After - Mετά ✔

κεφάλαιο 10

"Σε ρώτησα τι στο διάολο κάνεις εσύ στο δωμάτιο μου. " Ο Χάρρυ επαναλαμβάνει τόσο θυμωμένα όσο και την πρώτη φορά. Τα μακρυά του πόδια έρχονται μπροστά μου και πιάνει το βιβλίο από τα χέρια μου. Το τοποθετεί πίσω στο ράφι. Το μυαλό μου τρέχει. Βήχει αγενέστατα και κουνάει το χέρι του στο πρόσωπο μου.

"Ο Νάιαλ μου είπε να φέρω εδώ τη Στεφ."Η φωνή μου ακούγεται με το ζόρι. Πλησιάζει ένα βήμα και αφήνει μια δυνατή ανάσα. Δείχνω στο κρεβάτι και τα μάτια του ακολουθούν το χέρι μου. "Μέθυσε και ο Νάιαλ ειπε-"

"Σε άκουσα την πρώτη φορά."με διακόπτει. Περνάει το χέρι του στα μαλλιά του, είναι ξεκάθαρα θυμωμένος. Γιατί τον νοιάζει τόσο πολύ το γεγονός πως είμαστε στο δωμάτιο του; Για ένα λεπτό..

"Είσαι στην αδελφότητα;"ρωτάω. Το σοκ είναι προφανές στη φωνή μου. Ο Χάρρυ δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα που είχα για τα παιδιά στις αδελφότητες.

"Ναι..και;"απαντάει και με πλησιάζει ακόμη περισσότερο. Ο χώρος μεταξύ μας είναι μικρότερος από δύο βήματα. Προσπαθώ να ξεφύγω από πίσω αλλά η πλάτη μου χτυπάει στη βιβλιοθήκη. "Σε εκπλήσσει, Τερέσα;"

"Σταμάτα να με λες Τερέσα!"με αποσυντονιζει.

"Αυτό δεν είναι το όνομα σου;"ανασηκώνει τους ώμους του, η διάθεση του έχει ελαφρύνει.

Ξεφυσάω και γυρίζω από την άλλη. Δεν έχω ιδέα που πάω αλλά πρέπει να απομακρυνθώ από τον Χάρρυ για να μην τον χαστουκίσω. Ή να μην κλάψω. Αυτή η μέρα ήταν τεράστια οπότε ίσως πρώτα θα κλάψω και μετά θα τον χαστουκίσω. Ή ίσως μπορώ να τα κάνω και τα δύο ταυτόχρονα;

"Δεν μπορεί να μείνει εδώ."Λέει όταν φτάνω στην πόρτα. Μόλις γυρίζω έχει τον μικρό κρίκο που φοράει στα χείλη του, ανάμεσα στα δόντια. Τι τον έκανε να θέλει να βάλει κρίκο στο χείλος του και στο φρύδι του; Πρέπει να πόνεσε.

"Και γιατί όχι; Νόμιζα πως ήσαστε φίλοι."

"Είμαστε,"λέει, "αλλά κάνεις δεν μένει στο δωμάτιο μου."σταυρωνει τα χέρια του στο στήθος και για πρώτη φορά από τη στιγμή που τον γνώρισα ξεχωρίζω ένα από τα τατουάζ του. Είναι ένα τριαντάφυλλο, χτυπημένο στη μέση του πήχη του. Ο Χάρρυ; Με ένα τατουάζ τριαντάφυλλο;

Νιώθοντας γενναία και ενοχλημένη, αφήνω ένα γέλιο. "Ωω..καταλαβα. Άρα μόνο τα κορίτσια που φασώνονται μαζί σου μπορούν να μπουν στο δωμάτιο σου.."Μόλις τα λόγια βγαίνουν από το στόμα μου το χαμόγελο του μεγαλώνει.