Πώς λιώνει ο πάγος?

14.2K 841 88
                                    

Η επόμενη μέρα την βρήκε στο κρεβάτι να κοιτάζει το ξημέρωμα. Στο γυαλί του παραθύρου της σχηματίστηκε ένα λεπτό στρώμα πάγου και η θέα φαινόταν θολή. Το βραδινό ψύχος είχε παγώσει τα πάντα.

Ένιωθε κουρασμένη. Για ακόμη μια φορά μέσα στην νύχτα ξύπνησε κάθιδρη και αναστατωμένη απο τον εφιάλτη κι έπειτα δεν έλεγε να κλείσει τα μάτια της. Σηκώθηκε και ντύθηκε.


Το τζάκι σβηστό..στην κουζίνα δεν είναι κανείς. Άρχισε να ετοιμάζει πρωινό για τρεις.

Έσπασε τα αβγά, τα έκανε ομελέτα, έκοψε το ψωμί, έβγαλε τις μαρμελάδες και το τυρί απο το ψυγείο. Τα σέρβιρε στον πάγκο , τακτοποιημένα όλα, έκατσε απο δίπλα και κοίταξε έξω. Ο ήλιος ανέβηκε και ακούμπησε τις κορυφογραμμές. Δεν έτρωγε.

Σε λίγη ώρα άκουσε τα πρώτα βήματα..κι έπειτα και άλλα βήματα..ένα πνιχτό γέλιο , ένα σύρσιμο, ύστερα ησυχία και μετά ομιλίες. Μπήκαν και οι δυο μαζί στην κουζίνα. Το ελαφρύ χαμόγελο του Αντρέα έσβησε όταν την είδε να κάθεται απέναντι του.

"Καλημέρα" τους χαιρέτησε και τους δυο ευγενικά. Εκείνος πρόσεξε τους μαύρους κύκλους κάτω απο τα μάτια της. Η επιδερμίδα της λευκή, έμοιαζε παράξενα πραγματική. Σαν να υπήρχε και σαν να ήταν έτοιμη να εξαφανιστεί.

"Καλημέρα" ακούστηκε η βραχνή φωνή του καθώς πλησίασε τον πάγκο. Έβαλε λίγα αυγά , μια φέτα ψωμί στο πιάτο του και κάθησε στην άλλη άκρη της κουζίνας. Άνοιξε του υπολογιστή, φόρεσε τα γυαλιά του και καθώς έτρωγε άρχισε να γράφει συγκεντρωμένος.

Η Χαρά τον κοιτούσε ασταμάτητα. 

"Όμορφος ε?" ακούει την ψιθυριστή φωνή της Κάτιας . Δεν την κατάλαβε πως έτρωγε δίπλα της. Την κοιτάζει καθώς βλέπει το ειρωνικό χαμόγελο της Κάτιας να διαγράφεται ως μέσα στα μάτια της.

"Ε?" απαντά η Χαρά σαν να μην άκουσε και άρχισε για πρώτη φορά να τρώει. Έβαλε μια μεγάλη μπουκιά ψωμί στο στόμα της και ξεκίνησε να μασά κοιτώντας το πιάτο της.


"Κάτια ετοιμάσου να πάμε για προμήθειες στο χωριό"

ακούγεται η φωνή του Αντρέα , συγχρόνως γράφει και τρώει.

"Εγώ δεν είμαι για αυτές τις δουλειές" του απαντά γρήγορα, το ύφος της υπαινικτικό. 

"Σωστά" απαντά κι εκείνος καθώς βγάζει τα γυαλιά του και τα ακουμπά στα πλήκτρα του υπολογιστή.

Μην μιλάςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα