Chapter 4: Hope

1.6K 54 1
                                    

Bago ako mag simula, gusto ko lang humingi ng pasensiya sa mga readers na nag aantay ng update ng story na to. Kasi po medyo natagalan yung update at aminado akong matagal nga talaga akong mag update. Sorry po talaga. Sana ay wag parin kayong magsawang basahin ang story na to.

*****************************

Chapter 4: Hope

(Kitty's POV)

Habang nagmamaneho sya eh wala lang kaming kibuan na dalawa. Nakalampas na kami sa express way kaya naman puro puno na yung nadadaanan namin.

Sa harap lang ako nakatingin nung biglang gumewang yung kotse na sinasakyan namin kaya naman napatingin ako kay Kayden.

"Ano ba yan? Tumingin ka nga sa dinadaanan natin!! Inaantok ka ba o ano?? Tsss! Kung gusto mong maaksidente eh wag mo akong idamay!!" sabi ko.

"Tsss oo na! Para yun lang ang daming sinasabi!!" sabi nito.

Aba't!!! Tingnan mo to!! Hindi parin pala nagbabago.

"Anong sinabi mo??" tiningnan ko ulit siya.

"Sabi ko tumahimik ka nalang, hindi ako makapag concentrate sa dinadaanan natin eh." sabi nito.

"Ayoko ngang tumahimik!! Baka makatulog ka pa diyan noh. Mag iingay ako ng mag iingay hangga't makarating tayo sa pupuntahan natin." sabi ko.

"Hindi ka talaga tatahimik?" tinigil niya yung kotse.

Anong gagawin nito?? Tiningnan ko siya ng what-the-hell look.

"Fine!" bumaba siya ng kotse tapos lumigid at binuksan yung pintuan ko.

"Anong gagawin mo??" tanong ko na napakapit dun sa seatbelt. Subukan lang niyang palabasin ako ng kotse at iwanan ako dito sa daan.

May kinuha siya dun sa compartment sa harap ko. Packing tape??? What the!!!

"Ginusto mo to ha." kinuha niya yung dalawa kong kamay tapos ginapos gamit ang packing tape.

"Heyy!!! Ano ba!!!" singawan ko siya. Baliw na talaga siya!!

"BWISIT KA KAYDEN VELASCO!! STUPID KA TALAGA-" hindi na ako nakapagsalita. =___=

Tinakpan na niya ng packing tape yung bibig ko.

ARRRRGGGHHH!!! Kaasar!!! Bakit ba kasi ako sumama sa lalaking to!!

Tatawa tawang pinaandar niya na ulit yung kotse.

"Alam mo... bakit parang ang sayang makipag away sayo?" sabi nito.

Hindi ko siya pinansin at humarap nalang sa may bintana.

"Mhine..." tumingin siya sakin habang nakahiga siya sa kandungan ko.

"Shhhh wag mo munang pilitin, dadalhin ka namin sa ospital." pinilit kong pakalmahin yung sarili ko kahit na nababahiran na ng dugo nya ang mga kamay ko.

"Whatever happens... remember that...

I love you."

No!!! Don't say good bye please!! Bakit nangyayari nanaman??? Ano ba yan!!!

"Please don't say good bye please!!!!!"

sigaw ko pero parang bang walang lumalabas na boses. Please!! Ayoko na!!

Tapos nakita ko nanaman yung ilaw na yun na unti unting palapit samin.

NO!!!!

"Kitty! Kitty! Are you alright?"

In a Relationship with a Stupid {Book 2} ✅Where stories live. Discover now