×Yuriko Miyamoto staje się celem Mafii Portowej przez wzgląd na jej Zdolność, a schwytać ma ją sam Akutagawa, który niebawem na własnej skórze przekona się na czym polega jej niezwykła umiejętność.×
Yuriko Miyamoto wzorowana jest na japońskiej pisar...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Środa again.
I mały redraw Yuriko.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Nie lubię tego, że Risshi-sha często reaguje na moje zdeterminowanie, bo wiesz... jestem zdeterminowany, by cię zabić.
Miyamoto w jednak chwili rzuciła w mężczyznę woreczkiem mąki, co dało jej sekundy, bo pokonać dzielący ich dystans i dotknąć jego karku palcami. To wystarczyło, by osunął się na beton.
- Też jestem zdeterminowana - wycedziła, naciągając rękawiczkę na dłoń. Zdjęła ją, gdy Itagaki na chwilę stracił czujność, a ona zyskała nieco swobody ruchów. - Nie wiem skąd wiecie o mojej zdolności, ale nie mam zamiaru robić niczego wbrew swojej naturze. Wtem mężczyzna zaśmiał się, jednak wciąż nie miał siły się podnieść. - Czyżby nauki tego gościa tak zmieniły twoją naturę, Wampirze? - wydusił przez zęby. - Oboje wiemy, że gdyby nie bariera, którą postawił, to już dawno byś mnie zabiła. Ha! Zabiłabyś każdego, kto chciałby stanąć ci na drodze. - Nieprawda! - krzyknęła kobieta, cofając się kilka kroków w tył. - Nie kradnę życia, a wy zostawcie mnie w spokoju do cholery! Po tych słowach wybiegła ze ślepej uliczki z błyszczącymi od zbierających się łez oczami. Miała serdecznie dosyć siebie, ich i swojej zdolności. Chciała normalnego, szczęśliwego życia, a nie nieustannej walki oraz zmagań z własną naturą. Mężczyzna znów nazwał ją wampirem, znowu przypomniał jej przeszłość, o której wolałaby zapomnieć. Yuriko zacisnęła pięści, stojąc już przed bramą do domu Akutagwy. Przecież dzięki nieoczekiwanwmu spotkaniu z psem mafii zrozumiała czego tak bardzo pragnęła. Z tą myślą udała się najpierw do kuchni, gdzie przy okazji umyła i przygotowała figi do zjedzenia, a następnie udała się do sypialni mężczyzny. - Proszę - mruknęła, stawiając talerzyk z owocami na szafce, a obok szklankęze świeżą wodą. - Co się stało? - zapytał nagle, a ona dopiero wtedy zorientowała się, że ma sporo otarć, a rękawiczki były nieco urodzone. Nie zwróciła na to uwagi, skupiona na własnych myślach. - Jakiś pijak chciał zabrać mi portfel, ale dałam sobie radę - skłamała, po czym sięgnęła do kieszeni, ponieważ usłyszała dźwięk dzwonka telefonu id szefa mafii. "Przyjdź do mojego biura. Pilne. PS Elise jest taka śliczna~♡" Yuriko uniosła jedną brew, ale zaraz westchnęła, ponownie chowają urządzenie do kieszeni. - Mori wzywa - rzuciła mimochodem. - Zajęłam się raportami, więc nie musisz się nimi przejmować. Mam coś przekazać od ciebie? - dodała, zabierając pustą szklankę. - Nie mam zamiaru przebywać nieustannie w domu - syknął w odpowiedzi, zerkając potajemnie na leżące na wyciągnięcie ręki figi. - Przekażę - odparła, kierując się mu wyjściu.
