Όλα γκρι

10.1K 814 190
                                    

Η Χαρά νιώθει τα γόνατα της να λυγίζουν καθώς σηκώνεται πάνω με φόρα. Το μόνο που θέλει είναι να φύγει απο αυτό το δωμάτιο.

"Δεν είσαι σε θέση για τίποτα. Κάτσε κάτω" το ύφος του Ανδρέα κοφτό . Με το δάχτυλο του της δείχνει το πάτωμα. 

"Θα κάνω οτι θέλω..δεν είμαι το παιχνίδι σου.." σηκώνεται ξανά πάνω καθώς αυτή την φορά στηρίζεται στο κομοδίνο για να μην πέσει. Με το άλλο χέρι προσπαθεί να κρατήσει το ριχτάρι πάνω της. Πως τόλμησε να μιλήσει τόσο χυδαία για εκείνη..μπροστά στην μητέρα του..καταλαβαίνει πως είναι πληγωμένος..αρνήθηκε να βγει απο την λίμνη για εκείνον..του έδειξε πως δεν φοβάται να πεθάνει..τι θέλει? ας την άφηνε να πεθάνει..

Κλείνει τα μάτια της . Νιώθει μπερδεμένη..

Η Κάτια ανεβασμένη στο ξύλινο τραπέζι τους παρατηρεί σιωπηλά. Αν την είχε αφήσει να πεθάνει ο Αντρέας..θα του έτρωγε πολλά σε αντάλλαγμα για να μην μιλήσει. Αλλά έχει ελπίδες..

"Θέλω να πάω στο δωμάτιο μου..θέλω να μην σας βλέπω .."  μουρμουρίζει θυμωμένη. Κάνει ένα βήμα να περπατήσει. Νιώθει εξάντληση. Ο Αντρέας κάνει κίνηση προς εκείνη να την σηκώσει αγκαλιά , αλλά του χτυπά το χέρι.

"Εσύ. Μην με αγγίζεις"

"Ποιό είναι το πρόβλημα σου? " το βλέμμα του σκοτεινιάζει. Την κοιτά έπειτα  λοξά. Ξέρει τι την πείραξε .

"Οτι σας πηδάω και τις δυο..αυτό σε πείραξε..έτσι? οτι το είπα μπροστά σου..δεν σε πείραζε βέβαια να σε πηδάω στα κρυφά.." 

Την βλέπει να ανοίγει απο έκπληξη τα μάτια της..είναι χυδαίος..είναι πρόστυχος που κάνει αυτή την συζήτηση..

Σηκώνει το χέρι της και με όση δύναμη της έχει απομείνει και  τον σφαλιαρίζει.

Την κοιτά έκπληκτος για μια στιγμή και μετά γελάει. Γυρίζει και κοιτάζει την Κάτια. Εκείνη του χαμογελά.

"Άλλες έχουν το όνομα..και άλλες την χάρη" λέει στην Κάτια και εκείνη του γνέφει καταφατικά.

Πάει για δεύτερη φορά η Χαρά να τον χτυπήσει αλλά αυτή την φορά της πιάνει δυνατά το χέρι και το γυρίζει πίσω απο την πλάτη της.

"Σοβαρέψου" της λέει καθώς εκείνη αφήνει ένα βογγητό πόνου. Την σηκώνει, την βάζει στον ώμο του και κατευθύνεται προς την σκάλα.

"Μην με αγγίζεις Αντρέα" λέει μέσα απο τα δόντια της.

"Μην ανησυχείς ..και για μένα δεν είναι ευχάριστο να σε αγγίζω.." η φωνή του σχεδόν αδιάφορη αλλά το σώμα του είναι τόσο σφιγμένο, όσο τα χέρια του πάνω στο σώμα της.

Μην μιλάςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα