Lost and Fallen (Memories #1)

Chapter 5

After we finish eating our breakfast ay umalis rin agad si Asyo. Mukhang okay naman sila ni Amira na parang hindi siya nagalit sa nakita niya kahapon. Tahimik lang ako sa buong oras ng pagkain namin. Paano ba naman kasi, iniisip ko pa rin lahat ng sinabi niya kanina. Joke lang ba yon? I hope so kasi narinig ko tumawa siya.

Pero paano pag totoo? Na hindi pala siya nagbibiro! Then maybe, I should try my best para di mag cross ang landas namin! Tama! yon nga ang gagawin ko!

1 linggo na ang lumipas simula ng araw na nagkasagutan kami sa balkonahe ng bahay.

So far, tahimik naman ang buhay ko kasi di pa kami nagkikita mula noon. I did everything to avoid him. Everytime na dadalaw siya kay Amira ay magkukulong ako sa kwarto. Ilang aya nila Ling at Yan na rin ang tinanggihan ko para iwas encounter sa kaniya. Delikado na, kaibigan niya pa man ang boyfriend ni Yan.

"Naiinis na ko sayo Luck" Ling said while rolling her eyes on me " Lagi mong sinasabi na masakit ang ulo mo kaya di ka sumama sa Serenade, ayaw mo rin kaming samahan maligo sa Falls, pero kasi mukhang okay ka rin naman ah!"

"Sumakit talaga ang ulo ko nun Ling kaya di ako sumama." Totoong sumakit ang ulo ko kaya di ako nakasama sa kanila noong isang araw. Wala pa rin akong maalala maliban doon sa huli.

"Oo alam ko! Pero kinabukasan inaya ka ulit namin pero tumanggi ka ulit."

I guiltily smiled at them. Damn! I don't want them upset.

"Sorry"

"Okay lang Luck, bumawi ka na lang ngayon. Punta tayong Falls tapos maliligo tayo. Tayong tatlo lang naman, Ikaw, si Yan tsaka ako." Ling said trying her best to convince me.

"Hindi kasama si Spice Yan?." I ask her in pleasant way. Mukha kasi siyang badtrip.

Tahimik lang siyang nakaupo at di sumasali kay Ling sa pag convince sakin. Usually kasi pareho silang maingay at makulit kung anong sinasabi para maconvince ako.

She shake her head "Hindi eh, may lakad din raw sila ng Flying Kick."

Ow! Kung may lakad sila ibig sabihin di ko makikita si Asyo. Okay lang naman sigurong umalis ako total nababagot na rin ako dito sa bahay.

Inakbayan ako ni Ling "So sasama ka na?"

I slowly shook my head and sadly smiled at her "I can't"

Biglang nawalan ng lakas ang pagkaka-akbay niya sa akin at bumaling siya kay Yan "Tayo na lang Yan" sobrang lungkot ng pagkakasabi niya, nakakakonsensiya tuloy.

"Sige alis na kami luck, next time na lang" hindi ako sumagot hanggang sa nakalabas sila ng bahay.

I quickly get my things na kakailanganin sa swimming and run outside to chase them. Naabutan ko silang mabagal na naglalakad, malungkot silang nag-uusap . I smiled.

I stop few steps away from them "Hindi niyo man lang ako pinilit" hinihingal na sabi ko. Halos mapatalon sila sa gulat. I covered my mouth to stop my self from laughing. Napitili si Ling habang napamura naman si Yan.

"Sama ka na?" gulat pa rin na sabi ni Yan.

"Ay hindi, ihahatid ko lang kayo." I said while grinning.

"I so love you talaga Luck" tiling sigaw ni Ling bago ako tinalon at yakapin. Nakisali pa si Yan kaya natumba kami. Nabitawan ko ang mga dala ko. Damn! ang sarap talaga nilang maglambing, minsan, sa sobrang sarap feeling ko kailangan kong magpaospital.

First time kong maligo dito sa Falls. Malinis ang tubig na nagmumula sa taas ng bundok na bumabagsak dito sa ilalim. Pwede kang tumalon mula sa itaas. Ling was right, kaming tatlo lang talaga ang nandito. The place was so peaceful to the point that it creeps me out thinking theres something invisible were living here but I'm not scared because I'm with Yan and Ling na kasalukuyang naglalatag ng picnic mat dito sa mabatong bahagi ng falls.