Chapter 29

1.6K 112 66
                                    

Chapter 29

Want

Tanging ang malalalim niyang hininga na naghahatid ng kaunting kiliti sa aking tainga at ang mabilis na pintig ng aking puso ang naghahari sa aking pandinig. I felt him stiffened at first, ngayon ay naramdaman ko ang pagbagsak ng balikat niya tila nakabawi na sa pagkakagulat.

It feels surreal to be able to hold him like this again. But unlike before, ang humahabol na sakit sa puso ang nagpapatunay sa akin na totoo ang lahat ng ito. This is not a dream anymore. This is really happening and it won't disappear. The truth is... it never did.

Consumed by my emotions earlier, my eyes widened. I could feel my heart beat faster now that I realized what I did.

Shit! Zaylee! Anong ginawa mo?!

Dahan-dahan akong tumayo ng tuwid mula sa pagkakatingkayad, making me face his hard chest. His manly scent invaded my nose, it smells like an expensive perfume. Bigla tuloy akong na-conscious sa sarili. I've been working all day and I don't use any perfume. I hope I don't smell bad!

Marahan kong inialis ang mga kamay na nasa batok niya. Natigilan ako nang maramdaman ang pag galaw niya. My hands are on his shoulders when I felt him move a bit. I gulped.

"S-Sorry, Sir." I can't help but to stutter. Damn! "I-I was just t-trying to..." comfort you. What the hell? Is that even a valid reason to hug your boss?!

I couldn't stop myself from stepping back, at the same time gasped when I felt his hot hands on my waist. His left hand slowly made its way on the small of my back sending waves of electricity on my body that make me shiver.

He pulled me back to place. Sinunod ko ang kaniyang gusto at nguling natigilan ng isandal niya ang kaniyang mukha sa aking tainga.

Ramdam ko ang matinding pag-iingat sa uri nang paghawak niya sa akin. He held me like I'm something fragile. I could feel that he's holding back because when his hand touched my back, he withdrew then slowly put it back again, like he really wants to hold me but something is stopping him to do so. Ibang-iba sa kung paano niya ako hinahawakan noon na walang pagaalinlangan, at biglaan.

Feeling him holding back like this is moving me to tears.

"I-I'm sorry..."

For some reason, those words went out of my mouth. I don't know why but it felt like it was the right thing to say, kahit na mas lalo lamang akong naiiyak dahil sa sinabi.

I felt his deep breathe on my ear. Ang kanang kamay niya ay pumulupot na sa aking baywang kasabay ang marahang paghila sa akin upang mas lalong lumapit sa kaniya, at gaya kanina, sinunod ko ang kaniyang gusto. His lips brushed on my earlobe as he move his head down, placing his forehead on my shoulder.

Ang kamay niyang kanina'y nasa aking likuran ay marahang humaplos ngayon sa aking batok. I can't help but to close my eyes, feeling his gentle touch and his deep breathes on my shoulder.

Isang patak ng luha ang kumawala ng dumilat ako nang napagtanto ang hinahawakan niya doon. His long fingers followed the chain of my necklace until it reached the pendant above my chest.

"Until now, I still can't figure out what made you tell those lies." in a baritone he whispered.

Parang pinipiga ang puso ko sa sakit. Suminghap ako ng maramdaman ang tila nagbabara 'kong lalamunan. When I did, hot tears rolled down on my cheeks without my permission.

Humigpit ang pagkakapulupot ng kamay niya sa baywang ko at ibinaon ang kaniyang mukha sa aking leeg.

"How can you fall out of love that fast? I don't understand."

Ethereal LoveWhere stories live. Discover now