MINE? [✓]

Chapter 25

Stefanos POV

«Τελείωσες;»

Εκείνη με κοιτάζει στιγμιαία.
«Ναι».

«Ωραία».
Με μια γρήγορη κίνηση την φέρνω κοντά μου και ακουμπάω τα χείλη μου στα τόσο ροζ και γεμάτα δικά της.

Πάνε μέρες από τότε που την φίλησα εκείνη τη μέρα σπίτι της, και μου είχε λείψει η αίσθηση των χειλιών της πάνω στα δικά μου.

Περνάει τα χέρια της γύρω από τον σβέρκο μου τραβώντας με κοντά της και εγώ με την σειρά μου την ακουμπάω απαλά στο δέντρο.

Περνάει την γλώσσα της βίαια στο στόμα μου και την καλωσορίζω εξίσου βίαια.

Τα χέρια μου πάνε στην μέση της, δυσκολεύομαι να την ακουμπήσω όπως θα ήθελα εξαιτίας του χοντρού μπουφάν μου αλλά δεν θα της το βγάλω ξέροντας πως έχει ψωφοκρυο.

Την σφίγγω πάνω μου για να την νιώσω όσο περισσότερο μπορώ και ζουλάω τα οπίσθια της, εκείνη πεταρίζει τα μάτια της και με κοιτάζει καθώς απομακρύνει τα χείλια της από τα δικά μου.

«Αφού δεν με θέλεις γιατί-

Ακουμπάω τα δάχτυλα μου στα χείλια της για να μην συνεχίσει τις βλακείες που λέει.

«Αν δεν σε ήθελα δεν θα έκανα αυτό», γυρνάω απαλά τον λαιμό της και αφήνω μια σειρά φιλιών εκεί, με εκείνη να αφήνει αναστεναγμούς και βογκητα απόλαυσης σε αυτά που της κάνω.

Χαίρομαι που έχω τέτοια επιρροή επάνω της, όπως και εκείνη έχει παρόμοια και ίσως και μεγαλύτερη πάνω μου.

Περνάει τα δάχτυλα της στα αχτένιστα μαλλιά μου και τα τραβάει.

Απομακρύνομαι για να την κοιτάξω.
Δαγκώνει τα χείλη της δυνατά ενώ συνεχίζει να παίζει με τα μαλλιά μου, έτσι πιάνω με το χέρι μου το πρόσωπο της ζουλωντας τα μάγουλα της κάνοντας την να φαίνεται σαν ψάρι, και τα χείλια της φουσκωτά και την φιλάω.

Γλύφω τα χείλια της και χαμογελάει.
Αυτό το χαμόγελο με έχει καταστρέψει. Εμένα. Εμένα που δεν με ενδιέφερε καμία κοπέλα. Εμένα. Που δεν είχα φάει κόλλημα με καμία.

Αυτό το άλλαξε η Φαίδρα.

Πλησιάζει τα χείλη μου ξανά και είμαι έτοιμος να υποδεχτώ τη γλώσσα της, και χτυπάει το κινητό μου.

Κατσουφιάζει και στριφογυρίζει τα μάτια της. Βγάζω το κινητό από την πίσω τσέπη του τζιν μου και σηκώνω το τηλέφωνο στον Γιώργο.