Being Gay Is A Sin ༄ l.s

18.

Pov Harry

Schichtig kijk ik om me heen. Overal lopen leerlingen rond, rokende, brugklassers, grote groepen en een aantal 6e-klassers. Ik haal even opgelucht adem als ik Louis nergens zie.

Ik ga op een bankje zitten en wacht op Liam. We spreken bijna elke ochtend hier af. Tenzij het niet kan, want soms beginnen we op verschillende tijden. Ik kijk verveeld naar mijn handen en kijk dan naar mijn pols. Een paar dagen geleden had ik daar bijna een snee gemaakt. Maar doordat mijn moeder me riep, stopte ik net op tijd.
Zuchtend wacht ik op Liam. Waarom moet hij nou altijd laat zijn? Zelf was ik al laat weggegaan, maar ik heb hard gefietst. Liam gaat te laat weg en doet dan niet eens meer moeite om op tijd te komen. Geïrriteerd tuur ik het plein over, als ik Liam nog steeds niet zie verschijnen, loop ik de school binnen. Ik open mijn kluisje en haal er een boek uit. Ik wil hem weer dichtdoen, als ik ineens een hand op mijn schouder voel. Geschrokken draai ik me om en ik kijk recht in de ogen van Liam.

'Je liet me schrikken!' zeg ik koeltjes.
'Dat weet ik! Daarom doe ik het ook,' lacht Liam. 'Kom, we gaan naar de les.'

Samen lopen we naar Engels, waar mevrouw Nijman bij de deur staat.  Zij is zo'n irritante lerares die iedereen een hand wil geven. Als je dan als laatste de klas inkomt, krijg je zo'n vieze plakhand van haar. Ik gruwel even bij het idee. Helaas steekt ze haar hand naar me uit en wacht ze tot ik hem schudt.

'Goedemorgen Harry, kom binnen,' glimlacht ze.

Ik schud ongemakkelijk haar hand en mompel vlug een 'hallo'. Daarna veeg ik gauw mijn hand af aan mijn broek.

Begrijp me niet verkeerd, ze is best aardig en behandelt elke leerling op een gelijke manier, wat heel fijn is. Maar die plakhand die ze geeft... dat hoeft van mij weer niet.

Ik sta nog bij de deur en ik kijk even de klas rond. In het midden zit Louis naast Niall. Helaas moet ik langs hem om bij mijn tafel te komen. Ik wacht even tot Liam klaar is met zijn gesprek met mevrouw Nijman. Als ik een duwtje in mijn rug voel, weet ik dat hij klaar is.

Ik loop de klas verder in en kom langs Louis' tafel. Ik kijk naar de grond, maar gluur stiekem door mijn wimpers heen. Hij slaat zijn ogen neer en bijt op zijn lip. Hij moet dat echt niet nog een keer doen, anders ben ik bang dat ik spontaan een orgasme van hem krijg. Midden in de klas.

Ik ga achter mijn tafel zitten en pak mijn Engels boek erbij. Liam komt naast me zitten en volgens mij probeert hij een gesprek met me aan te knopen. Alleen luister ik maar met een half oor, het enige waar ik me op kan focussen is een jongen met bruin haar en zeeblauwe ogen. Een jongen waar ik mee heb gekust.. een jongen die zei dat alles een fout was. Een jongen die zei dat ik een vieze homo ben.

'Haz? Luister je wel?' Liam schudt aan mijn arm.
Ik knipper even met mijn ogen, om uit mijn trance te ontwaken. 'Sorry, wat zei je?'

Liam zucht even. 'Je hebt niet geluisterd he?'
Ik schud mijn hoofd. 'Sorry Li.'
'Het geeft niet, waar zat je met je gedachtes?' vraagt hij dan.
Ik sla mijn ogen neer. 'Het.. het is ingewikkeld.'
Liam geeft mijn schouder een kneepje. 'Vertel het me maar als je dat wilt, of als je er klaar voor bent.'
'Dankje Liam, je bent echt een goede vriend,' fluister ik.
Liam schenkt me een glimlach en dan richt hij zich op de uitleg van mevrouw Nijman.

Zelf kan ik helemaal niet opletten. Ik blijf maar terugdenken aan de kus en wat er nu allemaal komen gaat. Als het aan Louis ligt, is er geen 'ons'.
Ik schud even mijn hoofd, alsof ik alle gedachtes dan even verdrijf.

Na de uitleg begin ik aan de eerste aantal opgaves. Het is gelukkig niet zo moeilijk en ik ben al snel klaar. Ik help Liam nog even met een paar opdrachten, omdat hij Engels best lastig vindt. Op een gegeven moment heeft hij geen zin meer om z'n best te doen dus fluister ik alle antwoorden voor.
Liam grijnst en binnen een mum van tijd is hij ook klaar.

Ik kijk de klas rond en mijn ogen blijven dit keer haken bij Zayn. Hij zit aan de tafel voor Louis en Niall. Hij zit omgedraaid en kan daardoor met Louis praten. Ik zie hem even mijn richting opkijken en ik doe daarom alsof ik druk aan het schrijven ben. Als ik weer durf op te kijken merk ik dat Louis me even aanstaart.
Niall geeft hem een klap op zijn arm en begint druk te fluisteren.

Ik trek mijn schouders recht en probeer niet meer op hen te letten.

'Ga je vanmiddag met mij mee?' fluistert Liam zacht.
Ik knik. 'Welk uur ben je uit?'
'Ik ben het zevende uur klaar,' zegt Liam.
'Ik het zesde, maar ik wacht wel op je bij het bankje.'
Hij knikt. 'Is goed, dan zie ik je daar.'

Dan gaat eindelijk de bel en pak ik mijn tas. De rest van de dag hebben Liam en ik verschillende lessen dus dat is jammer. Gelukkig zijn we in de pauzes wel bij elkaar.

Liam en ik lopen samen het lokaal uit.
'Tot straks in de pauze!' zegt hij met een glimlach.
'Tot straks,' zeg ik ook.

Daarna loopt hij een lokaal binnen. Zelf heb ik een tussenuur. Ik besluit om naar buiten te gaan om van het zonnetje te genieten. Buiten ga ik op het vaste bankje zitten en kijk naar het grasveldje achter me. Overal staan kleine bloemetjes en het maakt me vrolijk, waardoor er een grote glimlach op mijn gezicht verschijnt. De buitenlucht, de zon en mooie bloemetjes.. daar wordt iedereen wel blij van toch?

Mijn glimlach verdwijnt echter als er twee schaduwen over me heen vallen..

Mijn vingers doen zoveel pijn van het typen pfff
Wat denken jullie dat er gaat gebeuren nu ??
XxJ