I Love The Way You Are

Chapter 73 New Beginning

Hello mga ka-ninja. Eto na! Abangan natin kung ano na ang sitwasyon ni Cevi

Just read unto this chapter (;

Writer's PoV

"Per favore benvenuto(PLEASE WELCOME), my new assistant CEO, no other than Cole Jackson Bretman. Facciamo un grande applauso(LET'S GIVE HIM A BIG ROUND OF APPLAUSE)" Mr. Wilkerson

Nagpalakpakan naman ang mga bisita para kay Cole. Agad namang lumapit si Cole kay Mr. Wilkerson at binigyan ito ng mahigpit na yakap

"Gracie Señior(THANK YOU SIR). Hello everyone. I'm so thankful to Mr. Wilkerson because he gave me this opportunity, I didn't expect it. But anyway, thank you guys for coming in this glorius event and I hope you're enjoying it. That's all. Thank you. Thank you Mr. Wilkerson" mahabang litanya ni Cole

Muling nagpalakpakan ang mga tao para sa sinabi ni Cole. Agad siyang lumapit sa kinaroroonan ni Mr. Wilkerson at binigyan niya ulit ito ng yakap

"You deserve it Cole. You're always welcome, don't worry about that" sabi naman ni Mr. Wilkerson sabay bitaw sa yakap na yun

Ngumiti na lang din si Cole kay Mr. Wilkerson dahil di na siya nakapagsalita dahil sa nararamdaman niyang saya ngayon

Mga ilang sandali pa ay natapos na din ang event na yun at agad namang nagtungo sa taas si Cole para makapagpahinga

"Oh Cole you have your first shoot tomorrow, don't be late okay. Don't forget that" paalalang sabi sa kanya ng kanyang manager na si Justin

"Yes Sir. Thank you for reminding me" sabi naman ni Cole

Agad na ring umalis ang kanyang manager at agad na din siyang nagbihis para makapagpahinga

Pero? Sino nga ba si Cole Jackson Bretman???

FLASHBACK

Cevi's PoV
After nung nangyari sa amin ni Gyl agad akong umalis ng Pinas nun at nagtungo sa Japan. Gulong-gulo ako nun at di ko alam kung ano ang gagawin ko. Walang tumutulong sa akin, tanging ako lang

Di ko naman ginusto na mangyari sa amin ni Gyl yun eh. Di lang siya ang nasasaktan, kahit mismo ako na nang-iwan sa kanya nasasaktan din. Naisip ko kasi na baka di talaga ako ang para sa kanya. Gusto ko munang siguraduhin sa sarili ko na kung sino ba talaga ako. Gusto ko munang hanapin ang sarili ko at mahalin bago ang ibang tao

Makalipas pa ang ilang buwang paninirahan ko dito, halos araw-araw parang gusto ko ng patayin at lunurin sa alak ang sarili ko. Di ko na kasi alam talaga kung anong uunahin ko. Ni isa walang nakakaalam kung nasaan ako. Sinadya ko talagang walang makaalam nang sagayon ay makapagfocus ako sa kung ano talaga ang gusto ko. Sinadya ko ring i-deactivate ang lahat ng social media accounts ko

Ilang araw pa ay sinubukan kong lumabas ng bahay para namang makasagap muli ng sariwang hangin. Mga ilang araw akong ganun, tumatambay ako madalas sa mga Botanical Garden para nang sagayon ay makalimot ako. Ilang araw akong ganun at ramdam ko naman na satisfy na ako pero di ko pa rin siya tinitigil dahil gumagaan ang loob ko

Lumipas ang ilang araw na ganun ang pakiramdam ko ay nagawa kong tumawag sa hotline ng kumpanya kong iniwan ko sa Pilipinas. Agad namang sinagot ito ni Andie at sinabi kong ayos lang ako at huwag na silang mag-alala sa akin. Pero di ko pa dim sinabi kung nasaan ako. Ganun din ang ginawa ko, tinawagan ko din ang kapatid at mga kaibigan kong nag-aalala sa akin