"Λοιπόν, τι φαγητό σου αρέσει;"με ρωτάει ο Χάρρυ και γελάω. Είναι υπερβολικά συνηθισμένη ερώτηση για εμάς. Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε πολλά ο ένας για τον άλλο, εκτός του ότι δεν αντέχουμε ο ένας τον άλλο και ότι είμαστε τα άκρως αντίθετα. Πιάνω σε κότσο τα ανακατεμένα και σχεδόν στεγνά μαλλιά μου και σκέφτομαι για ένα λεπτό τι θα ήθελα να φάω.
"Λοιπόν, μου αρέσει οτιδήποτε, αρκεί να ξέρω τι είναι, και να μην περιέχει κέτσαπ."του λέω και γελάει.
"Δεν σου αρέσει η κέτσαπ; Δεν υποτίθεται πως την λατρεύουν όλοι οι Αμερικανοί;"με πειράζει.
"Δεν ξέρω, πάντως είναι αηδιαστική."γελάμε μαζί και τον κοιτάζω. Το χέρι του είναι ακόμα στον μηρό μου και εύχομαι να μην το βγάλει ποτέ.
"Ας φάμε κάτι απλό τότε."
Νεύω και απλώνει το χέρι του για να δυναμώσει τη μουσική αλλά σταματάει και το αφήνει ξανά πάνω μου.
"Λοιπόν, τι σκοπεύεις να κάνεις μετά το πανεπιστήμιο;"με ρωτάει. Μου έχει ξανακάνει αυτή την ερώτηση, στο δωμάτιο του.
"Θα μετακομίσω κατευθείαν στο Σηάτλ, και ελπίζω να βρω κάποιον εκδοτικό οίκο για να δουλέψω εκεί ή ίσως να γίνω συγγραφέας. Ξέρω είναι χαζό."λέω, ξαφνικά νιώθω ντροπή για τις προσδοκίες μου. "Μου έχεις ξανακάνει αυτή την ερώτηση, θυμάσαι;"
"Όχι δεν είναι. Ξέρω κάποιον που ξέρει τον γενικό διευθυντή του εκδοτικού οίκου ΒΑΝΣ, είναι λίγο μακριά αλλά θα έπρεπε να κάνεις τη δήλωση για να τη πρακτική σου εκεί, θα μπορούσα να του πω δυο λόγια."
"Τι; Θα το έκανες αυτό;" Είμαι έκπληκτη, αν και είναι καλός την τελευταία μια ώρα, αυτό είναι παραπάνω από όσα περίμενα.
"Ναι, δεν είναι κόπος."μοιάζει ντροπαλός. Είμαι σίγουρη πως δεν είναι συνηθισμένος στο να κάνει καλές πράξεις.
"Ουάου, σε ευχαριστώ. Πραγματικά. Χρειαζόταν να βρω δουλειά ή άσκηση σύντομα ετσι κι αλλιώς και αυτο θα ήταν σαν ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα."του λέω και χτυπάω παλαμάκια. Γελάει και κουνάει το κεφάλι του.
"Παρακαλώ." Μπαίνει σε ένα μικρό πάρκινγκ, το οποίο έχει ένα μικρό πέτρινο κτήριο στο κέντρο του. "Το φαγητό εδώ είναι απίθανο."λέει και πηδάει έξω από το αμάξι. Περπατάει ως το πορτ παγκάζ και το ανοίγει, πιάνοντας μια άλλη μακό μαύρη κοντομάνικη μπλούζα, πρέπει να έχει άπειρες προμήθειες. Τον απολάμβανα γυμνόστηθο τόσο πολύ, που σχεδόν ξέχασα ότι θα έπρεπε να ντυθεί.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
After - Mετά ✔
Fanfiction[Ολοκληρωμένη] Η Τέσσα Γιάνγκ είναι μια δεκαοχτάχρονη μαθήτρια που ζει μια απλή ζωή. Έχει καλούς βαθμούς και ένα γλυκό αγόρι. Προσχεδιάζει τα πάντα, έως ότου γνωρίζει έναν αγενή τύπο, τον Χάρρυ, με πολλά ταττού και σκουλαρίκια, ο οποίος καταστρέφει...
