Lost and Fallen (Memories #1)

Chapter 40

We get back together.

Ganoon nga talaga kapag mahal mo.

Whatever obstacles come on our way, still we we end up together. At the end of the day we have each other. The reason why we last for  3 years. 3 years of loving and fighting, my friends admire the relationship we have. Hindi kasi lahat ng mga relationship na nagsisimula sa High school ay tumagal. But we prove that our love is not that shallow kasi hanggang ngayon na 2nd year college na kami, plus we are studying in different school. Kami parin. Sa kabila ng hectic na schedule kasi I'm taking up bussiness course habang siya ay nasa med school.

Admiring right?

But its not easy to have this kind of relationship.

Lalo na ng mayanig ang relasyon namin noong nakaraang isang taon. Its not about his cheating issue, its not about caughting him kissing with his ex but its something more than that. Nagkabalikan man kami pero hindi na tulad ng dati. I mean ganun pa rin naman siya-sweet, caring and understanding. Hindi naman nagbago iyon.

Pero kasi...

May kung anong nagpapagabag sa loob ko. Pakiramdam ko may tinatago sila sa akin. Bagay na sa tingin ko sa oras na malaman ko ay baka ikasira ng tiwala at pag-ibig na akala ko totoo.

Bigla ring naging sentive ang usapang family sa amin. Hindi na siya pumunta sa bahay at ganoon rin ako sa kanila. Kahit gustuhin ko man ay siya na mismo ang umaayaw. Para siyang nagkaroon ng allergic reaction kapag naririnig ang about sa family matters ko.

"Bakit ka pa kasi nagpumilit na lumabas tayo. Okay lang naman sakin kahit hindi na matuloy muna ang date natin. Mas importante sa akin ang makabawi ka ng tulog."

Nag-aalalang sabi ko kay Zryll, napabuntong hininga ako ng makita ang lalim at itim na nakapalibot sa mata niya. Ang gwapo niya pa rin kahit na may eyebags. Sa katunayan kanina ko pa nga pinanggilan ang pisngi niya dahil kamukha niya na ang paborito ko na si panda.

A cute and handsome panda with deep and warm blue eyes.

He's really lack of sleep, na kapag tinitigan ko siya feeling ko babagsak na lang siya sa sobrang antok. I know how hard going into med school, I understand him if he would ditch me to cope up with his sleep pero pumunta pa rin siya kahit na kadalasan tulog lang siya sa mga date namin.

Hindi ko naman siya inaaway dahil don. Sobrang na apprrciate ko nga na bumabawi siya ng oras sa akin.

"Hmmm" he hummed. Pinitik ko ang noo niya sa kandungan ko. Namula agad dahil sa sobrang puti niya. Ang putla rin ng labi niya. "I told you, we will met someone today."

I looked up to think. "Sino? Si tita? Or your step brother?"

Napamulat siya ng wala oras. "Not them." malamig niyang saad.

This is what I'm talking about. It always goes this way kapag nagtatanong ako about sa family niya o di kaya ay kinukwento ko sa kaniya ang mga away nila Daddy. Isa rin ito sa dahilan kung bakit nahirapan ako. I think I was left alone. Wala si Kuya, galit ako kay Daddy kaya kahit nasa bahay siya hindi ako lumalabas ng kwarto, si Mommy naman isang beses lang sa isang buwan kung umuwi. Tapos nauubos pa ang araw na iyon sa mga pagtatalo nila ni Daddy. Wala akong masabihan ng nararamdamn ko kasi ilag si Zryll sa ganitong usapan. My friends were busy to their study lalo na si Alavi na may problema rin sa pamilya.

Only Hawthrone gave me hope. He never missed to videocall me at night and asked me if I were okay. He just there to listen.

Pero natigil ang lahat ng magkagirlfriend siya. Of course I deeply understand that.

Napabuntong hininga ako at nilibot ang mata sa paligid. Bumaba ang tingin ko kay Zryll na nakapikit parin sa kandungan ko. I took my phone and take some picture of him. Napahagikgik ako ng kumunot ang noo niya, kinamot niya ang pisngi at ng sandaling imulat niya ang mata ay eksaktong magclick ng camera.