Εκείνος

12.8K 840 102
                                    

 Προσπαθεί να σταθεί όρθια αλλά πονάει. Παλιά πονούσε πολύ περισσότερο. Όταν ο πόνος κάποτε ήταν  μη διαχειρίσιμος, ένιωθε πως έπαυε να υφίσταται ως άνθρωπος. Δεν μπορούσε να εστιάσει σε καμία σκέψη,  πέρα απο τον πόνο. Για ένα περίεργο λόγο σχεδόν αναπολεί εκείνη την εποχή.

Κατεβαίνει προσεκτικά την μεγάλη ξύλινη σκάλα προσπαθώντας να μην λυγίζει το γόνατο της. Φαίνεται σκοτεινό το σπίτι..ο θόρυβος όμως ακούγεται πιο έντονος. Είναι..ξύλα..

Κάποιος ρίχνει με δύναμη ξύλα σε τζάκι..ακούγεται καθαρά ο υπόκωφος θόρυβος του μεντεμιού. 

Στα τελευταία σκαλοπάτια διακρίνει το ζεστό φως απο την φωτιά. Το τζάκι είναι μεγάλο και μαρμάρινο..η φωτιά είναι μεγάλη. Σχεδόν φωτίζει όλο το καθιστικό..κανένα άλλο φως στο σπίτι.Kαι κανένας δεν υπάρχει.Iσως να ήρθε ο γέρος να ανάψει την φωτιά.

"Είναι κανείς εδώ?" ακούγεται η φωνή της δυνατή και σταθερή. Το σπίτι είναι τόσο μεγάλο που σε δεύτερα η φωνή της επιστρέφει σε εκείνη πίσω σαν ηχώ.

Καμία απάντηση.

Προχωρά προς το τζάκι. Το σπίτι είναι κρύο..σφίγγει την ζακέτα της πάνω της και πλησιάζει την φωτιά.

Είχαν και στο οικοτροφείο μαρμάρινο τζάκι..τα χριστούγεννα πάντα έκαιγε..στις γιορτές..πάντα αγόραζε καινούργια ρούχα ..φορέματα..ήταν κακομαθημένη..απο την άποψη οτι είχε πάντα πολλά χρήματα και ξόδευε πολλά..μόνο στα χρήματα βέβαια υπήρξε κακομαθημένη..και αυτό κάποτε.

Κάποτε επίσης τα αγόρια την φλέρταραν..κάποτε..δίπλα σε μια άλλη φωτιά ήταν μια όμορφη κοπέλα . Κάποτε. Δεν ωφελεί να σκέφτεται το παρελθόν. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.

Ξαφνικά..δεν ξέρει πως αλλά..

Σχεδόν τον ένιωσε πίσω της.

 Ένιωσε πρώτα το βλέμμα του. Για κάποιο λόγο ανατρίχιασε σαν να κρύωσε κι έσφιξε και άλλο την ζακέτα πάνω της.

Γύρισε απότομα και κοίταξε πίσω της. Στο βάθος δεν ήταν κανείς. Αλλα με την άκρη του ματιού της είδε μια ακίνητη αντρική μορφή.

Γύρισε το κεφάλι της και κοίταξε τον άντρα. Σε μια άλλη περίπτωση θα έλεγε..χάρηκα..ή κάτι άλλο..αλλά δεν ξέρει πως να συμπεριφερθεί σε αυτή την κατάσταση.

Μπροστά της , με σάρκα και οστά έστεκε ο Αντρέας Εμπείρης.

Τον κοιταξε σαστισμένα, σχεδόν αμήχανα για μια στιγμή,τον είχε δει σε φωτογραφίες,ήταν προετοιμασμένη για εκείνον οτι είναι ένας ωραίος άντρας και όντως οι φωτογραφίες δεν υπερέβαλαν, ήταν  ψηλός με αθλητικό σώμα,με σκληρά χαρακτηριστικά , έντονες γωνίες στο πρόσωπο του ,μπλε μάτια και αδέξια μπερδεμένα μαύρα τσουλούφια να πέφτουν στο μέτωπο του. 

Μην μιλάςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα