MINE? [✓]

Chapter 10

Σπρώχνω κάποια άτομα για να φτάσω στις τουαλέτες.

Κάποια αγόρια με βρίζουν ενώ κάποιες κοπέλες μου φωνάζουν ενοχλημένες.

Μπαίνω μέσα και πηγαίνω σε έναν νυπτηρα αντικρίζοντας τον εαυτό μου στον βρώμικο, όπως πάντα καθρέφτη.

Η ελάχιστη μάσκαρα που βάζω καθημερινά έχει πασαληφθεί γύρω και κάτω από τα μάτια μου λόγω των δακρύων που μου ξέφυγαν, ενώ δεν θα 'πρεπε.

Παίρνω λίγο χαρτί και το βρέχω όσο όσο για να μην διαλυθεί, και τρίβω τα μάτια μου σε μια προσπάθεια να βγάλω την πασαλειμενη μάσκαρα από το πρόσωπο μου.

Δεν έχει ιδιαίτερη διάφορα εφόσον το χαρτί τρίβεται πάνω μου και απλά κάνω τα πράγματα πιο σκατα.

Ως συνήθως.

Χαίρομαι που η Εύα με άκουσε και δεν με ακολούθησε όπως της είπα.
Εξάλλου θα τα πούμε στην τάξη οπότε δεν πειράζει.

Το κουδούνι χτυπάει για πρώτη ώρα, ανοίγω την πόρτα για να βγω έξω και πέφτω πάνω στον Στέφανο.

Σκουπίζω γρήγορα τα μάτια μου μπροστά του, κακώς βέβαια του έδωσα την ικανοποίηση πως τα κατάφερε και με έκανε να κλάψω.

«Εδώ είναι οι γυναικείες τουαλέτες φίλος»
Του λέω και πάω γρήγορα να τον προσπεράσω μα πιάνει τον αγκώνα μου και με φέρνει πάλι απέναντι του.

«Εσένα έψαχνα»
Λέει εκείνος, και τραβάω το χέρι μου από πάνω του.

«Για ποιο λόγο;»
Αν θέλει να πει τα αστεία του και να γελάσει μαζί μου φέρνοντας με σε δυσκολη θέση να ξέρω να έχω προετοιμαστεί.

«Για να σου ζητήσω συγγνώμη»
Λέει σοβαρά, ενώ με κοιτάζει στα μάτια.

Πράγμα μου δεν συνηθίζει να κάνει.

«Εντάξει λοιπόν μου ζήτησες, άσε με να φύγω τώρα»
Λέω ενω προσπαθώ να τον σπρώξω για να βγω έξω.

Στριφογυρίζει τα μάτια του.
Με μεγάλη ευκολία με σηκώνει και ανοίγει μια τυχαία πόρτα βάζοντας με μέσα, και βάζει τον σύρτη.

«Τι σκατα;»
Φωνάζω και με πλησιάζει χαμογελώντας.

«Έτσι θα με ακούσεις και δεν θα φοβάμαι μη φύγεις»
Ανασηκώνει τους ώμους του.

«Σωστά»

«Έκλαιγες;»
Σμίγει τα φρύδια του και ακουμπάει το μάγουλο μου τρίβοντας το σημείο με την ξεραμένη μάσκαρα.

«Πφ, τι όχι, φυσικά και όχι»
Λέω γρήγορα.

Είμαι άθλια ψεύτρα Ik.