Chapter 16

3.5K 80 2
                                    

Joey Haym

It's been a month about sa last encounter namin ni Sabrina sa office niya together with that Chase. And ilang lingo na rin na niya akong parang binabaliwala. Hindi ako sanay na ganito siya sa akin. I know it was my fault. Yung sa pag-tatalo namin nung huli siyang pumunta sa bahay ng parents ko. I didn't mean to hurt her. Minsan talaga manhid ako. And i admit that. Pero pinag-sisisihan ko naman na yung nasabi ko sa kanya eh.

Nandito ako ngayon sa bahay ko. It's sunday so rest day ko and gusto kong mapag-isa. My parents are trying to convince me to go to there house. But i refuse there invitation. Gusto ko lang talaga mapag-isa at magisip.

Si Sabrina tumatawag na lang sa akin kung mag-aupdate sa bar. I went there last night. To visit her but i saw her together again with that Chase. Hindi ko na nga rin sinubukang lumapit at kausapin siya. Kasi nahihiya pa rin ako sa kanya. And seeing her last night with Chase is different. Napansi ko kasing ang saya niya habang kausap si Chase. And they were too close! As in magkadikit! Nagbubulongan pa nga tapus tatawa.

Hindi naman ako hahadlang sa kanila kung may gusto na rin si Sabrina dun sa isa. I want to see her happy. Basta ba hindi siya masasaktan ni Chase ng sadya.

Pagtunog ng cellphone ko ang pumukaw sa aking pagmumuni and its Keren who's calling. Oo pala approved na yung proposal nila sa amin. Kaya heto medyo nangungulit na sa akin.

"Hello Miss Keren? Why'd you call?"

"Hello too Joey. Are you free today? Kasi gusto sana kitang isama sa isang party." Siya.

"Ahm siguro. Anong party ba yun? Tsaka why me? Marami ka namang sigurong ibang kaibigan pa diyan." Pagdadahilan ko. Ayoko talaga sanang lumabas.

"Birthday party ng isang batch mate ko. Wala naman akong masama na iba kaya tinatry ko lang sayo kung pwede. Its ok kung ayaw mo." May himig ng lungkot na sabi niya.

"Anong oras ba yun? Sige sasama na ko. Daanan na lang kita sa bahay mo." Sabi ko na lang. Pagbibigyan ko na nga total naman walang magawa ngayon.

"Mamayang 3 pm na. Salamat. Hintayin na lang kita dito." Siya.

Pagtingin ko sa relo ko 1pm pa lang may oras pa para magpahinga at mag prepare.

Gamit ang isa kong kotse pinasibad ko na eto papunta sa bahay ni Keren. Simple lang ang damit ko. Blue long sleeves na tinupi hangang siko at ripped jeans paired with white sneaker. Hindi ko naman kasi natanong kung pormal ba o hindi.

Pagkatapat ko sa bahay niya bumusina na lang ako at hindi natagal lumabas siya sa gate nila wearing a dress na above the knee. Sexy talaga neto manamit parang model. Okay i checked her out.

"Salamat at talagang sumama ka. Wala kasi akong ibang mahikayat." Sabi niyang naka ngiti.

"No worries. Let's go." Aya ko sa kanya at pinagbuksan ng pinto. Gentleman parin naman ako no!

"Thank you. Eto yung address ng venue." Sabay abot sa akin ng isang papel. Binasa ko eto at kami at tumungo na sa party.

Halos isang oras din ang biyahe namin. Medyo traffic pa nga kasi pero sakto lang naman. Isa pala etong bahay. May mga ibang sasakyan na rin na naka park sa labas. Tumungo ako sa passenger side at pinagbuksan ko siya ng pinto. Ngumiti naman siya sa akin bilang pasasalamat.

Pagpasok namin sa loob kinawit niya yung isang kamay niya sa braso ko. Para kaming magjowa neto. Natatawa kong sabi sa isip ko

"Hi Keren long time no see buti nakapunta ka?" Tawag sa kanya ng isang babae. Eto siguro yung batch mate na sinasabi niya.

"Oh hello Anne! Happy birthday. Yeah maluwag naman ang sched ko kaya heto." Pagbati niya at nagyakapan silang dalawa. "Before i forgot this is Joey Haym Reidson. A friend of mine. And Joey this is Anne Montemayor. The birthday girl." Pakilala sa amin ng isa't isa.

"Hi Joey! Your so handsome. Manliligaw kaba netong babaeng to?" Turo niya kay Keren at natawa pa.

"Hindi. Kaibigan ko siya at yeah business partners na rin." Tanggi ni Keren.

"So enjoy the party pasok lang kayo sa loob madami doong food and drinks. Enjoy ha?" Pagpapaalam niya. Hindi pa ako naka pagsalita.

"Pasensya kana pinagkamalan ka tuloy na manliligaw ko. Tara pasok na tayo." Ngumiti na lang ako sa kanya at pumasok nga kami.

Madaming tao sa loob. Halos magkaka-kilala nga lahat eh. May nag-iinuman na rin kasi medyo gumagabi na rin naman. Kanina pa kami naka-upo ni Keren at kumain na rin kami. May mga lumalapit naman sa amin at nakiki- pagkwentohan. Tuloy lang party at inuman. May mga pagames pa sila pero hindi kami sumasali. At hetong kasama ko medyo tipsy na rin. Tinamaan na nga.

"Can you accompany me? I want to go to bathroom." Paki-usap ni Keren. Hinawakan ko nalang siya sa siko para alalayan. Lasing na nga.

Nang makahanap ng c.r pumasok na siya doon at ako hinintay ko siyang lumabas. Nakatayo lang ako sa gilid mismo ng pinto.

"Joey can you help me here?" Paki-usap niya. Medyo nataranta ako kasi baka ano ng nangyari sa kanya sa loob. Pumasok na nga ako pero nabigla naman ako sa sunod niyang ginawa.

Hinatak niya ako agad at sinarado yung pinto. Sinandal ako sa likod ng pinto at hinalikan ng pamusok. Medyo nagulat ako dun sa ginawa niya kaya hindi ako nakakilos agad.

"Uhhmm." Ungol niya at doon at nataohan. Sinubukan kong ilayo siya sa akin pero nanlalaban siya ngunit medyo nilakasan ko na ulit na ilayo siya. Nagtagumpay naman ako.

"What are you doing? Keren lasing kana umuwi na tayo." May inis kong sabi. Ano bang ginagawa niya.

"I really like you Joey! A lot! Kahit may girlfriend ka pa. I do really like you." Pag amin niya sa akin. Okay alam ko naman na gusto niya ako sa mga kilos pa lang niya. Pero natigilan ako sa isa niyang sinabi. Oo pala ang alam niya girlfriend ko si Sabrina.

"Lasing ka lang kaya kung ano-ano na yang sinasabi mo. Umuwi na tayo para makapag-pahinga kana." Sabi ko sa kanya.

"No hindi ako lasing. Hindi kaba naniniwala sa akin? Desperada na kung desperada. Ako na ang lumalapit sayo!" May inis niyang sabi. Ayokong patulan ang pinag-sasabi niya sa akin. Lasing lang to.

"Okay tama na Keren at umuwi na tayo." Yun lang ang sinabi ko at hinila ko na siya palabas ng cr. Diretso lang kami sa labas hangang nakasakay na kami sa kotse ko. Hindi na nga kami nakapag paalam sa batchmate niya. At inuwi ko na lang siya sa bahay nila.

Can We Make It?Where stories live. Discover now