နတ်ဘုရားမုခ်ဝ အတွဲ ၁ နတ္ဘုရားမုခ္ဝ အတြဲ ၁

GOG - Part 93

အပိုင္း (၉၃)
"သံုးရက္ေျမာက္ေန႕"
Translator: Sparrow Translations Editor: Sparrow Translations
ဒါ ဒါ စာေမးပြဲကို လက္တစ္လံုးျခား လုပ္တာပဲ။ သက္ေသ မလံုေလာက္ေပမယ့္ ဒီလို လုပ္တာကေတာ့ ေတာ္၀င္စာေမးပြဲကို မေလးမစား ရာက်လြန္းတယ္။ စည္းကမ္းေဖာက္တာပဲ။
စာေမးပြဲခန္းေစာင့္သူ ရဲ႕ အမူအယာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေအးစက္လာေတာ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕ လက္ကို ဖန္က်န္းရွီရဲ႕ အေျဖလႊာဆီ လွမ္းလိုက္ခ်ိန္မွာပဲ။ ဖန္က်န္းရွီ စာေရးေနတာကို သူသတိျပဳမိသြားတယ္။

ဘုရင္ ၀ူ က တိုင္ခြန္းကို ေမးတယ္။ " ေယဘူယ် အားျဖင့္ ဘယ္ အရာေတြက စစ္တပ္တစ္ခုကို ဖြံ႕ျဖိဳးေစဖိဳ႕ လိုအပ္လဲ။"

