After - Mετά ✔

κεφάλαιο 88

Κάνω πίσω μπουσουλώντας ενώ ο Χάρρυ σηκώνει το κεφάλι του Ντάν, με τα χέρια του, ακόμη τυλιγμένα γύρω από τον λαιμό του, και το χτυπάει με δύναμη στο γρασίδι. Για μια στιγμή αναρωτιέμαι αν ο Χάρρυ θα έκανε το ίδιο αν βρισκόμασταν στο τσιμέντο. Η απάντηση μου δίνεται όταν ο Χάρρυ σηκώνει ψηλά τη γροθιά του και την κατεβάζει στο σαγόνι του Ντάν.

"Χάρρυ!"ουρλιάζω και σηκώνομαι όρθια. Όλοι οι άλλοι απλά παρακολουθούν, ο Τζέις όμως φαίνεται να το διασκεδάζει κι ακόμη και ο Ρόνι δείχνει ευδιάθετος.

"Σταματήστε τον!"παρακαλάω τον Τζέις όμως εκείνος κουνάει αρνητικά το κεφάλι του καθώς το χέρι του Χάρρυ προσγειώνεται στο ήδη ματωμένο πρόσωπο του Ντάν.

"Το περιμέναμε να συμβεί, αστούς να ξεσπάσουν. Θες κάτι να πιεις;"μου χαμογελάει πονηρά.

"Τι; Όχι δεν θέλω κάτι να πιω! Τι διάολο έχεις πάθει;"φωνάζω. Κόσμος έχει μαζευτεί πλέον γύρω τους και ζητωκραυγάζει στον καβγά, χαίρομαι που δεν χτυπάει ο Ντάν τον Χάρρυ όμως πρέπει όπως κι να'χει να σταματήσουν.

Φοβάμαι να κάνω την προσπάθεια να σταματήσω μόνη μου τον Χάρρυ όποτε όταν ο Ζέυν εμφανίζεται στην αυλή, τον φωνάζω. Τα μάτια του με εντοπίζουν απευθείας και πλησιάζει.

"Σταμάτησε τον, σε παρακαλώ!"φωνάζω. Όλοι φαίνονται ήρεμοι, εκτός από εμένα. Αν συνεχίσει να τον χτυπάει θα τον σκοτώσει. Είμαι σίγουρη.

Ο Ζέυν μου νεύει και πάει προς τον Χάρρυ. Τον αρπάζει από την μπλούζα του και τον τραβάει προς τα πίσω. Ο Χάρρυ πιάνεται απροετοίμαστος οπότε απομακρύνεται εύκολα από το σώμα του Ντάν. Ο Χάρρυ δίνει μια στο Ζέυν μα εκείνος την αποφεύγει και τοποθετεί τα χέρια του στους ώμους του. Του λέει κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω και γνέφει προς το μέρος μου. Τα μάτια του Χάρρυ βγάζουν φωτιές, οι αρθρώσεις του είναι ματωμένες και το μπλουζάκι του σκισμένο από την λαβή του Ζέυν. Το στήθος του ανεβοκατεβαίνει γρήγορα. Δεν κάνω κίνηση να πάω κοντά του, ξέρω πόσο έξαλλος είναι μαζί μου. Το βλέπω. Δεν φοβάμαι τον Χάρρυ με τον τρόπο που ίσως θα έπρεπε, αν και μόλις έγινα μάρτυρας ενός ξεσπάσματος του, ξέρω πως ποτέ δεν θα με πληγώσει σωματικά.

Καθώς ο ενθουσιασμός καταλαγιάζει, οι περισσότεροι επιστρέφουν μέσα στο σπίτι. Το στραπατσαρισμένο σώμα του Ντάν βρίσκεται ακόμη στο πάτωμα ενώ ο Τζέις του τείνει το χέρι για τον βοηθήσει. Στέκεται στα πόδια του και σηκώνει το μπλουζάκι του για να σκουπίσει το ματωμένο του πρόσωπο. Φτύνει μια μίξη από αίμα και σάλιο και εγώ κοιτάζω αλλού.