Κουμπώνει το μπουφάν της ως απάνω και τον ακολουθεί.
Με το που βγαίνει έξω στη βροχή μια ριπή ανέμου πέφτει με δύναμη πάνω της και την κάνει να πισωπατήσει. Είναι πολύ αδύνατη για να σταθεί ενάντια στον άνεμο. Αλλά θα τα καταφέρει. Ίσα για να του αποδείξει πως δεν μπορεί εκείνος να την πτοήσει σε τίποτα.
Θέλει να την ζορίσει? ε..δεν θα του περάσει έτσι εύκολα.
Εκείνος χάνεται μέσα στην αποθήκη και βγαίνει σε λίγο έξω με δυο φτυάρια. Της πετάει το ένα στο χώμα και στρέφει το κορμί του προς το σωρό του σανού.
"Πρέπει να είμαστε γρήγοροι, η βροχή θα το μουχλιάσει " αρχίζει να φτυαρίζει και να το φορτώνει σε ένα καροτσάκι και απο εκεί το αδειάζει κάτω απο το υπόστεγο.
Το φτυάρι είναι βαρύ..δεν έχει αγγίξει ποτέ εκείνη κάτι τέτοιο..το παίζει στα χέρια της ίσα για να βρει την σωστή λαβή. Θα τα καταφέρει.
Σκύβει με το φτυάρι και ήδη νιώθει το πρώτο δυνατό πόνο στο πόδι της. Απλά δεν πρέπει να το σκέφτεται..ο πόνος δεν είναι εκείνη..αυτή είναι πάνω απο τον πόνο..αυτές οι σκέψεις την έκαναν να επιβιώσει τον καιρό που ο πόνος ήταν μη διαχειρίσιμος. Απλά πρέπει να αποστασιοποιηθεί απο τον πόνο. Δεν θα του κάνει το χατίρι να την δει να λυγίζει.
Συγκεντρώνει το νου της στην μηχανική κίνηση του φτυαρίσματος. Όσο πιο στερεοτυπικά επαναλαμβάνει την ίδια κίνηση , τόσο πιο γρήγορη γίνεται. Η βροχή δυναμώνει..ο αέρας δυναμώνει..είναι σαν όλοι τους να θέλουν να την κάνουν να λυγίσει. Αλλά δεν θα λυγίσει. Κοιτά το συννεφιασμένο ουρανό..είναι τόσο μαύρος και βαρύς που αν απλώσει το χέρι της έχει την αίσθηση οτι μπορεί να αγγίξει τα σύννεφα.
"Κουνήσου" της λέει απο δίπλα επιτακτικά. Τα γοητευτικά χαρακτηριστικά του προσώπου του είναι σκληρά σαν να μην έχει τίποτα μαλακό πάνω του. Η ματιά του σκοτεινή την διαπερνά με τρόπο περίεργο.
Δεν του δίνει σημασία..δεν θα του κάνει το χατήρι. Προσπαθεί το πρόσωπο της να είναι ατάραχο..καμία σύσπαση πόνου να μην φανερωθεί πάνω της..αν αυτός το διασκεδάζει που παίζει μαζί της..ε αυτή θα το διασκεδάσει διπλά.
Φτυαρίζει ασταμάτητα..τόσο που σχεδόν τον ανταγωνίζεται. Το καταλαβαίνει εκείνος..την κοιτά λοξά κάθε τόσο..του κάνει εντύπωση..περίμενε η κακομαθημένη ως τώρα να βάλει τα κλάματα ή έστω να διαμαρτυρηθεί. Το παίζει όμως ιστορία..έπρεπε να το περιμένει άλλωστε απο μια γυναίκα σαν του είδους της.