တိုင္ခြန္းက ျပန္ေျဖတယ္။ " ေ၇ွးလူေတြ ေကာင္းကင္ဘံုနဲ႕ ေျမကမၻာ မခြဲျခားခင္ အခ်ိန္တုန္းက တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတိဳ႕ရဲ႕ ေအာင္ျမင္ျခင္း ရႈံးနိမ့္ျခင္းဟာ နည္းဗ်ဳဟာနဲ႕ စိတ္အင္အား ေပၚ မူတည္တယ္။ "
အခု ငါတို႕ရဲ႕ စစ္တပ္ ႏွစ္တပ္ဟာ ဆန္႕က်င္ဘက္ အေျခအေနမွာ ရွိေနတယ္။ သံခ်ပ္ကာ တပ္သားေတြရဲ႕ စိတ္အား ကို ျမွင့္တင္ဖိဳ႕ နည္းလမ္း အသစ္ေတြ ဖနတီးဖို႕ လိုအပ္တယ္။ သိပ္သည္း က်စ္လစ္စြာ ၾကီးထြားမႈ ဟာ လြတ္ေျမာက္ဖိဳ႕ လမ္းစပဲ ျဖစ္တယ္။"
ဖန္က်န္းရွီ ေရးတာ သိပ္ကို ျမန္လြန္းလွတယ္။ ဘယ္အရာကမွ သူ႕ကို ရပ္တန္႕ႏိုင္မွာ မဟုတ္သည့္အလား။ တာအို နိယာမ စာအုပ္ၾကီးတစ္ခုလံဳး သူ႕ေ၇ွ႕မွာ ခ်ထားသည့္ အလား သိပ္ကို လ်င္ျမန္စြာ ေရးေနခဲ့တယ္။ သဴ႕ရဲ႕ စုတ္တံ ခ်လိုက္တဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ စာလံုးေတြဟာ ေခ်ာေမြ႕စြာ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့တယ္။ အခန္း ၂၇ ေျခာက္မ်ိဳးေသာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ သင္ၾကားမႈ နည္းလမ္း ။ " မျဖိဳခြင္း ႏိုင္ေသာ တပ္မဟာ" တစ္ခုလံုးကို သူ႕မွတ္ဥာဏ္ထဲကေန ကူးယူျပီးသြားျပီ ျဖစ္တယ္။
ဖန္က်န္းရွီရဲ႕ အေျဖလႊာကို ၾကည့္ေနတဲ့ စာေျဖခန္းေစာင့္သူ ဟာေတာ့ သူ လက္လွမ္းထားတဲ့ေနရာမွာပဲ ရပ္တန္႕ေနေတာ့တယ္။ သူ႕ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကေတာ့ ပြင့္ဟ သြားတာ ယင္ေကာင္ေတာင္ ၀င္လို႕ ၇ေနျပီ။
ဒါက ဘယ္လို ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။
ဖန္က်န္းရွီရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သူ ခုနကပဲ အတည္ျပဳျပီးတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥက ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ျဖစ္ရတာလည္း။ က်ပန္း စာေၾကာင္းေလး တစ္ေၾကာင္းကို အေျခခံျပီးေတာ့ စာအုပ္ က အခန္း တစ္ခုလံုးကို ခ်ေရးေနတာလား။
သူဘယ္လိုပဲ ေတြးေတြး ဒါက ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္လူး။
"ဒါဆို အခု ဘာမွားေနတာလဲ။" စာေမးပြဲခန္းေစာင့္သူက ဖန္က်န္းရွီ ခ်ေရးေနတဲ့ အခန္း ၂၇ ေျခာက္မ်ိဳးေသာ လွ်ိုဳ႕၀ွက္ သင္ၾကားမႈ နည္းလမ္းက စာလံဳးေလး တစ္လံဳးေတာင္ အမွား မပါတာကို သူေကာင္းေကာင္းသိတယ္။
စာေျဖခန္း ေစာင့္သူ ေနရာမွာတင္ ၾကက္ေသေသျပီး မလႈပ္ရွားႏိုင္ နားမလည္ႏုိင္ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။
"စာေျဖခန္းေစာင့္ ဆရာ ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးခ်င္တာမ်ား ရွိလို႕လား။"
ဖန္က်န္းရွီက လံုး၀ကို ေရးလို႕ျပီးသြားျပီ ျဖစ္တယ္။ စာေျဖလႊာ တစ္ရြက္လံဳး အျပည့္ျဖစ္သြားတာ တကယ့္ကို အားရစရာပဲ။ သူ႕ေခါင္းကို ေမာ့လိုက္ျပီး သူ႕နားမွာ ရပ္ေနတဲ့ ဆရာကို အျပံဳး အၾကီးၾကီးတစ္ခု ေပးရင္း ေမးလိုက္ေတာ့တယ္။
" မဟုတ ္ မဟုတ္ပါဘူး။" စာေျဖခန္းေစာင့္ ဆရာလည္း တစ္ခုခု ေျပာခ်င္ေနပင္မယ့္ အဆံုးသတ္မွာေတာ့ အကူအညီ မဲ့စြာ ေခါင္းကို ခါယမ္းလိုက္ရင္ း ထြက္ခြာသြားေတာ့တယ္။
ဖန္က်နး္ရွီကေတာ့ ထြက္သြားတဲ့ ဆရာကို ၾကည့္ရင္း ျပံဳးလိုက္မိေတာ့တယ္။ လွည့္စားတယ္ဆိုတာ အႏုပညာပဲ။
...
"ဒုန္" ေမာင္းသံ ဟာ ထြက္ေပၚလာေတာ့တယ္။
မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြကေတာ့ မ်က္ရည္နဲ႕ မ်က္ခြက္ ျဖစ္ေနၾကေတာ့တယ္။ ဒီ ယံုၾကည္မႈ ျမစ္ ျမိဳ႕ေတာ္ ေမးခြန္းက ခက္လြန္းတယ္။ စာေျဖသူ တစ္၀က္ေလာက္ဟာ တစ္လံဳးမွကို မေရးႏိုင္ပဲ အေျဖလႊာ အလြတ္တိုင္းကို သာ ထားခဲ့ၾကရတယ္။
ဒါကေတာ့ သူတို႕ တကယ္ပဲ စာေမးပြဲ က်ေတာ့မွာ ေသခ်ာေနျပီ။
ဖန္က်န္းရွီ စာေျဖခန္းထဲက ထြက္လာတာနဲ႕ လီကၽြမ္းစီကိုေတာ့ ေနာက္ထပ္ မေတြ႕ေတာ့ဘူး။ ရန္ရႊယ္ကိုပဲ တံခါး၀မွာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေ၇ခဲ ရုပ္တုၾကီးတစ္ခု တံခါ္းမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနသလုိပါပဲ။
ဖန္က်န္းရွီကေတာ့ အျပစ္မျမင္ပါဘူး။ ရန္ရႊယ္ပံုစံက လူတိုင္းရဲ႕ အၾကည့္ေတြကို ဖမ္းစားႏိုင္ေနတာျဖစ္တယ္။
ေက်ာင္းေတာ္သားေတြ ဟာ လူသား လႈိင္းလံုးၾကီးလို စာေျဖခန္းေတြကေန ထြက္လာေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ရန္ရႊယ္ရဲ႕ ေဘး ပတ္လည္ ႏွစ္မီတာေလာက္ ပတ္ပတ္လည္မွာေတာ့ အေတာ္ေလးကို လူရွင္းေနတယ္။