κεφάλαιο 8

15.1K 428 6
                                    

Το κορίτσι γυρίζει και με κοιτάζει ενώ προσπαθώ να κουνήσω τα πόδια μου, δεν υπακούν.

"Μπορώ να σε βοηθήσω;" χαζογελά. Ο Χάρρυ ανακάθεται με αυτήν ακόμη πάνω του. Είναι ανέκφραστος. Κανένα ίχνος ντροπής ή έκπληξης. Πρέπει να κάνει συνέχεια τέτοια πράγματα.

"Ω.. χμ,. Όχι. Συγγνώμη. Ψάχνω για ένα μπάνιο,  κάποιος έριξε το ποτό του πάνω μου," εξηγώ γρήγορα. Αυτό είναι τόσο άβολο. Δεν εκπλήσσομαι που βρήκα αυτούς τους δύο σε αυτή τη στάση. Η ροζομάλλα και ο Χάρρυ μοιάζουν τέλειοι ο ένας για τον άλλο. Και οι δύο καλυμμένοι με τατουάζ, και οι δύο αγενείς.

"Εντάξει.; Τότε πήγαινε και βρες ένα μπάνιο."γυριζει τα μάτια της και νεύω βγαίνοντας από το δωμάτιο. Αφού η πόρτα κλείνει στερεώνομαι ενάντια της. Μέχρι τώρα το πανεπιστήμιο δεν έχει πλάκα, καθόλου. Απλώς δεν μπορώ να καταλάβω πως ένα πάρτι σαν και αυτό μπορεί να θεωρείται διασκεδαστικό. Αντί να ψάχνω για μπάνιο αποφασίζω να πάω στη κουζίνα και να πλυθώ εκεί. Το τελευταίο που θέλω είναι να ανοίξω καμία άλλη πόρτα και να βρω μεθυσμένους εφήβους, γεμάτους ορμόνες, τον ένα πάνω στον άλλο. Ξανά.

Η κουζίνα δεν είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί, αλλά γίνεται χαμός αφού οι προμήθειες ποτών βρίσκονται σε κουτιά στον πάγκο. Πρέπει να προσπεράσω έναν αηδιαστικό εμετό στο νεροχύτη για να φτάσω μια χαρτοπετσέτα και να τη βρέξω. Όπως την τρίβω στο φόρεμα μου, μικρά λευκά κομμάτια από το φτηνό χαρτί το κάνουν χειρότερα. Ξεφυσάω και γέρνω ενάντια στον πάγκο.

"Περνάς καλα;" ακούω τον Νάιαλ να λέει. Ανακουφίζομαι που βλέπω κάποιον γνωστό. Χαμογελάει ευγενικά και πίνει λίγο από το ποτό του.

"Όχι και τόσο, πόσο διαρκούν αυτά τα πάρτι συνήθως;"

"Όλη νύχτα.. και την μισή μέρα αύριο." γελάει και το σαγόνι μου πέφτει. Πότε θα θελήσει η Στεφ να φύγουμε; Ελπίζω νωρίς.

"Κάτσε!" πανικοβάλομαι "ποιος θα μας γυρίσει στις εστίες;"Τον ρωτάω, αναγνωρίζοντας τα κοκκινισμένα μάτια του.

"Δεν ξέρω.. μπορείς να πάρεις το αμάξι μου αν θες," προσφέρεται και εκπνέω.

"Δεν μπορώ να οδηγήσω το αυτοκίνητο σου, αν με σταματήσουν με ένα μάτσο ανήλικους μεθυσμένους θα μπλέξω άσχημα." Δεν μπορώ να φανταστώ την έκφραση της μητέρας μου όταν θα με βγάζει από τη φυλακή.

"Δεν είναι και τόσο μακριά. Μπορείς απλά να πάρεις το αμάξι μου. Δεν έχεις αγγίξει το ποτό. Αλλιώς μπορείς να μείνεις εδώ, εκτός αν θες να οδηγήσω εγώ. Μπορώ να ρωτήσω τριγύρω αν κάποιος- "

"Όχι εντάξει. Θα σκεφτώ κάτι." Αυτό το πάρτι γίνεται όλο και πιο προβληματικό από λεπτό σε λεπτό.

After - Mετά ✔Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα