Chapter 43

41 2 0
                                    

I'll try to update one chapter per week, kung sipagin baka magawa ko rin ang dalawa. Masyadong busy na kasi ako sa online class.. TBH, I want LAF to be done para maka move on na ko sa next story.

*    *   *

The sound of my fingers tapping my table is the only noise that I could hear in the middle of this night. The night is deep, everyone fell asleep but here I am still awake at my room. I gritted my teeth and tap my fingers again.

Please...

I shifted on my seat, took a deep breath and look at the broken phone again. Just by a glance of it, I could remember all the memories I have, those selfies I took with Zryll, I remember filming Daddy while teasing Mom and taking epic pic of my friends and Kuya Breeze.

Nostalgic. That's what it is.

Pinirmi ko ang titig sa dating cellphone, pinagdikit ko ang palad habang hinihintay na matapos ang loading nito. I am trying to revive it, maybe it can help me in anyway that it could,  hindi ko nga lang alam kung may katapusan ba ang loading nito. Hayss.. Lucky! Be patient, sabi nga nila Patience is a virtue. Tsaka isa pa mukhang napuruhan talaga ito dahil sa basag basag na screen. Swerte ko na lang na nasa akin parin ito ngayon.

"Please" I whispered again, still tapping my fingers.

Nanlumo ako nang makitang naging itim ang paligid nito at namatay ulit. Ilang ulit na bang nangyari to? Nalungkot ako, kahit kasi sabihin ko pang nalilito ako hanggang ngayon ay may parte parin sa akin na sana mabuksan ko parin ito at makausap man lang sila Daddy.

Naihilamos ko ang palad sa mukha sa sobrang frustrated ko. Napatuwid ang pagkaka-upo ko nang may maalala. Umawang ang bibig at ilang sandali lang ay kumurte ang ngiti rito.

"Right!" I said out of enthusiasm.

I hurriedly stood up, and look around my room searching for something that could help me . My foot hit on the cabinet but I didn't have the chance to feel the pain because of my eager to find what I need. Ilang minuto na naghanap ako at halos halughugin na ang buong kwarto makanap lang ng screw driver. I rememberedJupi doing this on his phone using that, he's a real pro when it comes to fixing broken things but one thing that he cannot fixed.

His heart.

Nang wala akong makita ay bumalik ako sa bedside table ko at naupo. Sa inis ay binuksan ko ang drawer nito para ipasok na lang ang cellphone doon. It was like heaven trying to sent me a sign , that I need to uncover the mystery of my life kasi pagkabukas ay agad kong napansin ang kumpol na hair clip na hindi ko pa nagamit dahil sa hindi naman ako mahilig mag-ayos.

Bagay na malayo sa katauhan ni Berry. Berry knows how to take good care of her self. She loves being pretty and beautiful eveytime. Samntalang si Lucky, walang pakialam sa kung ano man ang itsura niya.

I smiled.

"Okay na to." Bulong ko ulit, sinimulan ko nang buklatin ang loob ng cellphone ko.

The phone looks fine outside but when I opened it, that's when I realize that its a mess inside. Just like in human, others may look okay outside but if you go through inside, you'll know how broken and shattered they are.

Matagal bago ko naisayos rin ang lahat, halos inabot na ko ng isang oras, sa katunayan sumasakit na ang mata ko at parang ang sarap matulog pero alam kung hindi rin naman ako makakatulog sa kakaisip nito kaya mabuti nang tapusin ko na lang ngayon. Kinurap ko ang mata habang matamang hinihintay ang pag ilaw ng cellphone.

"Yes!" Impit na hiyaw ko nang makitang naopen ko rin sa wakas. "Thanks Jupi, I owe you one. I swear to treat you kapag nagkita tayo. Oh My gosh I so love you talaga Jupi!" Masayang sabi ko at dali-daling pinindot ang facebook app ko. I don't know if naka log in pa ba ako pero okay lang naman kasi naalala ko pa rin naman ang password ko but its a good thing that I don't have to do that. I was in rush and my heart beating so fast.

Lost and Fallen (Memories #1)Where stories live. Discover now