After - Mετά ✔

κεφάλαιο 48

Δεν υπάρχει ίχνος του Χάρρυ στα ντουζ οπότε ελπίζω να μην έφυγε με μια από όλες αυτές τις κοπέλες. Δεν κρατούσε ούτε ρούχα μαζί του, οπότε αν έκανε όντως μπάνιο, θα φόρεσε τα βρώμικα. Ο Χάρρυ θα μπορούσε να φορέσει ακόμη και λασπωμένα ρούχα και να φαίνεται ομορφότερος από κάθε αγόρι. Εκτός τον Νώα, υπενθυμίζω στον εαυτό μου. Σκουπίζομαι, ντύνομαι και γυρίζω πίσω στο δωμάτιο. Ανακουφίζομαι όταν βρίσκω τον Χάρρυ καθισμένο στο κρεβάτι μου. Δεν φοράει μπλούζα και τα μαλλιά του είναι ακόμη νωπά. Κλείνω το στόμα, επιβεβαιώνοντας πως δεν μου τρέχουν τα σάλια. Η φαρδιά μωβ μπλούζα μου και το τζιν φαίνονται αστεία σε σύγκριση με το άνετο μαύρο τζιν του και το γυμνό του δέρμα. Τουλάχιστον φοράω το κολλητό μου παντελόνι.

"Πολύ άργησες."λέει και ξαπλώνει προς τα πίσω. Οι μύες του συσπώνται καθώς βάζει τα χέρια του πίσω από το κεφάλι του.

"Υποτίθεται πως θα είσαι καλός μαζί μου, θυμάσαι;"λέω και πηγαίνω στη ντουλάπα της Στεφ κι ανοίγω το ένα φύλλο αποκαλύπτοντας τον καθρέφτη. Αρπάζοντας την τσάντα με τα καλλυντικά της Στεφ, κάθομαι και σταυρώνω τα πόδια μπροστά του.

"Είμαι καλός."

Μένω ήσυχη καθώς προσπαθώ να απλώσω λίγο μεικ απ. Έπειτα από τρεις απόπειρες, να σχεδιάσω μια ίσια γραμμή στο βλέφαρο μου, πετάω το άι λάινερ στον καθρέφτη και ο Χάρρυ γελάει.

"Έτσι και αλλιώς δεν το χρειάζεσαι."μου λέει.

"Μου αρέσει."υπερασπίζομαι τη γνώμη μου κι εκείνος γυρίζει τα μάτια του. "Καλα, μπορούμε να περάσουμε όλη τη μέρα εδώ με εσένα να προσπαθείς να χρωματίσεις το πρόσωπο σου."λέει. Πάει ο ευγενικός Χάρρυ..

Το καταλάβαινει και ζητάει συγγνώμη ενώ ξεβάφω τα μάτια μου, παραιτούμαι από την διαδικασία του μακιγιάζ.

"Είμαι έτοιμη."του λέω και σηκώνεται.

"Θα βάλεις καμία μπλούζα;"ρωτάω και κουνάει το κεφάλι του.

"Ναι, έχω μια στο πορτ-μπαγκάζ."στο μυαλό μου έρχεται η μέρα στο ρέμα, είχε πάρει και τότε μια μπλούζα από το πορτ μπαγκάζ του. Δίκιο είχα: πρέπει να έχει ατελείωτα αποθέματα εκεί μέσα. Δεν θέλω να σκεφτώ καν τους λόγους γι'αυτό.

Πιστός στο λόγο του, πιάνει ένα μακό μαύρο μπλουζάκι από το πορτ-μπαγκάζ και το περνάει από το κεφάλι του.

"Σταμάτα να με κοιτάς και μπες στο αμάξι."με πειράζει. Τραυλίζω σε άρνηση και υπακούω.