ျမိဳ႕ေတာ္စာေမးပြဲ က်င္းပဖိဳ႕ သံုးရက္ပဲ လိုေတာ့တယ္။ ရိုး၇ာ အရဆိုရင္ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြနဲ႕ မိန္းမလွေလးေတြ စုေ၀းဖို႕ အခ်ိန္ က်ေရာက္လာျပီျဖစ္တယ္။
ယံုၾကည္မႈ ျမစ္ ျမိဳ႕ေတာ္မွာ စုေ၀းေနၾကတဲ့ေက်ာင္းေတာ္သားေတြ အကုန္လံဳးဟာေတာ့ ဒီ ယဥ္ေက်းမႈ ပြဲေတာ္မွာ ၀င္ေရာက္ ဆင္ႏႊဲဖိဳ႕ အသင့္ ျဖစ္ေနၾကေတာ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ထူးဆန္းတာကေတာ့ ဖန္က်နး္ရွီလည္း ပြဲေတာ္ကို မလာသလို။ ယြင္ခ်င္း၀ူလည္း ပြဲေတာ္ မလာဘူးျဖစ္တယ္။
ၾကီးက်ယ္ ခမ္းနာ္းတဲ့ ပြဲေတာ္ၾကီး ကေတာ့ အထီးက်န္တဲ့ သက္ျပင္းခ်သံေတြနဲ႕သာ အဆံုးသတ္သြားေတာ့တယ္။ 
ယံုၾကည္မႈ ျမစ္ ျမိဳ႕ေတာ္ မွာ ေ၇ာက္ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေမးခြန္းၾကီးတစ္ခု က်န္၇ွိေနေတာ့တယ္။
ယြင္ခ်င္း၀ူ ဒီ ျမိဳ႕ေတာ္ကို ေ၇ာက္လာတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။
ဖန္က်န္းရွီေၾကာင့္သာ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ပြဲေတာ္ၾကီးကို ဘာေၾကာင့္မလာတာလဲ။ ဒီလို အခြင့္ေရးေကာင္း တစ္ခုကို ဘာေၾကာ္င့္ လက္လႊတ္ရတာလျ။
ဒါ့အျပင္။
ယြင္ခ်င္း၀ူသာ ဖန္က်န္းရွီေၾကာင့္ ေ၇ာက္လာတာ မဟုတ္ခဲ့ရင္။ ဒီလို စာေမးပြဲ က်င္းပ ခ်ိန္နဲ႕ အခ်ိန္ကိုက္ျပီး ျမိဳ႕ေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ ေ၇ာက္လာတာလဲ။
လူေတြကေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
သူတို႕လည္း ဘာကို ယံုရမယ္မွန္း မသ္ိေတာ့တာေၾကာင့္ သံသယ အျပည့္နဲ႕သာ ျငိမ္ေနရေတာ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ လန္႕စရာ တစ္ခုကေတာ့ ျမိဳ႕ေတာ္ တာအို စာေမးပြဲ စတင္တာပဲ ျဖစ္တယ္။
စိတ္ေအးေအး ထားလုိ႕ ရပါမလား။
ဖန္က်န္းရွီလည္း ယံုၾကည္မႈ ျမစ္ျမိဳ႕ေတာ္ကို ေရာက္ေနတဲ့ အျပင္ ျငိမ္သက္ေသာ မွင္ကန္မွာေတာင္ ေပၚလာေသးတယ္။ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားနိုင္ေပမယ့္ တကယ့္ မုန္တိုင္းကေတာ့ အခုမွ ျပင္ဆင္ရံုသာ ရွိေသးတယ္။
ဒါက အခုမွ
ေလေျပေ၀ွ႕ရံုေလာက္ ၇ွိေသးတယ္။
အခုခ်ိန္က စျပီး တကယ့္ မုန္တိုင္း အစစ္ စတင္ျပီ။

အပို္င္ (၈၆)ျပီး၏။